Μίλα μου βρώμικα 260

Αγαπημένη μου Μυρτώ… Ένα σχόλιο ενός πρώην γκόμενου ηχεί εδώ και μέρες στα αυτιά μου σαν ενοχλητικό κουνούπι, με αποτέλεσμα εκτός από κάθε ίχνος αξιοπρέπειας να έχω χάσει και κάθε ίχνος ηρεμίας! Ήταν περίπου πέντε το πρωί, όταν άκουσα το κουδούνι της πόρτας να χτυπά! Αποκλείεται να είναι τέτοια ώρα η απελπισμένη διαχειρίστρια που της χρωστάω κοινόχρηστα πριν ακόμα παρουσιάσει η Καγιά τον πρωινό καφέ, σκέφτηκα! Έριξα κάτι απλό, λιτό κι απέριττο και έτρεξα να ανοίξω την πόρτα! Το κουδούνι χτυπούσε με μανία, έντρομος ρίχνω μια μάτια από το ματάκι... και τι να δω; Τον Γιώργο! (έναν τύπο που «έβγαζα τα μάτια μου» όταν η Καγιά παρουσίαζε το so you think you can dance! Γιώργο; του λέω! Έλα, ρε μωρό, μου λέει... λιώμα στο μεθύσι, χλωμός και ιδρωμένος. Τι θες τέτοια ώρα εδώ; τον ρωτάω! Μόνο εσύ και το facebook είστε πάντα free and anyone can join και επειδή δεν έχω facebook είπα να κάνω login σε σένα, μου λέει! Του έκλεισα φυσικά την πόρτα στα μούτρα, αφού πρώτα τον έστειλα στο διάολο! Άναψα ένα τσιγάρο, έκατσα στο πάτωμα και σκέφτηκα αυτό που μου ’πε... «Μόνο εσύ και το facebook είστε πάντα free and anyone can join»! Τι εννοεί ο ποιήτης; What’s on his mind? -the coco bitch

Νομίζω ότι εννοούσε πως είσαστε λίγο τσουλί, αλλά στη θέση σας αυτό δεν θα μ’ ενοχλούσε όσο η ταύτιση με το facebook. Καλά κάνατε και τον πετάξατε έξω με τις κλωτσιές. Στο κάτω κάτω ας έλεγε «μόνο εσύ και τα ΑΤΜ», ο γελοίος.

Βρίσκομαι σε κάποιο φανταστικό πανεπιστήμιο στην ονειρική πόλη του φωτός με πολύχρωμους ανθρώπους τριγύρω. Τα πάντα έχουν μια γιορτινή νότα και γίνεται μια μικρή συναυλία κάτω από μεγάλα δέντρα δίπλα στο ποτάμι. Κάθομαι για λίγο και μετά εξευρευνώ τους υπόλοιπους χώρους. Φτάνω σε ένα δωμάτιο με δυνατή μουσική –τύπου Decadance– και μιλώντας με κάτι τύπους που μόλις γνώρισα τα μάτια μου πέφτουν πάνω σου. Άλλη μια τυχαία συνάντηση. Τι σύμπτωση! Κι όμως, και οι δύο το περιμέναμε από την αρχή της βραδιάς. Σε αγκαλιάζω σφιχτά και χορεύουμε... χορεύουμε. Παιδί ενός κατώτερου Θεού, που έπρεπε να φεύγω πάντα για να είμαστε μαζί, ελπίζω ο γυρισμός να είναι το ίδιο δυνατός όσο ο αποχωρισμός κι ας μη λες πολλά, κι ας είναι ο χρόνος άλλο ένα παιχνίδι για να μας ενώσει... Σαν τη ρηγμίνα που αναζητά το γυρισμό της ταξιδεμένης θάλασσας. -Ένας θαυμαστής του ονείρου

Για μένα τα γράφει όλα αυτά; Ποιο ποτάμι; Ποιο φανταστικό πανεπιστήμιο; Πότε αγκαλιάστηκα εγώ με παιδί ενός κατώτερου Θεού; Πότε πήγα σε συναυλία κάτω από μεγάλα δέντρα; Εγώ έχω να βγω από τότε που κάψανε του Κακλαμάνη. Υπνοβατώ, Παναγιά μου;

Μυρτώ, καλησπέρα. Έχω ενα μηνυματάκι για την Ο.Μ. του τεύχους 257 – οι ζωές μας μοιάζουν σαν μια σταγόνα νερό... Αν θες στείλε bmwr12@in.gr Σ’ ευχαριστώ!

Σας το δημοσιεύω γιατί αυτή τη στιγμή παίζει τον «Δράκουλα» του Κόπολα και πεθαίνω για ρομάντζο.

Αγαπητή Μυρτώ, είμαι 22 χρονών και τώρα ζω στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασα 4 χρόνια στην Αθήνα. Τον τελευταίο χρόνο των σπουδών μου γνώρισα ένα παιδί και το ερωτεύτηκα τρελά. Η σχέση μας κράτησε 4 μήνες με αλλεπαλληλούς χωρισμούς και τελείωσε οριστικά τον Σεπτέμβρη. Απο τότε, έχουμε κρατήσει επαφή και μιλάμε σχεδόν κάθε μέρα. Αλλά δεν είναι μια απλή επαφή. Ακόμα μου λέει ότι μ’ αγαπάει, κάνουμε όνειρα για το μέλλον μαζί. Θέλει όμως να είμαι η παράνομή του σχέση, γιατί αυτός δεν μπορεί μόνος του. Όταν χωρίσαμε είχε βρει άλλον, αλλά ήρθε στην ορκωμοσία μου και μετα πήγαμε κρυφά και φιλιόμασταν. Ακόμα με θέλει κι εγώ τον θέλω, αλλα δεν μπορώ να είμαι σε αυτή τη σχέση εξ αποστάσεως μέχρι να βρεθούμε πάλι μαζί και όλα να γίνουν όπως πρώτα. Τον ζηλεύω θανάσιμα και τρελαίνομαι όταν μου λέει ότι έχει βρει άλλον. Τον θέλω μόνο για μένα. Είμαι σκορπιός και πολύ κτητικός. Δεν θέλω όμως να τον αφήσω σε καμία περίπτωση. Νομίζω τον αγαπώ. Αλλά δεν ξέρω, θέλω τη γνώμη σου και την εμπειρία σου σε παρόμοιες καταστάσεις. -Ένας ευαίσθητος σκορπιός

Η μόνη λύση είναι το χειρουργείο. Αλλάξτε ζώδιο το συντομότερο.

Υ.Γ. Σας αγαπάει; Και κάνετε και όνειρα μαζί; Και στο μεταξύ έχει άλλο γκόμενο γιατί δεν μπορεί μόνος του; Τι αγάπη είναι αυτή δεν καταλαβαίνω. Μήπως την άλλη φορά να δοκιμάζατε κάποιον που λέει ότι σας μισεί;

Γεια σου Μυρτώ! Το πρόβλημά μου είναι ότι είμαι ερωτευμένη με ένα παιδί από τη δουλειά, ο οποίος έχει τα τριπλάσια κιλά από τα δικά μου (εμένα όμως μ’ αρέσει), και μια ασήμαντη λεπτομέρεια... έχει κοπέλα (απορώ). Τον σκέφτομαι όλη μέρα, το γουρούνι. Όμως όταν μένουμε μόνοι μας στο γραφείο συμπεριφερόμαστε σαν 15χρονα, με πειράζει και γελάμε! Τι συμπέρασμα βγάζεις; Τι να κάνω για να καταλάβει ότι θέλω να κυλιστούμε στις λάσπες; -olive oil 

Πείτε του: «Θέλω να κυλιστούμε στις λάσπες…».

Υ.Γ. «…αλλά επειδή είσαι κάπως βουβάλι, να είμαι από πάνω εγώ».