Μίλα μου βρώμικα 134

Kαλή όλων νεράιδα της μετασεξολογίας, δεν θα χρειαστώ τη βρώμικη συμβουλή εντέλει γιατί απηύθυνα στον sexbody τα ερωτήματα, που είχα γράψει σαν για τη στήλη, και αναζητήσαμε τις απαντήσεις σε ψυχοαστροπροφίλ. Kαι πέτυχε. Γιατί το θέλαμε. Στην συνέχεια ο sexbody ανακάλυψε την αλυσίδα ξενοδοχείων της στήλης, που τα λένε «Mυρτώ»! Eίστε βασικός μέτοχος; Eίναι δυνατόν; Tόσο παραδοσιακή επί των συμφερόντων η εφημερίδα; Περίμενα ειλικρινά να τη δω τη διαπλοκή αλλά σε κάτι πιο μοντέρνο, τίποτα φοραδόπουλα που να τα λένε τζιχάντ και editorial κ.λπ. και αλήθεια ο «μίλα μου βρώμικα» θα ήταν επιβήτορας; Παρακαλώ να απαντήσετε.

-persona anonyma

Νομίζω ότι χρειαζόμαστε όλοι διακοπές σε ένα καλό σανατόριο στην Ελβετία.

Υ.Γ.1 Εννοείται ότι είμαι ο μοναδικός μέτοχος. Τα δε ξενοδοχεία, αν προσέξετε στην ταμπέλα, δε γράφουν «Μυρτώ» αλλά «Μυρτώ Κοντοβά του Νικολάου βεβαίως βεβαίως».

Υ.Γ.2 Σιγά μην ήταν επιβήτορας! Μια σέξι φοραδίτσα θα ήταν. Με ροζ σέλα και αναβάτη τον Φρέντι Μέρκουρι.

Τρεις τριαντάρηδες, δυο θηλυκές κι ένας σερνικός, φίλοι παιδιόθεν και ταυτιζόμαστε στα περισσότερα πια (ακόμη και στα σεξουαλικά μας τερτίπια). Σ’ αυτό που δεν έχουμε ταύτιση είναι η διαφωνία μας – σε τι;;; Στο ότι στην πέσαμε κανονικότατα αμέσως μετά τη συναυλία, αρχές Ιουλίου στο Βράχων, σχεδόν ορμήσαμε πάνω σου (σκιάχτηκες κι εσύ, κορίτσι πράμα) και σου αραδιάζαμε ακατανόητα λογάκια. Αποτέλεσμα: να μας κοιτάς (δικαίως) λες κι έσκασε μπροστά σου ο Godjilla παρέα το τέρας του Λοχ Νες. Αγκαζέ. Λοιπόν, οι κυρίες επιμένουν πως μάλλον το υφάκι σου ταίριαζε με το κόκκινο μίνι σου (συμφωνούν με αυτόν που του αρέσει το «Προλαβαίνω»), εγώ επιμένω δονκιχωτικά πως, έτσι όπως στην πέσαμε, και πάλι καλά που δεν μας φόρεσες τη διπλή πλατίνα κολάρο… Δημοσιεύσεις δεν δημοσιεύσεις το mail, σε θερμοπαρακαλώ, δώσε μια απάντηση ικανοποίησης (προσωπικής μου), έτσι για να τους τρίψω την Athens Voice στα όμορφα μουτράκια τους. Κλείνω – πάω να μπω στον Αύγουστο χορεύοντας… Καλά μας μπάνια!

-Skinhead B

Ασφαλώς και δημοσιεύω το mail. Όχι όμως για να δώσω απάντηση ικανοποίησης αλλά για να τονώσω το φριχτό ναρκισσισμό μου επιβεβαιώνοντας έτσι την άποψη των φιλενάδων σας. Δυστυχώς.

Υ.Γ.1 Η μόνη καλή μου αντίδραση είναι όταν σχεδόν ορμάνε πάνω μου και, αντί να μου «αραδιάζουν ακατανόητα λογάκια», με φιλάνε στο στόμα. Την άλλη φορά δοκιμάστε το. Με γλώσσα.

Υ.Γ.2 Καλά μπάνια, θερμούς αγωνιστικούς χαιρετισμούς.

Υ.Γ.3 Ο «Καύσωνας» είναι ίσως το πιο αγαπημένο μου. Μα πού το ξετρυπώσατε;

geia sas murtw: th mia eimai zen thn allh ton poutso klain. Gelousa ateleiwta otan to skefthka kai apofasisa na to steilw.

-giannis

Έστω. Αλλά μειώστε το. Και να θυμάστε ότι το αλβανικό είναι επικίνδυνο κι ας είναι φτηνότερο.

Μυρτώ, γεια σου. Κάποτε ένας φίλος είχε πει πως «Η βρώμα είναι χρώμα» και εγώ επέλεξα να τον πιστέψω... Επίσης κάπου άκουσα ότι τα γουρούνια είναι από τα πιο καθαρά ζώα... Ακόμα και αν δεν είναι αλήθεια και αυτό το πιστεύω, γιατί η βρώμα δεν σημαίνει απαραίτητα βρωμιά και εγώ θέλω να παίζω και να τρέχω και να λασπώνομαι και όταν σηκώνομαι να πετάω τα λερωμένα και αν είναι αγαπημένα να μπαίνουν στους 90 στο πλυντήριό μου, διότι η ελάχιστή μου εμπειρία, μέχρι τώρα, μου ’μαθε πως το καλό γαμήσι το κάνει αυτός που δεν φοβάται να λερωθεί και όχι αυτός που ’χει βρωμιά στο μυαλό και στην ψυχή του. Απτάαα... Σε φιλώ

-Teo

Έτσι όπως τα γράφετε είναι σα να φταίω σε κάτι! Εκφράστηκα ποτέ εγώ αρνητικά για τα γουρούνια; Για τη λάσπη; Για τα πλυντήρια; Ίσα ίσα που, όπως έχω ξαναπεί, το χοιρινό είναι το αγαπημένο μου κρέας και στη λάσπη τρελαίνομαι να κυλιέμαι. Μόνο με τα πλυντήρια δεν τα πάω καλά κι αυτό γιατί ό,τι τους βάζεις μέσα, του αλλάζουν το χρώμα. Είναι πολύ άστατοι χαρακτήρες.

Μυρτούλι;

Θέλω διακοπεεέςς!!!...

Στη φετινή μου δουλειά, τα «ε, φανταστικά μου Αφεντικά» με κατα-υποχρεώσαν με το super-wow διάστημα αδείας, των 2 ημερών (κολλητά κι ένα σ/κ... Κάτσε καλά!)... Τώρα, τσακιζόμεθα με το mio amore να κλείσουμε έγκαιρα καράβι/δωμάτιο σε κοντινό νησί, για το «ρεπό» μου.

Λυπήθηκα όμως το «μαμούνι» μου & δέχτηκα να τον αποχωριστώ για 6 μέρες που θα πάει να συνεχίσει την άδειά του μ’ έναν κοινό μας φίλο. Θα ’ταν βέβαια βολικό να πω:«Όχι ρε! Να ξεροσταλιάσεις & εσύ παρέα μου, να συμπάσχεις!»... Δυστυχώς, τρομάρα μου, δεν είμαι τόσο κακιά & ας φαντάζεται το πονηρό μυαλό μου το μανάρι μου με το φίλο του & όλες τις αιθέριες υπάρξεις τριγύρω τους να τους γλυκοκουνιούνται.

Αλλά, να μωρέ... Στα 3,5 μας χρόνια, 1η φορά θα ’μαστε τόσες μέρες χωριστά. Με πιάνει μια ανόητη διεκδίκηση... κτήματος!

«Kylie Mυτό-gue loves Bakarouka»!

Υ.Γ. Καλό καλοκαίρι... Σνιφ!

Σταματήστε, με πιάνουν τύψεις. Αφενός που έκοψα την επιστολή σας και αφετέρου που θα κάνω ένα μήνα διακοπές!

Στείλε το γράμμα σου ταχυδρομικά ή στο fax της A.V. ή στο info@athensvoice.gr για τη στήλη Μίλα μου βρώμικα.