Ο Γιώργος Κιμούλης στρέφεται κατά των Νίκου Ψαρρά, Δώρας Χρυσικού, ΣΕΗ και της Ζέτα Δούκα μετά την καταγγελία της τελευταίας για κακοποιητική συμπεριφορά.
Αγωγές με τις οποίες διεκδικεί συνολικά ποσό αποζημίωσης πλέον του 1 εκατομμυρίου ευρώ από συγκεκριμένους συναδέλφους του αλλά και από το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών κατέθεσε ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου της Αθήνας ο ηθοποιός και σκηνοθέτης, Γιώργος Κιμούλης.
Ο ηθοποιός αξιώνει συνολικά ποσό 1,212 εκατομμύρια ευρώ, το οποίο επιμερίζει και εξειδικεύει στα δικόγραφα που κατέθεσε στο Πρωτοδικείο, ως αποζημίωση για ηθική και περιουσιακή βλάβη που υπέστη μετά από καταγγελία που έκανε σε βάρος του για φερόμενη κακοποιητική συμπεριφορά που είχε επιδείξει εναντίον της η ηθοποιός Ζέτα Δούκα την οποία υιοθέτησε αμέσως το πειθαρχικό όργανο του Σωματείου Ηθοποιών στο στάδιο ερευνών του για το meToo στον χώρο των καλλιτεχνών.
Και οι τρεις συμπρωταγωνιστούσαν το 2008-2009 μαζί του στην παράσταση «Πιο κοντά» και σύμφωνα με τον ενάγοντα, η κ. Χρυσικού και ο κ. Ψαρράς με ανακοίνωσή τους την επόμενη ημέρα της δημόσιας καταγγελίας της κας Δούκα ανέφεραν ότι ήταν μπροστά σε πολλά από τα περιστατικά που εκείνη κατήγγειλε και δήλωναν πρόθυμοι να καταθέσουν στις αρμόδιες αρχές εφόσον κληθούν.
Ο κ. Κιμούλης ζητά από το δικαστήριο να διατάξει τους τρεις ηθοποιούς να του καταβάλλουν «αλληλέγγύως και εις ολόκληρον» για τη περιουσιακή ζημία που έχει υποστεί, το συνολικό ποσό των 231.227,80 ευρώ. Επιπλέον, ζητεί για την ηθική βλάβη που έχει υποστεί να του καταβάλει η κ. Δούκα 250.000 ευρώ, η κ. Χρυσικού 125.000 ευρώ και ο κ. Ψαρράς 125.000 ευρώ.
Με τη δεύτερη αγωγή του ο κ. Κιμούλης στρέφεται κατά του ΣΕΗ, του προέδρου του πειθαρχικού οργάνου, Πασχάλη Τσαρούχα, καθώς και δυο ακόμη μελών του εν λόγω συμβουλίου. Με την αγωγή αυτή διεκδικεί αποζημίωση ύψους 100.000 ευρώ από τον ΣΕΗ και 50.000 ευρώ από το καθένα από τα τρία μέλη του Πειθαρχικού. Επιπλέον, διεκδικεί αποζημίωση ύψους 231.227, 80 ευρώ για την περιουσιακή ζημία, την οποία όπως υποστηρίζει υπέστη.
Ζέτα Δούκα: «O Γιώργος Κιμούλης με έβρισε και με κλώτσησε»
«Δεν είναι σεξουαλικής φύσεως και θέλω να το τονίσω και να το διαχωρήσω, είναι ψυχολογικής και λεκτικής φύσεως βία. Ήταν μία ολόκληρη θεατρική σεζόν πριν από 13-14 χρόνια σε κεντρικό θέατρο της Αθήνας με ένα πολύ ωραίο έργο, με ένα σπουδαίο καστ, εκ των οποίων ήταν και αυτός ο σκηνοθέτης, ηθοποιός ήταν επικεφαλής του θιάσου, ο οποίος κατά τα άλλα είναι ένας σπουδαίος ηθοποιός».
«Συνάντησα μια απίστευτης έντασης ψυχολογική και λεκτική βία εντός και εκτός σκηνής, με εξάρσεις, περιστατικά θυμού, απαξίωσης, ειρωνείας σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς. Πάνω στη σκηνή έκανε ό,τι μπορούσε να αλλάξει τα λόγια [...] να προκαλέσει στον άλλον ένα βραχυκύκλωμα για να τα χάσει για να μην είναι συγκεντρωμένος επί σκηνής [...] το οποίο έγινε ακόμα πιο έντονο όταν οι κριτικές που βγήκαν για μένα ήταν καλές, αυτό τον θύμωσε ακόμα πιο πολύ».
«Τον Δεκέμβριο της δολοφονίας του Αλέξη Γρηγορόπουλου, μία νύχτα που καιγόταν η Αθήνα με τα γεγονότα για τον Γρηγορόπουλο, είχε πολύ λίγο κόσμο στην βραδινή παράσταση, έστειλε έναν συνάδελφο να μου πει να βγω στη σκηνή για να πω ότι ακυρώνεται η παράσταση και όταν κατέβηκα να πω "οκ γιατί δεν βγαίνεις να το πεις εσύ επί σκηνής" με έβρισε, με κλώτσησε και είπε "ΟΚ, πάμε τρίτο κουδούνι»".
«Έβαλα την αξιοπρέπεια μου κάτω από το θέατρο, έβαλα τον φόβο μου πάνω για να μην πουν ότι έκλεισε το θέατρο αυτή με σκοπό να παραμείνει το έργο. Κατέρρευσα δύο φορές επί σκηνής, τα άλλα δύο μέλη του θιάσου με πήγανε στο σπίτι του και όταν τελείωσε η διαδικασία γέμισα σπυριά τα οποία τα παντρεύτηκα για ενάμιση χρόνο στη ζωή μου. Γιατί τώρα; Τώρα είναι η εποχή. Τώρα τα αυτιά ανοίγουν, δεν με νοιάζει τι θα πουν; Γιατί τώρα; Δεν είναι ερώτηση αυτή. Να λέμε ευτυχώς που ήρθε το τώρα. [...] Υπήρχαν αυτόπτες μάρτυρες για όλη αυτή την ιστορία που καταθέτω αυτή τη στιγμή».
«Θα ήθελες να πεις όνομα, μία παράσταση», ρωτήθηκε η ηθοποιός; «Ναι. Η παράσταση για την οποία μιλάω ήταν το Closer το 2008 – 2009 [...] Ό,τι είπα το υπέστην από τον Γιώργο Κιμούλη».
