Μίλα μου βρώμικα 543

Μυρτούδι, θεωρείσαι από τα καλά παιδιά και ξαφνικά χωρίς να φταις... μπαμ, γίνεσαι σκάρτος άνθρωπος. Όλα εναντίον σου και στη μέση ο άνθρωπός σου, να μην ξέρει ποιον να υποστηρίξει. Να μη θες να μιλήσεις και να σκας, να μην αντέχεις άλλο, εσύ που ήσουν από τα άτομα που αποκαλούν ψυχή της παρέας, τώρα να μη γελάς καν. Πώς να τελειώσει κάτι ενώ δεν φταίει κανείς από τους δύο σας. Άτιμο σόι... σαν κακές πεθερές. Τραγικό, θα μου πεις, τόσα προβλήματα υπάρχουν, ασχολείσαι με χαζομάρες! Καμία συμβουλή και κανέναν καλό ψυχολόγο αν έχεις. Αν και είσαι από τους καλύτερους εσύ! Να περνάς όμορφα.

Αν κατάλαβα καλά έχετε βρεθεί στην καταιγίδα μιας ίντριγκας σχετικής με οικογενειακό περιβάλλον; Κρύβετε κάτι που, αν το λέγατε, θα έμπαιναν όλα στη θέση τους; Δεσμεύεστε από δενξερωκιεγώποιον λόγο και τρώτε την ήττα ενώ φταίει κάποιος συγγενής; Συλλυπητήρια και καλά ξεμπερδέματα. Έχουμε πει εκατό φορές ότι τα σόγια είναι για να παίρνουμε δρόμο, όχι για να μας θεωρούν καλά παιδιά. Δηλαδή ας μας θεωρούν ό,τι θέλουν, αρκεί να μη χρειάζεται να έχουμε πολλά πάρε δώσε ώστε να μας θεωρούν κάτι. Πάμε παρακάτω. Αν δεν θέλετε να μιλήσετε και σκάτε για δενξερωκιεγώποιον λόγο, σημαίνει ότι προτιμάτε να γίνει μπουρδέλο η σχέση σας αντί να γίνουν μπουρδέλο οι ένοχοι. Άρα δίνετε προτεραιότητα προστασίας σε αυτούς. Τώρα αυτό πώς σας φαίνεται;

Υ.Γ. Δεν είμαι ψυχολόγος αλλά «επαγγελματίας» φίλη. Υπήρξα κολλητή των κολλητών μου για δεκάδες χρόνια, ε και όσο να πεις…

Αγαπητή Μυρτώ, είπα να σου γράψω κι εγώ γιατί έχω απελπιστεί λιγάκι. Εδώ και 4 μήνες περίπου έχω τσιμπηθεί με ένα παιδί που κάνουμε τον τελευταίο καιρό παρέα. Τον ξέρω χρόνια βέβαια, απλά δεν κάναμε τόσο παρέα. Όσο τον γνωρίζω, τόσο τον γουστάρω περισσότερο! Βέβαια υπάρχει ένα πρόβλημα... Εγώ νιώθω ότι με κάνει παρέα για την κολλητή μου. Όλο με ρωτάει όποτε κανονίζουμε «θα ’ναι και η τάδε σήμερα;». Ή «σε πήρε η τάδε σήμερα;» κτλ. Δεν μπορώ να είμαι απολύτως σίγουρη βέβαια, γιατί αυτή την κοπέλα τη γουστάρει ο κολλητός του. Και πιστεύω δεν θα το έκανε ποτέ αυτό στο φίλο του. Το θέμα είναι ότι εγώ όσο πάει εκνευρίζομαι όλο και περισσότερο, νιώθω ολοένα και πιο πολύ να απομακρύνομαι από τη φίλη μου επειδή ζηλεύω, και δεν θέλω να της πολύ λέω όποτε κανονίζουμε. Από την άλλη, είναι καλή μου φίλη και δεν θέλω να τη χάσω, και τον άλλο τον θέλω όσο πάει και πιο πολύ. Δεν ξέρω τι να κάνω... Είμαι πολύ απογοητευμένη.

Υ.Γ. Ξέχασα να σου αναφέρω ότι το παιδί που μου αρέσει τυγχάνει να είναι και φίλος του αδερφού μου, αλλά όχι κολλητός. Περιμένω τη γνώμη σου. Κ.

Παλιοκατάσταση.

Υ.Γ. 1 Εγώ λέω να πάτε στον κολλητό του δικού μας και να τα ξεράσετε όλα με τρόπο, π.χ. «με ρωτάει συνέχεια για την κοπέλα που γουστάρεις, φαίνεται το κάνει για σένα, τελικά είναι πολύ καλός φίλος, μπράβο». Θα τους κάνετε όλους μαλλιά κουβάρια και τουλάχιστον θα πάρετε την ικανοποίηση μιας επικής κατινιάς.

Υ.Γ. 2 Πλάκα κάνω, ντε.

Υ.Γ. 3 Δεν ξέρω, εγώ μάλλον θα προσπαθούσα να του δείξω ότι γουστάρω. Είναι και λίγο χάπατα, δε νογάνε, κάντε μια κίνηση να καταλάβει ότι υπάρχει ενδιαφέρον κι από δω, ε και άμα φάτε τα μούτρα σας δεν πειράζει, μες στο παιχνίδι είναι κι αυτό.

Αγαπητή Μυρτώ, τα τελευταία πέντε χρόνια τον σκέφτομαι κάθε μέρα. Είναι λες και έχει ψεκαστεί στον αέρα που αναπνέω. Ακόμα μυρίζω το άρωμά του. Η πρώτη εντύπωση που μου είχε κάνει όταν πρωτογνωριστήκαμε ήταν «μπλιαχ». Όταν του έδωσα δεύτερη ευκαιρία τον ερωτεύτηκα και έπειτα βγαίναμε για λίγους μήνες ώσπου μου είπε ότι δεν μπορούσε να ανταποκριθεί άλλο σε αυτό. Είναι τύπος που του αρέσει η ελευθερία του και δεν δεσμεύεται. Τώρα, δεν μιλάμε πολύ. Λέμε ένα γεια πού και πού σε τυχαίες συναντήσεις. Θέλω να έρθουμε πιο κοντά αλλά δεν βρίσκω τον τρόπο... έκανα απεγνωσμένες προσπάθειες, στέλνοντας μηνύματα για κάποια βοήθεια στη δουλειά μου, μπαίνοντας σε κύκλους γνωστών του, συχνάζοντας σε μέρη όπου συχνάζει, αλλά μάταια. Νιώθω καταδικασμένη σε μια τροχιά γύρω του χωρίς καμία πιθανότητα επαφής. Μυρτώ μου, πώς το ξεπερνάω αυτό; Βασούλα

Αυτό το ξεπερνάτε όταν ζαλιστείτε από το γύρω-γύρω και αφήσετε το ενδιαφέρον σας να μετακινηθεί προς κάπου αλλού. Και λυπάμαι που θα σας στεναχωρήσω, αλλά θυμίζω ότι όλοι οι τύποι που τους αρέσει η ελευθερία τους και δεν δεσμεύονται, κάποια στιγμή δεσμεύονται. Είναι προφανώς θέμα timing και χημείας. Οπότε ή το παίρνετε απόφαση ότι δεν ήταν γραφτό το μεταξύ σας ή παραμένετε πιστή στην εμμονή σας μέχρι να τη βαρεθείτε και να τη στείλετε στο καλό.

Στείλε το γράμμα σου ταχυδρομικά ή στο fax της A.V. ή στο info@athensvoice.gr για τη στήλη Μίλα μου βρώμικα.