Athens Voices 330

«Εσύ άμα δεις βιβλία ξεχνιέσαι, εμείς όμως έχουμε φυσικές ανάγκες»
(Ζευγάρι κοιτάζοντας τη βιτρίνα κεντρικού βιβλιοπωλείου)

Κυρία: Αυτά είναι αγγούρια, ε;

Μανάβης: Ναι.

Κυρία: Εγώ θέλω τα άλλα, που μοιάζουν με αγγούρια. Δεν θυμάμαι πώς τα λένε.

(Διάλογος σε κεντρικό σούπερ μάρκετ)

Επιβάτης: Σας πειράζει να ανοίξω λίγο το παράθυρο;

Ταρίφας: Γιατί; Σας μυρίζει τίποτα εδώ μέσα;

(Ταξί, πλατεία Κολωνακίου, Τετάρτη πρωί. Ανθισμένα λιβάδια)

Ταρίφας:Κοπελιά, έχεις μαγειρέψει κατσικάκι;

Κοπελιά: Όχι, έχω ένα βαζάκι ρίγανη στην τσάντα μου.

(Ταξί, Παρασκευή μεσημέρι, Ψυχικό. Όλα σε θυμίζουν)

«Σφίγγε το στην κορύφωση»

(Οδηγίες personal trainer προς αθλούμενη σε γνωστό γυμναστήριο, για τους αλτήρες)

«Με το “Hero” του Ενρίκε στο ριπίτ πώς να μην πηδιούνται στις σάουνες;»

(Κύριος μονολογεί στα αποδυτήρια)

Αλλοδαπή ξεναγός σε γκρουπ Ελλήνων από την επαρχία:

«Όπως έχει πει και ο κύριος Παυσανίας…»

(Πηγαίνοντας προς το Μουσείο της Ακρόπολης)

Παπάς απαντάει στο κινητό του (με ringtone καμπάνες):

«Έλα, Γεώργιε, δεν μπορώ να μιλήσω τώρα, έχω δουλειά. Ναι, πάρε με σε μισή ώρα στο What’s up»

(Ειρηνοδικείο Αθηνών, μεσημέρι Τετάρτης)