Γεια σου, Μυρτώ, αν και πιστεύω ότι αυτό που στέλνω είναι άσχετο με τη στήλη σου. Έτυχε και διάβασα τη στήλη σου, και συγκεκριμένα μια κοπέλα που λέγεται Taexovaleimetousantres, και είδα πολύ μίσος προς τους άντρες. Δεν πρόκειται να πω κάτι για να αλλάξει γνώμη, αν θεωρεί τους άντρες μαλάκες, τότε μάλλον είναι μαλάκες. Απλώς δεν μπορώ να καταλάβω πώς καταντήσαμε έτσι. Μίσος, βρίσιμο, ο καθένας να θέλει να κάνει κακό στον άλλο και καμία σχέση να μην κρατάει, να έχεις κάτι καλό αλλά να σκέφτεσαι κάτι άλλο, πότε έγινε έτσι ο κόσμος δεν μπορώ να καταλάβω. Βλέπω τον εαυτό μου που περπατάει ήρεμα στο δρόμο και ο κόσμος τρέχει και τρέχει χωρίς λόγο και όλοι έχουν το κεφάλι κάτω λες και έχουν χάσει κάτι και όλοι ψάχνουν αφορμή να τσακωθούν με κάποιον άγνωστο. Να ρωτήσω τι γίνεται ή να αφήσω τον εαυτό μου στη nirvana του όπως είμαι και να συνεχίσω να λέω «ό,τι είναι να γίνει ας γίνει»; - Το καλό παιδί
Δεν χρειάζεται να ρωτήσετε τι γίνεται, διότι δεν γίνεται τίποτε άλλο από αυτό που βλέπετε. Ο κόσμος περπατάει με το κεφάλι κάτω και όλοι ψαχνόμαστε για καβγά με κάποιον άγνωστο (ή και γνωστό, why not?) επειδή έχουμε εξουθενωθεί. Και δεν υπάρχει χειρότερο από το να μην έχεις ελπίδα και να μη βλέπεις ορίζοντα. Σου πέφτει, πώς το λένε. Εκτός των άλλων, λοιπόν, η κρίση είναι και ντεκαβλέ.
»Γεια σου, Μυρτώ, είμαι ο Σόλων, είμαι αναγνώστης της εφημερίδας και της στήλης σου, αλλά θέλω να είμαι ειλικρινής, όχι φανατικός όπως στο παρελθόν. Για τη δε εφημερίδα λείπουν π.χ. στήλες όπως τα γράμματα (για μένα ξεχώριζαν του Άρη Αλεξάνδρου), για τη δε στήλη σου εξαρτάται από τις επιστολές. Στο τελευταίο τεύχος, κατά την κρίση μου, και οι δύο ήταν βαρετές. Οπότε δεν είχες να πεις κι εσύ κάτι. Έχασα δύο τεύχη και στο 393, αν δεν κάνω λάθος, διάβασα –κι είναι η αφορμή που σου γράφω– το γράμμα του Μίλτου και πέθανα στο γέλιο με την απάντησή σου. Αλλά διαφωνώ κάθετα με την απάντησή σου στον Χαράλαμπο τον τίμιο και θα σου πω γιατί. Η κοπέλα δεν κατάλαβε (απ’ ό,τι μας λέει εκείνος τουλάχιστον) ότι ήταν 40 κι όχι 32, άρα με τα δεδομένα της τον κορόιδεψε ή όχι; Αν τον στέλνει να ανέβει πάάνω Σαλόνικα και δεν ξεκαθαρίζει αν είναι φιλικό, για μένα δεν φέρεται σωστά – και δες το γενικά κι όχι σαν γυναίκα. Θα σου πω εδώ τη δική μου σχετική εμπειρία: όταν ήμουν 30 περίπου, κατέβηκα Κρήτη για να δω μια κοπέλα 26 χρονών κι εγώ. Και την είδα μόνο για μισή ώρα, ενώ κατέβηκα από Πειραιά κι έμεινα 4 μέρες. Βάλε εισιτήρια, ξενοδοχεία, φαγητά κτλ. –μην το κοροϊδεύεις καθόλου– για να τη δω μισή ώρα; Και στη δική μου περίπτωση ήξερε την πραγματική μου ηλικία. Δεν έκρυψα κάτι. Τι έχεις να πεις; Τα σκροφάκια παίζουν μερικές φορές κι εμείς μασάμε. Άσε, Μυρτώ, τι μου θύμισε ο Χαράλαμπος... Με εκτίμηση - Σόλων
Να βρίσκετε γκόμενες εντός του λεκανοπεδίου για να σας έρχεται φτηνότερα.
»Γίνεσαι κομμάτια... και μετά πώς προχωράς; - Κομμάτι
Προχωράς. Με τον ίδιο τρόπο που τρως έναν ελέφαντα.
Υ.Γ. Πώς τρώγεται ένας ελέφαντας; Μπουκιά μπουκιά.
»Μυρτώ, έχω μείνει άφραγκος και το κορίτσι μου με παράτησε. Όχι γιατί έμεινα άφραγκος, έτσι. Γιατί δεν τα πηγαίναμε καλά τελευταία. Και τώρα νιώθω χάλια γιατί θέλω να κάνω σεξ και δεν ξέρω πώς να το παίξω. Για να βγεις στα μπαρ και να κάνεις γνωριμίες πρέπει να έχεις στην τσέπη και κάνα εικοσάρικο. Άσ’ τα σου λέω, μεγάλη γκαντεμιά.
Υ.Γ. Έχεις να με δανείσεις; Άμα είναι, όταν καταφέρω και γαμήσω, στα επιστρέφω.
»Μυρτώ, σας είδα στον ύπνο μου, ακούγαμε Βέμπο και κάναμε πειράματα τηλεμεταφοράς. Σε εθνική οδό επαρχίας με πλαστικές καρέκλες. Πέρασε και φορτηγό που διαφήμιζε τσιγάρα με τη Μελίνα Μερκούρη. Βρωμιά υπήρχε στις καρέκλες. Ας είναι. - Σ.
Τρία είναι τα συμπεράσματα που βγάζω από την επιστολή σας. Πρώτον, ότι ακόμη και στον ύπνο του, το επίπεδο του αναγνωστικού κοινού της στήλης δεν αστειεύεται. Δεύτερον, ότι πιθανότατα ο αγαπημένος σας σκηνοθέτης είναι ο Εμίρ Κουστουρίτσα. Τρίτον, ότι οι ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις έχουν την εξής ενδιαφέρουσα πτυχή: το λαμπρό υποσυνείδητό μας, προσπαθώντας να επεξεργαστεί την εξωφρενικότητα των ημερών, την ξεπερνάει. Και αντί για όνειρα, βλέπουμε σουρεαλιστικές μικρού μήκους. Από καλλιτεχνικής απόψεως, λοιπόν, υπάρχει ένα όφελος.
4°
