Σηκώνομαι που λες εχτές το βράδυ και μένω μέσα στο σκοτάδι με ανοιχτή την πόρτα του ψυγείου κοιτάζοντας το φως, χωρίς να θυμάμαι τι είναι αυτό που ψάχνω... Kαι μου ’ρχεται ξαφνικά, εκεί μπροστά στη γαλοπούλα και τη φέτα, ότι δεν υπάρχει, ρε γαμώτο, κάποιος αυτό τον καιρό που να ξέρει πώς κοιμάμαι τα βράδια... ούτε αν κοιμάμαι.
Τι γίνεται, ρε Μυρτούδι, όταν νοσταλγείς ακόμα και το «λίγο» που είχε για σένα ο Άλλος, παρόλο που αποφάσισες με πολύ πόνο να το αφήσεις για το «πολύ» που θα ’θελες αλλά δεν βλέπεις να ‘ρχεται... Και πόσο «πολύ» μπορεί να είναι το να θες να είσαι με κάποιον που να τον νοιάζει πραγματικά αν κοιμάσαι καλά;
Λες απλά να μου λείπει ύπνος;
Ύπνος δεν ξέρω, αλλά ένας συναγερμός σάς λείπει οπωσδήποτε. Τοποθετήστε τον και θα με θυμηθείτε. Κατά τα άλλα, υποψιάζομαι ότι η νοσταλγία είναι η προέκταση της μοναξιάς, οπότε ο Άλλος δεν είναι το θέμα μας. Αφήστε τον πίσω, στο ανεπαρκές παρελθόν, και κάντε λίγη υπομονή μέχρι να φτιάξουν λίγο τα αστρολογικά, που απ’ ό,τι μαθαίνω είναι τελείως μπουρδέλο αυτή την περίοδο.
»Μυρτώ, τον Αύγουστο γίνομαι 18. Ωραία, τέλεια, υπέροχα.Τελειώνω με τις σκατοεξετάσεις και θέλω να κάνω ένα δώρο στον εαυτό μου.Σκέφτηκα ένα ταξίδι. Ωραία, τέλεια, υπέροχα. Άκου όμως αυτό: είναι ένα γκομενάκι (19) από το εξωτερικό με το οποίο μιλάμε και κάνουμε webcam εδώ και τρία χρόνια (με μερικές διακοπές). Όμως, ξέρεις, μου κάνει τεράστιο ΚΛΙΚ αυτό το παιδί και ξέρω ότι του κάνω και γω ΚΛΙΚ ΚΛΑΚ και ό,τι άλλο θόρυβο μπορείς να φανταστείς – οk, τώρα μάλλον τα έχω χάσει από τον ενθουσιασμό. Είπαμε, λοιπόν, να κάνουμε κάτι ΤΡΕΛΟ: να συναντηθούμε αυτό το καλοκαίρι! Even if it’s once in a lifetime... σκέφτηκα ότι είναι σημαντικές οι εμπειρίες. Αν δουλέψω περίπου 50 μέρες ή λίγο παραπάνω όπου και όπως έχω υπολογίσει... μαζεύω 1.000 ευρώ ως τις 25 Αυγούστου. Μπορούμε τότε δλδ να κάνουμε ένα ταξίδι στις τέλειες λίμνες που βρίσκονται βόρεια στην Ιταλία για 5 ή 4 μέρες! Ω, ναι, μοιάζει να μην είναι αδύνατο!
»Αγαπημένη Μυρτώ, πόσο δύσκολο είναι τελικά να κρατήσεις αλώβητη την απόλυτη ευτυχία που σου προσφέρει ένας παράφορος έρωτας ανάμεσα σε τρεις ανθρώπους; Γιατί εκεί που είσαι στα καλύτερά σου κι έχεις από τη μια μεριά το κορίτσι σου κι από την άλλη το αγόρι σου πρέπει ξαφνικά να σκάνε σαν στρακαστρούκες την Ανάσταση τα προβλήματα; Από τα πιο μπανάλ μιας απλής συμβίωσης –ποιος θα σιδερώσει τρία πλυντήρια (;), ποια θα κάτσει συνοδηγός (;), σε ποιανού το πατρικό θα πάμε διακοπές (;), γιατί δεν φοράς τη βέρα σου, δυο μισθούς έδωσα για το Τρίβερο!– μέχρι επιθέσεις εισβολής στη σχέση μας. Όχι, το κέρατό μου (μιλάω και πολύ βρώμικα!), δεν είναι ελεύθερη σχέση, δεν είναι μπάτε σκύλοι αλέστε, δεν θέλουμε τέταρτο στην παρέα!
Και κάτι άσχετο, έχασα πρόσφατα δυο κιλά, όποιος τα βρει παρακαλείται να επικοινωνήσει. Προσφέρεται αμοιβή.
Φιλιά από τα ανάκτορα της Α.Μ. Αυτοκράτειρας Αναστασίας
Δεν ξέρω, ακούγεται ζόρικο. Εδώ εμείς ανάμεσα σε δύο και πάλι δυσκολευόμαστε, όχι σε τρεις που μας λέτε.
Υ.Γ. 1 Τώρα για τον τέταρτο, τι να σας πω; Μήπως να φτιάχνατε όλοι μαζί μια ροκ μπάντα;
Υ.Γ. 2 Πάντως παίζει και το θέμα της κρίσης. Ίσως ο εισβολέας θέλει απλώς να μοιραστεί με κάποιους το νοίκι, το ρεύμα και το Σουπλίν.
Υ.Γ. 3 Καθόλου μην το γελάτε, θα κάνουμε αναγκαστικό bonding και θα κοινωνικοποιηθούμε θέλουμε δεν θέλουμε. Όπως στη ραϊχική ομαδική ψυχανάλυση που πρέπει να αγκαλιάσεις, να ξαπλώσεις, να αγγίξεις, να παλέψεις, να κάνεις μασάζ σε αυτόν που σιχαίνεσαι περισσότερο και μετά να πεις πώς ένιωσες. Γαμάτο;
Υ.Γ. 4 «Να κρατήσεις αλώβητη την απόλυτη ευτυχία που σου προσφέρει ένας παράφορος έρωτας» ακούω! Σας υπενθυμίζω ότι βρίσκεστε στο «Μίλα μου Βρώμικα», το νεκροταφείο των ιδανικών και των συναισθημάτων, στο συρτάρι με τις μονές κάλτσες των ερώτων.
Υ.Γ. 5 Χε, χε. Ξέρω ποιος τα βρήκε τα κιλά αλλά δεν λέω. Άσε καλύτερα, Πάσχα έρχεται, μην το διαλύσουμε το σπίτι στα καλά καθούμενα και τσουγγρίζουμε κεφάλι με τοίχο αντί αυγό με αυγό...
20°
