Μίλα μου βρώμικα 382

Μυρτώ, λένε πως τα μάτια είναι ο καθρέφτης της ψυχής! Αν είναι έτσι, τότε κάποιος κρέμασε τον καθρέφτη της δικής μου ψυχής μου λίγο στραβά. Πλησιάζω πια στα 28, εκ γενετής είχα ένα θέμα με το δεξί μου μάτι, «νυσταγμό» το λέει ο οφθαλμίατρός μου, «αλληθωρισμό» το λένε οι άγνωστοι που μπορεί να το παρατηρήσουν, «χαριτωμενιά» το λένε όσοι μ’ αγαπούν. Δεν με ενοχλεί πια, έχω μάθει να ζω με αυτό, άσε που τα τελευταία χρόνια φαίνεται όλο και λιγότερο το πρόβλημα. Σαν παιδί κι εγώ πέρασα βέβαια δύσκολα με τα άλλα παιδάκια να με κοιτούν περίεργα και να κοροϊδεύουν, αλλά τα κατάφερα μια χαρά στη ζωή μου και αυτούς που κάποτε με χλεύαζαν, τώρα τους θεωρώ lοsers. Ωστόσο θέλω μόνο να εκφράσω ένα μεγάλο παράπονο στον πρώτο μου ανεκπλήρωτο έρωτα: σε μια κουβέντα που είχαμε πριν 5-6 χρόνια, μου είχε πει: «Αν δεν είχες αυτό το πρόβλημα με το μάτι σου, θα μπορούσα να σ’ ερωτευτώ». Είχα πληγωθεί πολύ. Βλαστήμησα την τύχη μου, σκεφτόμουν πώς δεν θα με ερωτευτεί ποτέ κανείς. Τελικά κατάλαβα πως για να με ερωτευτεί κάποιος, πρέπει να γείρει το κεφάλι του λίγο για να μπορέσει να με κοιτάξει στα μάτια και να έχει τη θέληση να πει «Μ’ αρέσεις όπως είσαι». Όσο για τον ανεκπλήρωτο έρωτα... κι αυτός ήταν κοντός αλλά δεν γύρισα ποτέ να πω «Ξέρεις είσαι πιο κοντός από μένα... όταν ψηλώσεις τα ξαναλέμε!». Πολύ θα ήθελα να παραδεχτώ ότι η εξωτερική εμφάνιση δεν είναι το παν... αλλά επειδή πιστεύω ότι ο έρωτας περνάει από το μάτι πρώτα, σκούρα τα πράγματα για εμάς με τις μικρές ατέλειες!  - Γ.

Βλαστημήσατε την τύχη σας, αντί να την ευγνωμονείτε. Είναι αλήθεια ότι η πρώτη εντύπωση μετράει και η εξωτερική εμφάνιση επίσης, αλλά όποιος στέκεται εκεί, μισό βήμα πριν τον έρωτα και σκέφτεται αυτή την παπαριά (και τη λέει κιόλας), καταλαβαίνετε, μιλάμε για επίπεδο συναισθηματικού IQ for the dick.

Υ.Γ.1 Τώρα λοιπόν που πέρασε ο καιρός και είσαστε πιο ψύχραιμη, σας καλώ να αναλογιστείτε την τραγωδία που θα ζούσατε, έχοντας σχέση με ένα βλάχαρο, ανάγωγο, εντελώς ρηχό και ακοινώνητο, ένα ανευαίσθητο βόδι που η μόνη επιλογή σας για έξω θα ήταν να τον ξαμολήσετε για βοσκή σε τίποτα λιβάδια. Και πού να τρέχεις τώρα με τα τακούνια μέσα στα χώματα.

»Πρώτη φορά στέλνω γράμμα σε εσάς. Όσο αφορά τον αναγνώστη στο τεύχος 376 με ψευδώνυμο «Ανήσυχος», θα ήθελα να του απαντήσω ότι οι σχέσεις λόγω κρίσης δεν είναι τόσο εύκολες. Όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε. Επομένως, πρέπει να ηρεμήσει και θα πετύχει κάτι. Ευχαριστώ.

Ενώ πριν από την κρίση, οι σχέσεις ήταν περίπατος…

Υ.Γ.1 Βαρέθηκα την κρίση, τις συζητήσεις για την κρίση, τη μιζέρια που προκαλεί η κρίση, τις επιπτώσεις της κρίσης, την γκρίνια για τις επιπτώσεις της κρίσης, το ανέμπνευστο τοπίο που εγκαταστάθηκε μέσα μας από την κρίση, αυτό που νιώθω ζώντας στην κρίση, τα σενάρια για το μέλλον μέσα την κρίση. Βαρέθηκα.

Υ.Γ.2 Οξυγόνο.

»Αγαπημένη μου Μυρτώ, γεια σου! Εδώ και 2 1/2 χρόνια περίπου, βρίσκομαι σε μία no ordinary relationship-love μ’ έναν πολύ ιδιαίτερο άνθρωπο που μ’ ένα μοναδικό τρόπο υπάρχει παντού! Είναι μια σχέση που θα την παρομοίαζα με τη σχέση «κλειδί-κλειδαριά», και μάλιστα με χαμένο το αντικλείδι. Εξάπτει τη φαντασία μου τρελά τόσο στο σεξουαλικό (αν και δεν πηδάει κι ούτε καν φιλάει!) μα και στο δημιουργικό. Πηγή έμπνευσης για μένα τέτοια, που δεν σταματάει μόνο εκεί! Έχω ξεφύγει λέμε! Ονειρεύομαι την ώρα και τη στιγμή που θα παρουσιαστεί το βιβλίο αυτού του love story (γιατί είναι και συγγραφέας λέμε, εκτός από διάσημος άνθρωπος), το οποίο θα συνοδεύεται από την έκθεση των έργων που κι εγώ, με το δικό μου τρόπο, αυτή την ιστορία αγάπης καταγράφω. Δηλαδή ομορφούλα, ονειρεύομαι τη στιγμή που θα κοινοποιηθεί αυτή η ιστορία with no ordinary way, εκεί στο όμορφο νησί στις 17 και 18 του Σεπτέμβρη (τυχαίο; Δεν νομίζω...!) και υπολογίζω βέβαια προ θανάτου μας! Το ότι θα ’ναι σενάριο ταινίας που θα σαρώσει όλα τα Όσκαρ το θεωρώ δεδομένο,αν και εφόσον δεχτούν να συνεργαστούν ο George Clooney και η Anny Lennox ! Πω, πω, Μυρτώ μου, έχω καεί εντελώς. Μίλα μου όμως εσύ βρώμικα για να σβήνω. Λοιπόν, σε ρωτώ και πες μου στ’ αλήθεια, είμαι βαριά άρρωστος που πιστεύω στα όνειρα που εύκολα μπορούν να γίνουν εφιάλτες; Σ’αγαπώ πολύ! - Μάρκος Αθανασίου

Υ.Γ.1 ΑΣΧΕΤΟ! Αφού η Ελλάδα δεν πτώχευσε μέσα στο χειμώνα, τώρα που έρχεται η άνοιξη δεν έχει ανάγκη! Έχει πρόσωπο λέμε ντε.

Υ.Γ.2 Πάμε Λονδίνο...;

Ειλικρινά, φτερούγισε η καρδιά μου στο τελευταίο υστερόγραφο. Πάμε. Πάμε. Πάμε. Πάμε. Πάμε. Πάμε. Πάμε. Πάμε.

Υ.Γ.1 Ωραίες οι σχέσεις κλειδιά-κλειδαριές, τροφή για τη φαντασία κ.λπ., αλλά μήπως να ρίχνατε καμιά ματιά και στις ordinary; Λέω εγώ τώρα…

Υ.Γ.2 Ποιο όμορφο νησί εννοείτε; Ένα είναι. Και μου ’χει λείψει τρελά.