Γράμματα 257

Συμβουλές προς αγοραστές

Μετά την ανακοίνωση των μέτρων για τις μειώσεις στις τιμές των αυτοκινήτων, παρατηρήθηκε προσέλευση ενδιαφερομένων ειδικά στις εκθέσεις αυτοκινήτων μεγάλου κυβισμού (Μερτσέντες, Τζιπ κτλ.). Από ρεπορτάζ ημερήσιας εφημερίδας μεταφέρω σχετικό παράδειγμα: Η Έρρικα Τ., ψυχολόγος, δήλωσε: «Αν και δεν είναι στο χρώμα που θα ήθελα, προτίμησα να το αγοράσω τώρα για να γλιτώσω την αναμονή. Θα έπρεπε να περιμένω περίπου δύο μήνες για να αγοράσω το αυτοκίνητο στο χρώμα που μου άρεσε». Θα πρέπει να γνωρίζουν οι υποψήφιοι αγοραστές ότι τα πλαστικά των αυτοκινήτων περιέχουν χημικές, καρκινογόνες ουσίες που χρησιμεύουν ως επιβραδυντές καύσης (τετραβρωμοδισφαινόλη Α TBBPA). Πρόκειται για ενώσεις πτητικές που συναντώνται με μεγαλύτερη πυκνότητα στα καινούργια αυτοκίνητα και αραιώνουν με την πάροδο του χρόνου. Όσοι λοιπόν σχεδιάζουν να αγοράσουν αυτοκίνητο, ας προτιμήσουν μεταχειρισμένο ηλικίας δέκα ετών και άνω, όπου ο κίνδυνος είναι μικρότερος. Επίσης όσοι σκέφτονται να επωφεληθούν των νέων μέτρων για τα ακίνητα προκειμένου να αποκτήσουν ιδιόκτητη κύρια ή εξοχική κατοικία θα πρέπει να γνωρίζουν ότι ειδικά στις μεζονέτες και στα διαμερίσματα χαμηλών ορόφων παρατηρείται μεγάλη συσσώρευση ραδονίου. Το ραδόνιο είναι φυσικό, ραδιενεργό αέριο που εκλύεται από το έδαφος και ενοχοποιείται για την πρόκληση καρκίνου.

- ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΠΡΕΚΕΖΕΣ

 (χημικός-ερευνητής Χάρβαρντ)

Άνισος πόλεμος

Ήθελα να μοιραστώ μαζί σας το συναίσθημα που αισθάνθηκα όταν είδα το μεγάλο πανό έξω από το σινεμά Πλάζα, στο οποίο αναγραφόταν το όνομα της νέας επιχείρησης που θα στεγάζεται πλέον στο χώρο αυτό. Δεν έχω κάτι με τη συγκεκριμένη αλυσίδα σούπερ μάρκετ και δεν σχολιάζω τη συγκεκριμένη επιχείρηση. Νιώθω απλώς βαθιά πληγωμένη, καθώς ένας χώρος πολιτισμού που σημάδεψε τα νεανικά μας χρόνια αντικαθίσταται από ένα χώρο κατανάλωσης, και μάλιστα σούπερ μάρκετ, την προσωποποίηση δηλαδή της κατανάλωσης. Αφού λοιπόν θα φάμε κι άλλο, θα ταΐσουμε τις αχόρταγες κοιλιές μας συντηρώντας την πρωτιά στην παχυσαρκία της Ευρώπης, θα αγοράσουμε ρούχα, φτηνά, πολλά, για να έχουμε σε ώρα ανάγκης και ηλεκτρικές συσκευές κι άλλες, γιατί οι παλιές είναι ξεπερασμένες και χωρίς ντιζάιν, θα καταναλώσουμε προϊόντα και θα δούμε τις ταινίες σε DVD στο σπίτι (σταματώντας κάθε τόσο για να μιλήσουμε στο τηλέφωνο, να πάμε τουαλέτα, να, να να). Κι όταν αρρωστήσουμε θα τρέξουμε στο γιατρό, όπως στο συνεργείο. Φίλτρο, μπουζί, τακάκια, λάδια... και θα συνεχίσει να sδουλεύει το μηχανάκι. Μέχρι να μείνει εντελώς από φλάνζτα, από ολοκληρωτικό κάψιμο. Γιατί η ψυχή δεν χρειάζεται ρούχα, ηλεκτρικές συσκευές, πολύ φαγητό. Ούτε σινεμά, θα μου πεις,χρειάζεται. Σωστά, ούτε κι αυτό το σινεμά που εννοείς χρειάζεται. Το καταναλωτικό, το ρηχό, το λίγο. Η Πλάζα μπορεί να αντικατέστησε κι αυτή με τη σειρά της τη φύση που υπήρχε εκεί κάποτε, δεν θα βγάλουμε άκρη έτσι. Σύμφωνοι, όμως κάτω από ένα τεράστιο πολυκτίριο, τουλάχιστον, υπήρχε ένας χώρος συνάντησης, πολιτισμού. Να συμπληρώσω ότι στη Σεβαστουπόλεως υπάρχουν πάνω από 20 μικρά και μεγάλα μαγαζιά του είδους και δεν υπάρχει ούτε ένας ελεύθερος χώρος. Τα όμορφα σπίτια με τους πέτρινους τοίχους, όσα απέμειναν πέφτουν κι αυτά, απώλειες ενός άνισου πολέμου. Και μη χειρότερα.

 - ΤΕΤΗ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ

(Εκπαιδευτικός γυμναστικής και χορού, χορογράφος)