Γράμματα 344

Ένα γράμμα για την Κρίση

κ. Γεωργελέ. Καιρό τώρα διαβάζω τα editorial που γράφετε και πάντα χαμογελάω με ένα πικρό χαμόγελο. Κάθε φορά οι απορίες μου είναι οι ίδιες. Πόσο δύσκολο είναι να καταλάβουν οι Έλληνες, τι φταίει για τα χάλια μας; Για την οικονομική και ηθική χρεοκοπία μας. Πόσο δύσκολο είναι να καταλάβει αυτή η «πανέξυπνη» φυλή ότι όταν κάτι χαλάει ή καταστρέφεται το αλλάζουμε ή το φτιάχνουμε; Ότι όπως στρώνεις κοιμάσαι; Ότι δεν φταίνε πάντα οι άλλοι; Ότι δεν είμαστε οι πιο εργατικοί, προοδευτικοί, έξυπνοι για να μας ζηλεύουν και να θέλουν να μας καταστρέψουν οι άλλοι λαοί; Πόση υποκρισία κρύβει το γεγονός του να γιαουρτώνεις έναν πολιτικό, σε μια χώρα που το ρουσφέτι, τα σκάνδαλα, το πάρτι χρημάτων σε Υγεία και Παιδεία συνεχίζεται ακάθεκτο, η ψευτιά και λαμογιά είναι εθνικό σπορ και οι μίζες ρέουν άφθονες; Πόσοι υποκριτές και φαρισαίοι, που έτρωγαν ζεστό χρήμα από ευρωπαϊκά κονδύλια, φωνάζουν τώρα κατά της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Πόσα χρήματα φάγανε οι συνδικαλιστές σε δημόσιους φορείς και ΔΕΚΟ και τώρα απεργούνε κατά της κυβέρνησης και των νέων μέτρων; Γιατί αυτή η χώρα έχει βουτηχτεί στη μιζέρια, στην γκρίνια, στην ανικανότητα, στο λαϊκισμό, στη δεκαετία του ’80, στον αυριανισμό και στους Αυτιάδες, στην κατάθλιψη και στη βαρεμάρα, χωρίς να προσπαθεί καθόλου να βγει από το τέλμα –ηθικό και οικονομικό– που έχει πέσει; Γιατί όλοι με θεωρούν μαλάκα που δεν έβαλα μέσον να μπω στο δημόσιο, και τώρα είμαι άνεργος στο 30 μου; Γιατί μια ζωή στην Ελλάδα επικρατούν οι εξής δύο παροιμίες: «Της κοντής ψωλής οι τρίχες της φταίνε» και «Μακριά από τον κώλο μου και όπου θέλει ας είναι»; Πότε θα καταλάβουμε ότι το πρόβλημα το χτυπάμε πάντα από τη ρίζα, είτε είναι χαλασμένο δόντι είτε είναι κρίση; Πότε θα πάψει αυτή η διαστροφική σχέση πολίτη-πολιτικού, μια σχέση λατρείας (βύσμα) και μίσους(νέα μέτρα); Πότε θα πάψουμε να πιστεύουμε στα ψέματα και στα παραμύθια; Να ευχηθώ Καλή Ανάσταση και ο Θεός να βάλει το χέρι του;

 -Β.Κ.

Η ιστορία εκδικείται

Πολύ επίκαιρο και δυναμικό το άρθρο της Σώτης Τριαντφύλλου. Εκείνο που ήθελα να συμπληρώσω είναι ότι αυτό πρέπει να το διαβάσουν οι εκλεγμένοι μας αρχηγοί, διότι η Ελλάδα δεν υπήρξε αποικιοκράτης και καταστροφέας κρατών. Η Αγγλία και η Γαλλία, όμως, ρήμαξαν όπου πάτησαν το πόδι τους στην κυριολεξία. Να τους υποστούν λοιπόν τώρα τους με τις μπούρκες τους και τα έθιμά τους και τις προσευχές τους και να τους κλείνουν και τους δρόμους και να τους αλλάξουν και τα φώτα.

Στο Βιετνάμ, οι Γάλλοι έκοψαν τα κεφάλια αγαλμάτων ιερών, θεότητες, και τα πήγαν στο Λούβρο να τα εκθέτουν. Και τώρα προσεύχονται οι Βιετναμέζοι ακρωτηριασμένες, αποκεφαλισμένες θεότητες. Τι πολιτισμός, ε;;

Με πολλή αγάπη

-Αφροδίτη Κάτρη