Ξαναγύρισε, Μυρτούδι μου! Μετά από δύο χρόνια (δικού μου) πόνου, μετά από έναν αβάσταχτο χωρισμό που κάθε πρωί και κάθε βράδυ μου έριχνε μαχαιριές, μετά από γνωριμίες του κώλου και σχέσεις του τριμήνου, ξα-να-γύ-ρι-σε. Γλυκός, τρυφερός, με το ίδιο βαθύ βλέμμα, τα ίδια υγρά μάτια, τα ίδια υπέροχα χέρια που όταν με αγκαλιάζουν με ταξιδεύουν στον ουρανό. Αλλά, Μυρτούδι μου αγαπημένο, τρέμω. Τι; Μήπως ότι θα φύγει και πάλι; Δεν ξέρω. Το μόνο που ξέρω είναι ότι φοβάμαι. Κι ας είναι πάλι όλα, όπως τότε...
Ξέρω, τα ίδια κι ο δικός μου. Πήδηξε τα κάγκελα απ’ το πατρικό, την κοπάνησε και εξαφανίστηκε για κάνα μήνα και βάλε. Μετά βάλαμε κάγκελα για να μη φτάνει να σκαρφαλώσει, αλλά πάντα έβρισκε κάποιον τρόπο ειδικά στις περιόδους ζευγαρώματος. Τελικά είχε δίκιο ο γιατρός, που μας έλεγε να τον στειρώσουμε από έξι μηνών.
Υ.Γ. Τίποτα δεν είναι όπως τότε. Και τίποτα δεν είναι αβάσταχτο. Εννοείται πως ξαναγύρισε. Όπως, εξάλλου, κάθε συνεπής δολοφόνος.
Μυρτώ, σ’ αγαπάω. Κι ας μη με πιστέψεις. Και ας με απορρίψεις. Και ας σκεφτείς «ποιος μαλάκας είναι αυτός που λέει τέτοια χωρίς να με ξέρει». Κι όμως, σε ξέρω και ίσως σε ξέρω καλύτερα από όλους. Αν μου έδινες μια ευκαιρία θα καταλάβαινες…
Άκου λέει! Σας τη δίνω με ευχαρίστηση και ανυπομονησία. Ελάτε στην επικείμενη μετακόμιση για να γνωριστούμε και να περάσουμε ποιοτικό χρόνο μαζί. Προσφέρετε στο μελλοντικό κορίτσι σας λίγο ιδρώτα και τα δυο στιβαρά, παλικαρίσια χέρια σας. Σας περιμένω με τις κούτες έτοιμες.
Κυρία Κοντοβά, καλημέρα σας. Κάποια σχόλια στο γράμμα της Νεφέλης, του τεύχους 409, 18-24/10/12. Αν ο κύριος συνδετικός κρίκος με το σύντροφό της είναι να «ξεσκίζεται», πού να βρεθεί χώρος και χρόνος να ονειρευτεί; Είναι δυνατόν μια σχέση να έχει σεξ και μόνο σεξ; Το σεξ, το καλό σεξ, επισφραγίζει και ολοκληρώνει μια σχέση. Αν και οι δυο τους είναι, όπως λέει, έξυπνοι, όμορφοι, συναισθηματικοί, πώς τα εκδηλώνουν όλα αυτά; Πού; Πότε; Μόνο στο πήδημα; Φαντασία η σχέση τους δεν έχει; Τότε πώς να ονειρευτεί τη ζωή της; Και καλλιτέχνης σε τι; Και η κ. Τζ......, καλλιτέχνης δηλώνει. Είναι δυνατόν μια έξυπνη, μορφωμένη (πανεπιστήμιο γαρ), ανοιχτόμυαλη, να πιστεύει στους Αιγόκερους και πράσινα άλογα;
Ο Κουταλιανός. Ή ο Προμηθέας Δεσμώτης. Δεν θυμάμαι καλά, να σας πω την αλήθεια.
Υ.Γ. Κι εγώ που νόμιζα ότι το σεξ είναι ένας κατάλληλος καμβάς για να ξεδιπλώσεις τα όνειρα και τη φαντασία σου... Μαλακίες νόμιζα;
Είμαι ο, ας πούμε, Μιχάλης και θέλω να μοιραστώ την ιστορία μου για να θυμούνται οι νεότεροι και να μαθαίνουν οι παλιότεροι, αυτοί που λέγαν «κάντε έρωτα, όχι πόλεμο». Τη χρονιά που μας επισκέφτηκε το ΔΝΤ, εμένα επισκέφτηκε ο έρως. Το σούσουρο στη γειτονιά δυνάμωνε από τις κουτσομπόλες και τους κατίνους, όσο δυνάμωνε ο έρως μου. Τι κι αν ήταν ξένη με παιδί; Εγώ εκεί, καθημερινά. Άοκνος εργάτης στο κρεβάτι, μεταφορέας στα ψώνια, μαθήματα στο παιδί. Ξεπλήρωνα σε είδος που με σπίτωσε. Ώσπου ο έρως άρχισε να υποχωρεί και να γιγαντώνεται η γκρίνια. Σε κάθε νέα φαση της σχέσης, της άλλαζα υποκοριστικό. Το ζουζουνάκι έγινε μαϊμουδίτσα, μετά μουρμουρίτσα. Εκείνο το απόγευμα που λουζόμουν άλλο ένα ρεσιτάλ γκρίνιας σκέφτηκα το «γκρινιαρόλα» και τότε κατάλαβα πως είχαμε αλληλοξεπεράσει τα όρια της αξιοπρέπειας. Μου έδωσα τα παπούτσια στο χέρι και δεν κοίταξα πίσω...
Υ.Γ. Αυτή είναι Αιγόκερος. Αληθεύει πως ήταν και ο Χίτλερ ή εγώ τα βλέπω έτσι επειδή είμαι μυξο-παρθένος;
Υ.Γ. 2 Λες τώρα στη γειτονιά να με κατηγορούν πως την παράτησα επειδή είμαι ρατσιστής και αυτή ξένη;
Υ.Γ. 3 Τελικά μόνο εμένα μου φαίνεται πως οι μόνοι που πηδάνε στις μέρες μας είναι αυτοί που λέγαν «μη κάνετε πόλεμο, κάντε έρωτα (πληρωμένο)»;
Αρνούμαι να μπω στο σεξιστικό –και όντως ρατσιστικό– περιβάλλον της επιστολής σας. Και αν δεν καταλαβαίνετε τι εννοώ, θα σας το κάνω λιανά: Τι πάει να πει «ξένη»; Τι πάει να πει «με παιδί»; Και το χειρότερο: τι πάει να πει «γειτονιά». Και το χείριστο: Τι πάει να πει «ξεπλήρωνα σε είδος που με σπίτωσε»; Ειδικά το τελευταίο ρήμα έχω να το ακούσω, ή μάλλον να το διαβάσω, από μυθιστορήματα-ηθογραφίες που περιγράφουν τη δεκαετία του ’50. Μήπως ζείτε στην επαρχία;
Υ.Γ. Με δυο λόγια, και μόνο το γεγονός ότι όλα αυτά τα περιγράφετε ως εμπόδια και τον εαυτό σας ως ενός είδους «ήρωα» που τα ξεπέρασε ή τα αγνόησε, μου δείχνει ότι πρέπει αυτή τη στιγμή να κλείσω τον υπολογιστή και να μην ασχοληθώ περισσότερο. Όσο για την γκρίνια της καλής σας, αυτό είναι άλλο καπέλο. Αν μας λέγατε γιατί γκρίνιαζε, μπορεί και να καταλαβαίναμε περισσότερα για το πρώην ζουζουνάκι σας.
12°
