Athens Voices 416

-Δεν μ’ αρέσει ο καφές.

-Ούτε μένα.

-Εγώ πίνω καπουτσίνο με μέλι. (Τρία αγόρια νέας κοπής σε σουβλατζίδικο. Μέγαρα, Σάββατο βράδυ)

-Μπορείτε να μας διαβάζετε κι από το Ίντερνετ.

-Δεν έχω. Μου το πήρε ο γιος μου. (Διάλογος κυρίας και γραμματείας στα γραφεία της Athens Voice. Παρασκευή πρωί)

«Θέλετε να ανταλλάξουμε κονκάρδες;» (Χαμογελαστός σερβιτόρος σε παρέα, μία κυρία, δύο κύριοι. T.G.I.FÕs Κηφισίας, Τετάρτη βράδυ)

-Τρία κουλούρια, παρακαλώ.

-Ορίστε.

-Ευχαριστώ. Πόσο κάνουν;

-Εκατόν πενήντα χιλιάδες. (Κυρία αγοράζει κουλούρια από τον καλτ κουλουρά έξω από του Πατάκη, Ακαδημίας & Ζωοδόχου Πηγής, Τετάρτη πρωί)

«Παρακαλώ, πού είναι τα γραφεία της Γκουγκλ;» (Νεαρός με μηχανάκι, ψάχνει. Οδός Φραγκοκλησιάς, Μαρούσι, Παρασκευή πρωί)

Το μονόπρακτο της Παρασκευής

Δ.Ο.Υ. Νίκαιας, ουρά. Κοτσωνάτος, αδύνατος κύριος ετών 86, με την ταυτότητα και τα χαρτιά στο χέρι, προσπερνάει την ουρά και φτάνει μπροστά στο ταμείο λέγοντας:

-Ορίστε, δείτε και την ταυτότητα, είμαι 86 και έχω προτεραιότητα.

Από την ουρά, κύριος με αρκετά μεγάλη κοιλιά, λέει:

-Κι εμείς, κύριε, είμαστε 80, αλλά δεν κάνουμε έτσι… (Παρασκευή πρωί)

Κύριος αδύνατος:

-Αφού έχεις φτάσει τα ογδόντα με τέτοια κοιλιά, να δοξάζεις τον Θεό…

Κύριος παχουλός:

-Ξέρεις πόσα μπουζούκια έχει χωρέσει αυτή η κοιλιά; Πού να ξέρεις εσύ, μια ζωή στη στέρηση είσαι… (Ίδια Δ.Ο.Υ., ίδια ουρά, ίδια χώρα)

➜ panikoval500@gmail.com