»Αγάπη μου. Σ’ αγαπώ από χτες, από προχτές, από πάντα. Δεν έχει σημασία που σε γνώρισα πριν από δέκα μέρες, γιατί αυτές οι δέκα μέρες θα είναι αυτό που θα έχουμε να θυμόμαστε όταν περάσουν δέκα χρόνια και θα είμαστε ακόμα μαζί. Αγάπη μου, ακόμα και αυτή τη στιγμή που είμαι εγκλωβισμένη σε αυτή τη χώρα και εσύ μόνος σε μια άλλη, νιώθω ότι όλα όσα μου είπες και σου είπα σε εκείνη τη μαγική παραλία της υπέροχης Μήλου, εκείνο το βράδυ που ψάχναμε το φεγγάρι και δεν το βρίσκαμε πουθενά, είναι η μόνη αλήθεια στη ζωή μου και ξέρω πως είναι και στη δική σου. Σε περιμένω με τις πρώτες βροχές. - Elina 22.
Υ.Γ. Μυρτούλα, δημοσίευσέ με. Πλιιιζζ.
Τώρα εσείς μπορεί να με πείτε δυσοίωνη, αλλά εγώ θα την καταθέσω τη μαρτυρία μου: Λοιπόν, το βασικό κατασκευαστικό πρόβλημα με τα φεγγάρια του καλοκαιριού είναι ότι συχνά πετσικάρουν άμα τη εμφανίσει των πρώτων βροχών. Και μας πέφτουν στο κεφάλι με φόρα.
Υ.Γ. 1 Παρότι με είπατε Μυρτούλα (που ξερνάω), σας δημοσιεύω γιατί σας συμπάθησα πολύ.
Υ.Γ. 2 Καλού κακού, τσεκάρετε τις βίδες του φεγγαριού. Ή, τέλος πάντων, mind the gap, όπως έλεγε συχνά η γιαγιά μου ατενίζοντας τις απέραντες φυτείες του Μισισιπή.
»Γεια σου Μυρτώ, πώς πέρασες το καλοκαίρι; Εγώ δεν έχω λεφτά ούτε να σκουπίσω τον ποπούλη μου. Το ξέρεις ότι (και αυτό δεν είναι πλάκα) χτες το βράδυ είδα στο όνειρό μου ότι ήσουνα πολύ ερωτευμένη μαζί μου και ήρθες μαζί με την Ιωάννα Σεβοπούλου και τον Χατζηγιάννη και μου κάνατε καντάδα και μετά κάναμε άγριο έρωτα, αφού με παρακάλεσες πολύ και σε λυπήθηκα, και μετά μου ήθελες και βόλτα στην παραλιακή και σε πήγαινα με το αμάξι σου (εγώ δεν έχω) αλλά τρέχαμε και μας σταμάτησε ο φανταστικός τροχονόμος, αλλά δεν μας έγραψε γιατί είπες ότι πηγαίναμε τη φουκαριάρα τη μάνα μας στο γιατρό. Μετά ξύπνησα. Μήπως φταίει που έχω να κάνω σεξ από τον Ιούνιο του 2008; -Μίλτος ο γαμ...ος
Πιθανόν. Η αγαμία, σε συνδυασμό με την αφραγκία και με πολλά άλλα ουσιαστικά που έχουν κατάληξη -ία, προκαλεί σύγχυση και διαδοχικές, ανεξέλεγκτες μεταπτώσεις της εγκεφαλικής λειτουργίας. Κοινώς, παραλήρημα.
Υ.Γ. Αλλά γουστάρω. Ακόμα δεν μπήκαμε στην τάξη και άρχισαν τα όργανα να παίζουν το εμβατήριο του παραλόγου. Όλα κανονικά, δηλαδή.
»Σχέσεις που δεν δένουν, άνθρωποι που δεν έρχονται ή δεν μένουν, βιβλία που δεν διαβάστηκαν... θα τα σέρνω μαζί μου για πολύ ακόμα; Ματιές που ανταλλάχτηκαν, λέξεις που δεν πρόλαβαν να ειπωθούν επειδή έπρεπε να φύγω νωρίς – επειδή δεν ήθελα να ρισκάρω να τις πω πρώτη... τις έλεγα πιο εύκολα παλιά... το είχα ξεχάσει... Πλοία γεμάτα από ανθρώπους που γυρίζουν σ’ αυτό που φοβούνται περισσότερο... Γυρίζω πίσω... Λες να κρύβει και τίποτα καλό αυτός ο χειμώνας; Ε, Μυρτούδι;
Υ.Γ. 1 Το μόνο καλό που κρύβουν οι χειμώνες είναι η προσμονή του επόμενου καλοκαιριού. Φαύλος κύκλος.
Υ.Γ. 2 Όπως καταλαβαίνετε, έχω τα νεύρα μου. Δεν έκανα καθόλου διακοπές. Τέσσερα μπάνια, άντε πέντε το πολύ. Σας μισώ όλους. Ελπίζω να πατήσατε αχινούς.
»Αγαπημένη μου Μυρτώ. Πες μου σε παρακαλώ τη γνώμη σου, γιατί θα τρελαθώ! Είμαι στο κρεβάτι με τον άντρα των ονείρων μου (μετά από έντονο φλερτ από την πλευρά του) και εκεί που είμαστε έτοιμοι να αρχίσει το σκηνικό, μου σκάει το εξής: ότι δεν φιλάει στο στόμα! Μένω κόκαλο γιατί ξενέρωσα η γυναίκα, αφού θεωρώ το φιλί πολύ σημαντικό στο «to know as better» και γενικά σαν μέσο έκφρασης της έλξης και του πόθου που νιώθουμε για τον άλλο! Και φυσικά δεν κάνω τίποτα! Τι υποδηλώνει η στάση του; Τον έχω ερωτευθεί, γαμώτο! -Ελένη
Μπορεί να έχει ουλίτιδα και να κάνει θεραπεία. Ή να είναι Εσκιμώος.
Υ.Γ. Τέρμα η πλάκα. Είναι υποτιμητικό να σου λέει ο άλλος «δεν φιλάω στο στόμα». Ελπίζω να του το είπατε ήδη.
»Μυρτούδι, Μυρτουδάκι, τι κάνεις; Εύχομαι να πέρασες γαμάτο καλοκαίρι, να ξεκουράστηκες και να ήπιες και τα κοκτεϊλάκια σου. Εγώ πέρασα τέλεια, έκανα τρελό σεξ με το Ένα και Μοναδικό γκομενάκι που γνώρισα στους Παξούς και μετά συνέχισα μαζί του και φτάσαμε μέχρι την Αντίπαρο. Μαγεία, Μυρτώ. Από εκεί που δεν είχα κανονίσει τίποτα και δεν είχα παρέα της προκοπής (εννοείται ούτε και γκόμενο), βρέθηκα σε οχτάμετρο φουσκωτό να πίνω σφηνάκια μέσα στη θάλασσα και να πασαλείβω αντηλιακό το μουτράκι ενός κούκλου! Αυτά είναι. Γι’ αυτό δεν θέλω να ξανακούσω γκρίνιες και κλάψες, γιατί η ζωή είναι απρόβλεπτη, κι όπως φέρνει τα άσχημα έτσι φέρνει και τα γαμάτα. Σας φιλώ. -Ειρ.
Ναι, φιλήστε μας, χώστε στους ουρανίσκους μας τη γεμάτη μικρόβια γλώσσα σας, για να φρικάρει ο ξενέρωτος άντρας των ονείρων της Ελένης. Χο, χο.
15°
