Μίλα μου βρώμικα 343

Μυρτώ, σε χαιρετώ!  Έχω λίγο καιρό που το μόνο που ψάχνω στους άντρες είναι το σεξ.Σεξ, σεξ, σεξ! Όχι σχέση, όχι παρέα, κυριότερα δε όχι αγάπες και λουλούδια! Σημειωτέον, όποιος μου την πέφτει με ρομαντική προσέγγιση τύπου «τι όμορφα τα μάτια σου», «νιώθω ότι η ψυχή μου σε περίμενε τόσο καιρό κι άξιζε την αναμονή», τρώει πόρτα πιο γρήγορα ακόμη.

Σ’ αυτό το πλαίσιο, γνώρισα τον Κ., μια χαρά παιδί, συνομήλικος (35άρης, να εξηγούμαι), έξυπνος και υποσχόμενος. Ωραίο σεξ, με διάρκεια! Το πήγαμε καμιά εβδομάδα και μετά «του έφυγε η έντονη επιθυμία» είπε. Σταμάτησε να επικοινωνεί. Μετά από κανένα μήνα, άρχισα να του στέλνω προστυχομηνύματα στο κινητό, όχι κάθε μέρα, κάθε 2-3.Τσίμπησε και... νάτος μία εβδομάδα μετά, για τον επόμενο γύρο! Μετά μου πρότεινε να μου γνωρίσει τον ξάδερφό του, «είναι οk παιδί» δήλωσε. «Ας είναι» του λέω, «γιατί όχι; Αν είναι σαν κι εσένα...». Δυο μέρες μετά, σκάει μύτη ο ξάδερφος. Λίγα χρόνια μεγαλύτερος, αλλά... φλατ, πολύ φλατ, ρε γαμώτο. Από μυαλό... ούτε κουκούτσι. Πήρε τηλέφωνο με την προοπτική «να περάσει από το σπίτι». Φυσικά, αρνήθηκα. «Ο Π. μπαίνει στο σπίτι όποτε θέλει, το έχει κερδίσει με την αξία του. Δεν κατάλαβα, αυτός σου ανοίγει το δρόμο κι ακολουθείς; Γιατί μ’ εμένα δεν πάει έτσι... Αν γίνει, ό,τι γίνει, θα το διεκδικήσεις μόνος σου» εξηγήθηκα. Κόλλησε λίγο, αλλά συμφώνησε να συναντηθούμε για ένα ποτάκι έξω. Αλλά το «ποτάκι έξω» ήταν αυτοκινητάδα στην ερημιά και ήπια προσέγγιση για σεξ στο αυτοκίνητο... άντε και σε κανένα ξενοδοχείο! Οπότε τα είπα χύμα, γλυκά μεν, έξω από τα δόντια δε. «Σεξ στο αυτοκίνητο δεν κάνω, ούτε στο ξενοδοχείο. Αυτά τα έκανα όταν ήμουν μαθήτρια, φοιτήτρια και δεν είχα πού την κεφαλήν κλίναι, όχι τώρα που μεγάλωσα, αγόρι μου. Τώρα θέλω άνεση, άπλα και χαλαρότητα... Οπότε, αν το σπίτι σου διατίθεται, καλώς. Αλλιώς... καλή καρδιά!» Η βραδιά έληξε κάπου εκεί... γιατί το σπίτι του είναι σε οικογενειακό οίκημα και δεν ήθελε να με δει η μάνα του, τα αδέρφια του κ.λπ. Ήμαρτον, καλέ, σε αυτή την ηλικία... Και τώρα έρχεται το ζήτημά μας, φανταστική και πανέμορφη Μυρτώ... Τι να περιμένω άραγε από τον Π.; Με αφορμή ένα μνμ μου την επομένη, ρώτησε τι έγινε, αλλά δεν έδωσα εξήγηση, προφασίστηκα τη δουλειά για να μην απαντήσω. Σκέφτομαι να συνεχίσω να του στέλνω τα γνωστά προκλητικά προστυχομηνύματα με το γνωστό χαλαρό ρυθμό, αλλά τι πιθανολογείς; Λες να δείξει αλληλεγγύη στον ξάδερφο και να χάσω το «κορμί» οριστικά; Μαλακία, ρε γαμώτο... Τι να κάνω; Ποια είναι η επιστημονική σου γνώμη; Πολλά φιλιά                                         - Άλλη Μια

Ε, κι άμα το χάσετε, τι έγινε; Θα βρείτε σύντομα το επόμενο fuck body και όλα οk. Εξάλλου οι σχέσεις αυτές σπάνια έχουν διάρκεια. Όσο για τον Π., σόρι αλλά μου φαίνεται πολύ κάφρος που πήγε να σας πασάρει τον ξάδερφό του. Επίσης πιστεύω ότι κι εσείς κάνατε μαλακία που βγήκατε μαζί του. Όρια και σεβασμός, φίλη μου.

»Αγαπητή Μυρτώ, ένα μόνο θα σου πω... σύνδρομο Π.Α.Π. Παρθένα ετών 20... κάτι. Άνεργη λόγω οικονομικής κρίσης. Πληγωμένη από χρόνιο ανεκπλήρωτο έρωτα με μαλ... που τη μια δείχνει ότι σε θέλει και την άλλη όχι, και που όταν κάνεις την κίνηση είναι λόγω της… κατάστασής σου κι όχι του τι νιώθεις γι’ αυτόν. Αυτά τα λίγα και λακωνικά γιατί σε συμπαθώ κιόλας και δεν θέλω να σε κουράζω. Χώσε για να συνέλθουμε...

Μπα, δεν χώνω. Σα σήμερα ο Χριστός έκανε ποδόλουτρο στους Αποστόλους, μετά φάγανε όλοι μαζί και στο καπάκι τον πρόδωσε ο Ιούδας. Αφεθείτε στην κατάνυξη των ημερών και σταματήστε να ασχολείστε με τη ματαιότητα της σάρκας.

»Διαβάζω τη στήλη σας περιστασιακά και ομολογώ ότι πολλές φορές έχω γελάσει ακατάπαυστα τόσο με τα γράμματα όσο και με τις εκάστοτε απαντήσεις...Τόσος πόνος, τόση θλίψη, τόσα προβλήματα, τόσα ατελείωτα θέματα και όλα αραδιάζονται με περίσσια άνεση και περιμένουν λύση από... εσάς! Που με περίσσιο κουράγιο από τη μεριά σας απαντάτε με το μοναδικό σας τρόπο... Καταλαβαίνω αυτή την ανάγκη, γιατί σαν ψυχολόγος αυτό είναι το αίτημα των ανθρώπων που έρχονται σε μένα να τους βοηθήσω... Αναρωτιέμαι όμως αν οι ίδιοι μπαίνουν στη διαδικασία να προσφέρουν αυτό που έχουν ανάγκη ή αν απλά ψάχνουν απεγνωσμένα αυτάκια (;)... και δεύτερον και πιο σημαντικό, επειδή πολλές φορές αναφέρετε ότι τα νεύρα σας είναι χάλια, εσείς είστε καλά; Έχετε κάποιο πρόβλημα ή θέμα που σας απασχολεί έντονα και σας μπλοκάρει; Θέλετε ποτέ να μιλήσετε σε κάποιον σαν Μυρτώ και όχι ως «Μίλα μου βρώμικα» Μυρτώ; Σας ρώτησε ποτέ κάποιος από αυτούς που φανατικά σας διαβάζουν τόσο καιρό με το ίδιο περίσσιο ενδιαφέρον που σας αραδιάζουν τα θέματά τους αν χρειάζεστε κάτι;! Για να μη σας ταλαιπωρώ άλλο και να μην κλέβω τον πολύτιμο χρόνο σας, θέλω απλά να καταλήξω με μία και μόνη ερώτηση... «Είσαι καλά, Μυρτώ μου;»                          - Ένας από εμάς...

Όχι, έχω τα λαιμά μου.

Υ.Γ. Άσχετο. Τελευταίο Σάββατο είδα Σταμ στην Αθηναΐδα – συγκινητικός, τρελός, τρυφερός, αστείος. Και θυμήθηκα τους 1.000.000 λόγους που τον λατρεύω. 

Εικονογράφιση: © KATERINA MANOLESSOU,