Dear Μυρτώ, μου τη δίνουν όλοι! Βαριέμαι τις φίλες μου. Όλο μου λένε για τις δουλείες τους και ρωτάνε για τη δικιά μου. Πού πήγε ο χαβαλές και οι κενές συζητήσεις για γκόμενους και ψώνια; Βαριέμαι τους φίλους μου. Τους φωνάζω συνταξιούχους. Θέλουν ήσυχα μέρη, καθιστοί «για να τα λέμε». Τελευταία καταλήγουν σε σπίτια! Βαριέμαι να βγω με αγνώστους. «Με τι ασχολείσαι, πού μένεις, τι έχεις σπουδάσει;» Αϊ σιχτίρ, μπες στο προκείμενο! Τελευταία προτιμώ άτομα που γνωριζόμαστε, όχι κολλητοί, κάνουμε λίγο πλακίτσα, πίνουμε κανένα ποτό και περνάει χαλαρά η ώρα. Τι μου συμβαίνει; Έγινα ο γκρινιάρης απ’ τα Στρουμφ και μου τη δίνουν όλοι ή γέρασαν όλοι απότομα κ εγώ παλιμπαιδίζω;
Δε νομίζω ότι σας συμβαίνει τίποτα, μια χαρά μου φαίνεστε. Αλλά γιατί δεν πάτε μια βόλτα στο Χόντο κάνα πρωινό;
Γεια! Είμαι ο Δ., 26 χρονών. Το Σ/Κ συνάντησα μια γυναίκα που γνώρισα από κοινό γνωστό και κανονίσαμε να πάω από το σπίτι της να τα πούμε και να βγούμε μετά ίσως. Με το που μπήκα στις 21.30 υπήρξε μια παράξενη άνεση και από τις δύο πλευρές και μετά από πολύ (σημαντικό μεν) μπλα μπλα έρχεται προς το μέρος μου, με φιλάει και μου λέει, μου αρέσεις πολύ, μικρέ.
Η Μ. είναι μια γυναίκα 42 χρονών, πραγματική γυναίκα με καλές αναλογίες, όμορφη και πολύ θηλυκή κι έξυπνη, που όπως έμαθα είχε χωρίσει από μία σχέση 11 χρόνων και δεν έψαχνε για κάτι συγκεκριμένο αυτή την περίοδο, μιλώντας για σεξ ή σχέση. Μετά από ένα δυο φιλιά πέσαμε στο κρεβάτι, όπου ακολούθησε σεξ,
μετά κουβέντα και αγκαλιές μετά, μετά καλύτερο σεξ και βρώμικα λογοπαίγνια, αλλά όχι το αναμενόμενο της μιας βραδιάς που σε αφήνει και λίγο κενό στο τέλος, και μου πρότεινε να περάσω το βράδυ μου εκεί, όπως και έκανα πρόθυμα! Το πρωί με ξύπνησε με φιλιά και χαδάκια και μου έκανε ένα διπλό ελληνικό σκέτο, με φώναζε μωρό, με ρωτούσε συνέχεια αν θέλω να είμαστε «αποκλειστικοί» από εδώ και εμπρός, που σαφώς ήθελα, φάγαμε μαζί κάνοντας σχέδια για την εβδομάδα που έρχεται και χουχουλιάσματα μπροστά στην τηλεόραση, βλέποντας ταινίες που έχουμε ξαναδεί και τέτοια!! Πετούσα στα σύννεφα.
Τη Δευτέρα της είπα ότι θα την πάρω αργότερα να κανονίσουμε για αύριο, Τρίτη. Το μεσημέρι μιλήσαμε και την άκουσα λίγο περίεργη, σε κάποια στιγμή μου πέταξε κάτι σαν: «Θα δούμε για αύριο». Ξαναμιλήσαμε το βράδυ μετά από δύο μηνύματά μου και τελικά, αφού δεν το σήκωσε, μου έστειλε ένα σμσ λέγοντάς μου ότι δεν φταίω εγώ σε κάτι, απλά δεν έχει νόημα όλο αυτό και δεν είχε όρεξη να το συζητήσει... Την πήρα τηλέφωνο και μου είπε ότι το σκέφτηκε λογικά εντελώς και ότι δεν έχει νόημα να το συνεχίσουμε, γιατί στο άμεσο μέλλον θα προκύψουν θεματάκια που δεν έχουν λύση, που απλά θα μας πληγώσουν βαθύτερα όσο περνάμε καιρό μαζί και τόνισε πολλές φορές τη διαφορά ηλικίας μας, 16 χρόνια! Ρώτησα τι εννοεί και μου είπε να το αφήσουμε έτσι, εγώ της είπα να ξαναβρεθούμε για ένα πιο αξιοπρεπές τέλος. Κατέληξε να μου πει ότι αν την πετύχω έξω να πούμε ένα γεια (το αυτονόητο, δηλαδή, όταν κάποιον τον έχεις φιλήσει, μυρίσει, ακουμπήσει παντού!!). Ρώτησα: Θέλεις να μη σε ξαναενοχλήσω; Μου τα μασούσε και ξαναρώτησα το ίδιο και απάντησε: «Ναι!». Ευχήθηκα: Καλή τύχη στη ζωή σου! κι έκλεισα με ένα κόμπο στο λαιμό που δεν είχε προηγούμενο. Αλλά σαν κλασικός χείμαρρος έστειλα το εξής:
«Σέβομαι απόλυτα αυτό που μου ζήτησες και καταλαβαίνω, αλλά θέλω να σεβαστείς ότι θέλω να βρεθούμε αύριο, όσο ηλίθιο και να σου φαίνεται, για να δώσω κι εγώ ένα τέλος και δεν θα σε ξαναενοχλήσω όντως. Θα ήθελα να μη με αποφύγεις...».
Συγνώμη που θα το πω τόσο ωμά, φίλε Δ, αλλά πολλά μπράβο στην όμορφη, πολύ θηλυκή, έξυπνη και με καλές αναλογίες γυναίκα 42 ετών, που σε παράτησε στα κρύα του λουτρού. Αυτοί οι έρωτες συνήθως κρεμιούνται στα σύρματα σαν τους χαρταετούς της Καθαρής Δευτέρας και δεν υπάρχει τίποτα πιο λυπητερό από ένα μισοσκισμένο χαρταετό με την ουρά του να ανεμίζει ανάμεσα στη γη και στον ουρανό αυτής της πόλης.
Υ.Γ. 1 Και ξέρεις ε; Ο χαρταετός δεν θα ήσουν εσύ…
Αγαπημένη Μυρτώ, μπορείς να με βοηθήσεις; Είμαι άρρωστη, είμαι τρελή και παλαβή για την Έλενα Παπαρίζου. Αυτή η γυναίκα με στέλνει με το που τη βλέπω, όπως τραγουδάει και χορεύει, όπως κουνιέται, όπως μιλάει… Είμαι ερωτευμένη μαζί της και είναι η πρώτη φορά που νιώθω έτσι για μια γυναίκα. Αν μόνο υπήρχε τρόπος να της δείξω πώς νιώθω γι’ αυτή, θα ήμουν η πιο ευτυχισμένη ύπαρξη στον κόσμο. -Κ.Μ.
Να πάτε σε ένα γιατρό γιατί είσαστε πολύ τρελή. For the irons.
13°
