Ξέρεις από βέσπα;

Για την ακρίβεια, όταν λέω ότι δεν ξέρω από μοτοσικλέτες, εννοώ ότι είμαι τελείως άσχετη. Είμαι η τύπισσα που ξεχωρίζει τις μηχανές των φίλων της από το χρώμα τους. Για οδήγηση ούτε για αστείο. Ούτε καν σκουτεράκι σε διακοπές σε νησί, όπως όλος ο φυσιολογικός κόσμος. Κι όμως, με ρίξανε στα βαθιά αυτή την εβδομάδα. Όχι τίποτε άλλο, λυπάμαι και εκείνη την έρμη τη μανούλα μου, που όταν της είπα ότι θα γράφω στην Athens Voice πήρε μια χαρά ίσα με το εξοχικό μας στο Λουτράκι. Πώς θα της εξηγήσω τώρα ότι καβαλάω μηχανές και όποιον πάρει ο χάρος;

Η αποστολή της εβδομάδας

Τώρα, ειλικρινά, θέλω να ρωτήσω το φίλο Άγγελο που μου έστειλε το challenge αυτής της εβδομάδας, πώς ακριβώς με φαντάστηκε εμένα, ένα κοριτσάκι χαριτωμένο με τα πιάνα μου και τα μπαλέτα μου, Angelina Jolie στο «Tomb Raider» και λίγα λέω. Anyway, δεν το βάζω κάτω. Θα γίνω η Lara Croft των φτωχών.

Back to School. To «Riding School».

Είπα, λοιπόν, να το ξεκινήσω με τον πλέον ενδεδειγμένο τρόπο, περνώντας από το ένα και μοναδικό Σχολείο Ασφαλούς Οδήγησης Ενηλίκων για μοτοσικλέτες που υπάρχει στην Ελλάδα. Όχι τίποτε άλλο, είπαμε, μας διαβάζει και η μανούλα μου. Το Riding School, λοιπόν, ιδρύθηκε από το μύθο της μοτοσικλέτας Θανάση Χούντρα το 1998, με στόχο να παρέχει στους Έλληνες οδηγούς μοτοσικλέτας πραγματική παιδεία σε σχέση με την οδήγηση και κατά συνέπεια ασφαλέστερους δρόμους για όλους. Στον ίδιο χώρο λειτουργεί και Παιδική Ακαδημία Μοτοσικλέτας από 5-18 χρονών, ενώ για ενήλικες με δίπλωμα υπάρχει τόσο η Ημερίδα του Riding School, που περιλαμβάνει 6 sessions θεωρίας στην αίθουσα και 5 πρακτικές ασκήσεις στην πίστα, αλλά και private μαθήματα ανάλογα με τις ανάγκες και το επίπεδο του καθενός.

Η αλήθεια είναι ότι τους έχω κάνει φοβερή εντύπωση, ειδικά στον Θανάση Χούντρα, που είναι απόφοιτος της γυμναστικής ακαδημίας, 30 χρόνια δημοσιογράφος και εκδότης περιοδικού μοτοσικλέτας, με διεθνείς διακρίσεις και πρωταθλητής στην Ελλάδα τρις. Ο Θανάσης, επίσης, ήταν η πρώτη ελληνική συμμετοχή στο Rally Paris Dakar, έχει συμμετάσχει 4 φορές στο Camel Trophy, ενώ σήμερα είναι ο υπ’ αριθμόν ένα (χωρίς να υπάρχει δεύτερος) επίσημος προπονητής μηχανοκίνητου αθλητισμού στην Ελλάδα, καθώς και εκπαιδευτής οδήγησης μοτοσικλέτας σε 4 σχολές μοτοσικλέτας του εξωτερικού Εnduro, Supermoto, CSS και Total Control. Kάπου εδώ άρχισα να μην καταλαβαίνω τίποτα πια. 

Ας ετοιμαστούμε, λοιπόν. Το δύσκολο εγχείρημα να με ντύσει έχει αναλάβει ο Στέργιος Νένες, ο οποίος μετά από 20 χρόνια αυτοδίδακτης οδήγησης, παρακολούθησε το Σχολείο του Θανάση το 2003, πωρώθηκε και από το 2006 έγινε και ο ίδιος εκπαιδευτής στο RS και στο CSS.

Έτοιμη να τα σαρώσω όλα. #ψωνάρα * Btw, όλος ο εξοπλισμός παρέχεται από το Riding School. Στολή, κράνος, γάντια, μπότες, τα πάντα.

Μήπως να το αφήναμε καλύτερα;

Αυτό που παρακολουθείς είναι μία έντρομη Τζένη πάνω σε ένα μηχανάκι Yamaha TTR 110 (από την Παιδική Ακαδημία) και ο σκοπός του πρώτου μαθήματος είναι να φτάσω μέχρι το άσπρο προστατευτικό, αφού μου έμαθαν τα βασικά (πώς βάζω μπρος, ας πούμε). #κλαίνε_κι_οι_πέτρες

«Προχώρα, Τζένη, σε αυτή την ευθεία πορεία, ελέγχοντας την κίνηση με το γκάζι σου και χαλαρώνοντας τα χέρια για να διατηρείς την ισορροπία της μοτοσικλέτας». Το έκανα. Κάπως.

«Μάθε, Τζένη, να στρίβεις σε αυτό τον κύκλο, τοποθετώντας τα μάτια σου σε μεγαλύτερη απόσταση και γέρνοντας τον κορμό σου, για να διατηρήσεις όσο πιο όρθια τη μοτοσικλέτα». Και αυτό το έκανα. Κάπως.

«Δώσε, Τζενάρα, ένα τέρμα γκάζι σε αυτό το συγκεκριμένο τμήμα της πορείας». Όπως βλέπεις, το έκανα. Κι εδώ είναι που άρχισα να γουστάρω φουλ. #γαρδέλης

Η φάτσα μου τα λέει όλα.

Έχετε γεια, παίδες. Επόμενος στόχος να σας πάρω τη Ducati και να φύγω.

Αυτή είναι η φάση... Μέσα σε μία ώρα έμαθα με τον ασφαλέστερο τρόπο το πρώτο στάδιο που χρειάζεται η μοτοσικλέτα για να την οδηγήσω και να μην πέσω ποτέ. Πράγματα που –δυστυχώς– δεν γνωρίζουν όλοι όσοι οδηγούν μηχανές ως αυτοδίδακτοι. Thank you guys, θα χαρεί και η μανούλα.

Κάνει πείνα. Βουρ «Κρεπηλατείον».

Μετά από τόση αδρεναλίνη, μου άνοιξε η όρεξη. Δηλαδή, συνέχεια μου ανοίγει η όρεξη, ακόμη κι όταν αράζω στον καναπέ, αλλά ας μην το πιάσουμε αυτό τώρα. Η ακαταμάχητη λιγούρα για κρέπα με οδήγησε στο πασίγνωστο σε όλους «Κρεπηλατείον» επί της Κηφισίας από το 1992. Σε ικετεύω, του λέω, πιάσε δυο κρέπες σπέσιαλ με τυρί, ζαμπόν, καπνιστό μπέικον, μανιτάρι, τυροσαλάτα, ντομάτα, πιπεριά και ομελέτα, γιατί χανόμαστε. Εννοώ, πεινάμε κάπως. Και τις έπιασε ο άνθρωπος.

Ετοιμάζονται τα πουλάκια μου.

Κλείνοντας...

Παράκληση Νο1 Στείλτε κάτι πιο χαλαρό, ρε παιδιά, για την επόμενη εβδομάδα. Ιδανικά, αν περιελάμβανε ποτό ή φαγητό πολύ θα με ευχαριστούσε. Καλαμαράκια, χταποδάκι, γαριδούλες, ταραμοσαλάτα, μπαρμπούνια, κρασάκι. Αυτά ποιος θα τα δοκιμάσει, να ξέρεις πού να πας για κούλουμα την Καθαρά Δευτέρα;

Παράκληση Νο2 Κοίταξε αν μπορείς να βοηθήσεις με κανά like, κανά comment, κάνα share. #ζητιανιά

Και μην ξεχνάς, αν θέλεις να ορίσεις εσύ το επόμενο #jennyschallenge, στείλε μου στο jennyschallenge@athensvoice.gr και σύντομα θα το δεις στην οθόνη σου.

Κορίτσια και αγόρια, τα λέμε την επόμενη εβδομάδα με νέες περιπέτειες.

Τζενάκι

Φωτογραφίες-Video: Θανάσης Καρατζάς

Τσέκαρε τα...

«Riding School»: 32ο χλμ. Εθνικής Οδού Αθηνών Λαμίας

«Κρεπηλατείον»: Λεωφόρος Κηφισίας 59, Μαρούσι