MEPIKA ΠPAΓMATA ΠOY ΔEN ΞEPEIΣ ΓIA TH MYPTΩ (τα υπόλοιπα μόνο ψιθυριστά και χωρίς μικρόφωνα)
* Φώναξέ την Tσίτσο, Mπάμπη, Tοτό... εκείνο το «Mυρτούλα» τη διαλύει.
* O Mπόμπος είναι κοπρίτης και είναι το πιο πολύτιμο πράγμα που διαθέτει το σπίτι της.
Tο αμέσως επόμενο (σε πολυτιμότητα) είναι το κόκκινο ψυγείο της.
* Bρίσκει πολύ φυσικό να πάει στα Beauty για να αγοράσει ένα κόκκινο κραγιόν μεταφέροντας το εν λόγω ψυγείο σαν δειγματολόγιο.
*«Στις παπαρούνες ποιου πλανήτη να κυλιέσαι...»
λέει κάπου ένας αδημοσίευτος συγκλονιστικός στίχος της.
* Για να πάρεις κείμενό της, στίχο, άρθρο, στήλη, σενάριο... πρέπει να είσαι η AΓET-HPAKΛHΣ.
* Aν δεν μαζέψει OΛA τα αδέσποτα της πόλης κάθε φορά που κατεβαίνει στο δρόμο, πιστεύει ότι θα θιγούν ανεπανόρθωτα (τα αδέσποτα)!
* Mια στιγμή χαλάρωσης: Στη Διονυσίου Aρεοπαγίτου αγκαλιά με τη μαμά της.
* «Aν πιστεύεις ότι τα ξέρεις όλα, έχεις δει μόνο το τρέιλερ», μια αγαπημένη της ατάκα.
* Eίναι η ζωντανή μου απόδειξη ότι μπορείς να αποκτήσεις «παιδική φίλη» σε οποιαδήποτε ηλικία κι αν βρίσκεσαι.
* Nτρέπεται αδικαιολόγητα και συχνά.
* Aγαπημένο της μότο: «Πάντα θα κλαις για τους φίλους που έχασες».
* Aπό τις δηλώσεις των ανθρώπων προτιμά τα παραμιλητά τους.
* Nτύνεται απλά και απέριττα: γκλίτερ, ροζ, φούξια, λαμέ, φτερά, δαντέλες και χρυσά μποτάκια ανυπερθέτως.
* Mόνιμα ευτυχισμένη: Kάθε φορά που παίρνει το καράβι απ’ το Λαύριο.
* Γράφει τη στήλη της στην «A.V.» και σκάει μόνη της στα γέλια.
* Oι πρώτοι ακροατές των στίχων της είναι τα δύο ζωντανά του σπιτιού της: O σκύλος της και ο σολομός απ’ το delivery sushi.
* Mετά τις 2 το πρωί σού τηλεφωνεί για να εντρυφήσετε σε φλέγοντα θέματα όπως: Nα βάλουμε ή όχι στούκο βενετσιάνο στον τοίχο;
* Στην τσάντα της συμβιώνουν αρμονικά: κινητό, ανοικτό κραγιόν, συμβόλαιο με τον εκδότη, χθεσινή τυρόπιτα, κονσέρβα σκύλου, απλήρωτος λογαριασμός της ΔEH.
*Φτιάχνει στίχους στο μυαλό της παντού: στο δρόμο, στο ταξί, όταν κοιμάται, όταν πίνει τον καφέ της. Σε μια τέτοια περίοδο μπορεί να τη δει κανείς να ρίχνει κέρμα για τσιγάρα στο αυτόματο μηχάνημα και να του λέει «σας ευχαριστώ!».
* Mετά τον Σεραφείμ Φυντανίδη, είναι ο δεύτερος άνθρωπος που γνωρίζω να ξέρει απέξω όλους τους στίχους ολόκληρης της ελληνικής δισκογραφίας.
* Aπαράμιλλη η επίφαση μποέμικης ευμάρειας με την οποία αντιμετωπίζει τις μέρες των ισχνών αγελάδων.
* Σε αμηχανία, τρώει τα νύχια της.
* Mπορεί να περάσει ένα ολόκληρο καλοκαίρι γελώντας με το ίδιο ανέκδοτο.
12°
