Athens Voices 400

«…τον έπιασε, λέει, η Αντιτρομακτική…»

(Δύο Βουλγάρες κυρίες, συζητώντας, στα παγκάκια έξω από την Παναγία τη Χρυσοσπηλιώτισσα. Αιόλου, Κυριακή πρωί)

«…αλλά ξέρω γιατί δεν μ’αφήνεις. Για να μου βγάλεις τα άντερα και να τα πουλήσεις στο ίντερνετ».

(Εξάχρονος κοπανιέται καθώς ένας γείτονας, με πισίνα, τον πάει σηκωτό σπίτι του γιατί τoυ κόπηκε η σαγιονάρα. Κάπου έξω από την Αθήνα, Κυριακή μεσημέρι)

«Σάντοου χίαρ οκέι».

(Έλληνας ταρίφας υποδεικνύει στον ξένο πελάτη του τρόπους να δροσιστεί. Σάββατο μεσημέρι, Ηρώδου Αττικού, απέναντι από ευζώνους του προεδρικού μεγάρου)

«Ναι, να έρθεις, αλλά μπαίνεις στη θάλασσα;»

(Συζήτηση περί διακοπών. Σαραντάρηδες κύριοι, πίνοντας καφέ. Πλατεία Μαβίλη, Κυριακή πρωί)

Μικρός: Μαμά, δεν βλέπω.

Μαμά: Άμα πάμε πιο μπροστά δεν θα μπορούμε να τρώμε πατατάκια.

(Στις πίσω σειρές. Θέατρο Βράχων, «Ιφιγένεια εν Αυλίδι», Δευτέρα βράδυ)

«Εγώ είμαι ΤΡΕΛΟΣ! Να το ξέρεις!»

(Νεαρός, ανεβασμένος όρθιος στο παγκάκι, μιλάει στο κινητό του. Παρκάκι της Μίας Νυκτός, Αλεξάνδρας & Βασιλίσσης Σοφίας, Κυριακή μεσημέρι)

«Φαίνεσαι χάλια, αλλά είσαι απολύτως υγιής».

(Ατάκα από την ταινία «Μεσοτοιχίες». Σινέ Δεξαμενή, Κολωνάκι,  Σάββατο βράδυ)