Μίλα μου βρώμικα 400

Πληγωμένη Χίπισσα», που έστειλες την περασμένη βδομάδα εδώ στη στήλη της Μυρτούς:

Θέλω απλά να σε γνωρίσω.

Θέλω απλά να σου μιλήσω.

Τάδε έφη ένας «Πληγωμένος χίπισσος»

Υ.Γ. Μυρτώ, δεν είσαι τόσο κάθαρμα, έτσι;

Όπως το πάρει κανείς.

Υ.Γ. Και μόνο το γεγονός ότι διατηρώ μια τόσο ρομαντική στήλη σε τόσο κυνικούς καιρούς αξίζει νομίζω την επιείκειά σας, μικρέ μου, πληγωμένε χίπισσε.

»Μυρτώ, για πες μου κάτι καθαρά, έστω και αν ο τίτλος της στήλης λέει βρώμικα, το γράμμα της πληγωμένης χίπισσας δείχνει καθαρά ότι τα αγόρια γεννημένα από το 1990 (εγώ θα έλεγα από 1985) σκέφτονται με το κάτω κεφάλι. Έχει δίκιο λοιπόν ο Χαράλαμπος ο τίμιος που θέλει μια 17-18άρα. Εσύ να τα βλέπεις αυτά, που ειρωνεύεσαι. Εμείς αργήσαμε να κάνουμε σεξ στην εποχή μας (σαραντάρηδες περίπου σήμερα), ενώ σήμερα τον τρώνε από τα 16 και τα αγόρια μετράνε απλά το σκορ τους. Ελάτε σε μας, έξυπνες 17άρες, και αφήστε τις χαζές στους μικρούς να τις πληγώνουν. Ανυπόγραφο

Αχ, σας παρακαλώ, σταματήστε. Μου θυμίζετε τον Λάμπρο Κωνσταντάρα σ’ εκείνη την ταινία που έκανε γυμναστικές επιδείξεις στην πισίνα, για να «ρίξει» τη Νόρα Βαλσάμη.

Υ.Γ. 1 Δεν θέλω να σας στεναχωρήσω, αλλά φοβάμαι ότι εσείς προσωπικά αργήσατε να κάνετε σεξ. Οι περίπου σαραντάρηδες που ξέρω εγώ, έκαναν κανονικά, στην ώρα τους.

Υ.Γ. 2 Δηλαδή στα 13.

Υ.Γ. 3 Πλάκα κάνω, στα 15.

Υ.Γ. 4 Άντε, στα 17.

Υ.Γ. 5 Γαμείς δε γαμείς, ο καιρός περνάει.

»Κα Μυρτώ, ουδέποτε σας έβρισα και ούτε πρόκειται να μιλήσω βρώμικα χωρίς λόγο σοβαρό, γιατί δεν ανήκω στο, κατά βάση, αφελές κλασικά γυναικείο κοινό σας, παρ’ όλο που τυχαίνει συχνά να σας διαβάζω και κάποτε να εξανίσταμαι. Αλλού να τα πείτε αυτά και όχι στην εξολοθρευτή. Αν θέλατε πραγματικά να το δημοσιεύσετε, θα το γράφατε με μικρά, ακόμη και... διά χειρός!

Υ.Γ. 1 Θέλω να πω στο λιτό & νορμάλ & μάλλον αδύνατο κορίτσι του προ-προηγούμενου τεύχους ότι το είδος αυτό ποτέ δεν είχε ιδιαίτερη πέραση, οπότε πρέπει ή να αλλάξει το σώμα & το στιλ της ή, καλύτερα, να συμφιλιωθεί με τον εαυτό της & να ψάξει για κάποιον επίσης λεπτό, λιτό & νορμάλ τύπο. Τι της έφταιξε το λάγνο λαϊκό κορίτσι;                                     

Υ.Γ. 2 Λυπάμαι που & πάλι σας στενοχώρησα.              

Υ.Γ.3 Αυτό το τόσο μικρό γράμμα & γραμμένο με μικρά, μπορείτε άνετα να το δημοσιεύσετε μαζί με το όνομά μου.    

Μαριάννα-Εξολοθρευτής (αλλά όχι χωρίς αιτία!)  

Oso me pligoneis, toso me poroneis.

Υ.Γ. Εξοντώνετε την κοριτσίστικη ευαισθησία σας, χτυπώντας τη πάνω σε ένα τείχος. Χτισμένο από τούβλα γνήσιου μαζοχισμού. Αρμολογημένο με στόκο ατόφιου εγωκεντρισμού. Σοβατισμένο με εγωισμό κι ασβέστη. Τσάμπα καίει η λάμπα.

»Αγαπημένη Μυρτώ, είμαι και εγώ ένας από αυτούς που εσύ και οι αναγνώστριές σου χαρακτηρίζετε φλώρους. Μπορεί να γεννήθηκα στα βόρεια προάστια και να μένω (λόγω οικονομικών δυσχερειών) με τους γονείς μου, αλλά μου τη σπάει να είναι αυτός ο λόγος που τσακώνομαι όλη την ώρα με τη δικιά μου. Φλώρο με ανεβάζει, φλωράκι με κατεβάζει, Μυρτώ μου, που δεν παίρνω λέει τη ζωή στα χέρια μου, λες και δεν καταλαβαίνει πόσο δύσκολο είναι για έναν άντρα να περάσει από το ένα στάδιο στο άλλο και να αλλάξει τη ζωή του, ειδικά όταν δεν βρίσκει δουλειά. Τι να της πω; Ότι δεν έχω λεφτά να πάμε διακοπές στη Σαντορίνη, που μου το λέει από το χειμώνα; Ότι δεν μπορώ να σχεδιάσω τίποτα μαζί της; Ότι σπούδασα κάτι που δεν ξέρω αν και σε τι θα χρησιμεύσει στη ζωή μου; Αϊ-σιχτίρ, ρε Μυρτώ, τίποτα δεν καταλαβαίνετε εσείς οι γκόμενες. -Σπ.

Προτείνω εκεχειρία. Λευκή ανακωχή. Ένα «ουφ» να βγει απ’ το στήθος μας κι ας μην παίξει και η Σαντορίνη. Μια χαρά νερά έχει η Αττική, μια χαρά φτηνότερα νησιά έχει το Αιγαίο. Πείτε στο κορίτσι να αφήσει την γκρίνια για τον Σεπτέμβριο και, προς το παρόν, να γαντζωθεί στην πλάτη σας, να πηδήξει ψηλά και να βουτήξει με φόρα στην υπέροχη θάλασσα. Τα καλοκαίρια είναι σφηνάκια. Μέχρι να φτάσουν στο στόμα μας, τέλειωσαν.

Υ.Γ. Με χτύπησε ο εξπρεσιονισμός στο κεφάλι ή μήπως απλά έπαθα ηλίαση;

»Μυρτώ μου, τι κάνεις; Καλό καλοκαίρι. Είμαι ο Χαράλαμπος ο τίμιος. Ευχαριστώ τους αναγνώστες για την αγάπη τους. Η αγάπη τους στο πρόσωπό μου δείχνει ανθρώπους που αντιστέκονται στις δύσκολες εποχές και επιβραβεύουν το ήθος και την ποιότητα. Τη γριά-κότα που με κάλεσε στο εξοχικό της, ευχαρίστως να έρθω αν έχει καμιά κορούλα. Μυρτώ μου, θα πιστέψεις ότι μου έτυχε μια 17κτούρα από την Κρήτη; Πες μου, τώρα, τι κάρμα έχω; Φταίω εγώ ο κακομοίρης; Και αν χρειαστεί να πάω Κρήτη, πού θα τα βρω τα λεφτά; Θα φάω ή πάω άδικα; -Χαράλαμπος ο τίμιος

Πονάνε ωρέ τα παλικάρια;

Υ.Γ. Αν δεν ήμουν σχεδόν βέβαιη ότι αστειεύεστε ή, έστω, υπερβάλετε, θα σταματούσα να δημοσιεύω τις βλαμμένες επιστολές σας.