Λελούδας: ελιές τσακιστές, μπακαλιάρος και ρετσίνα στον Ελαιώνα
Τρώγοντας στην ιστορική ταβέρνα το μενού του «παλιού κόσμου»
![portrait_ioanna_nikolareizi_1.jpg portrait_ioanna_nikolareizi_1.jpg](/images/120x120/3/jpg/sites/default/files/portrait_ioanna_nikolareizi_1.jpg)
![leloudas-anoigma.jpg leloudas-anoigma.jpg](/images/1074x600/3/jpg/sites/default/files/article/2020/01/07/leloudas-anoigma.jpg)
O «Λελούδας» είναι από τις πιο παλιές αθηναϊκές ταβέρνες, βρίσκεται στον Ελαιώνα από το 1928
Το οινομαγειρείο «Λελούδας» βρίσκεται κρυμμένο στις παρυφές του Ελαιώνα στην πρώην «βιομηχανική» περιοχή της Αθήνας, μέσα στους παλιούς μπαχτσέδες με τα οπωροκηπευτικά, πολύ κοντά στη λεωφόρο Πέτρου Ράλλη.
Παλιά ταβέρνα, ο πολύς κόσμος δεν τη γνωρίζει, ωστόσο βρίσκεται στην ίδια θέση από το 1928, που πρωτοάνοιξε από τον παππού του σημερινού ιδιοκτήτη, Κυθνιό στην καταγωγή. Την επιτηρεί ακόμα, ντυμένος με βράκα, την παραδοσιακή αντρική φορεσιά της Κύθνου, μέσα από μία ασπρόμαυρη φωτογραφία που βρίσκεται κρεμασμένη, μαζί με φίλους και προγόνους αλλά και την εικόνα του Αγίου Ευφρόσυνου προστάτη των μαγειρείων, στους τοίχους της σάλας.
![78680017_2805367919507573_7294198458364198912_n.jpg 78680017_2805367919507573_7294198458364198912_n.jpg](/images/w734/3/jpg/sites/default/files/78680017_2805367919507573_7294198458364198912_n.jpg)
Αυστηρό εσωτερικό με μωσαϊκό πάτωμα και στον τοίχο παλιές αφίσες, εικονοστάσι, κρασοβάρελα και ψάθινες καρέκλες. Αυθεντικό και χωρίς να είναι σκηνικό. Το πελατολόγιο… άνδρες με ολοκάθαρη ματιά, ολίγον τι σιτεμένοι και λίγες και εκλεκτές μεγάλες κυρίες.
Δύο από τους λόγους λοιπόν που ήθελα οπωσδήποτε να γυρίσω στην ταβέρνα αυτή, ήταν το γενναιόδωρο καλωσόρισμα της πρώτης φοράς. Ένα μικρό πιάτο με γραβιέρα και ελιές, απαραίτητο συνοδευτικό για τον δεύτερο λόγο: το καλό κρασί – τη ρετσίνα, που είχα πιει την προηγούμενη φορά, ένα μεσημέρι μιας παλιάς αποκριάς και που μου είχε μείνει η θεσπέσια γεύση της: φρέσκια, απαλή και ανάλαφρη, όπως ακριβώς το κλίμα της Αττικής γης από όπου παράγεται. Πραγματικά είχα μείνει έκπληκτος, συνηθισμένος από τα ακατονόμαστα κρασιά που μας σερβίρουν στα περισσότερα ανάλογα μέρη. Πρόσφατα, την τελευταία φορά που πήγα – είχα συμπαρασύρει και μία φίλη μου, μεγάλη μούσα της κρασοκατάνυξης-, δεν μας σερβίρανε το πρώτο, (υποπτεύομαι, χωρίς να το έχω διασταυρώσει, ότι είναι το «πιάτο του φτωχού» του μαυροπίνακα) αλλά ούτε και τη ρετσίνα με τη θεσπέσια γεύση. Δεν είχε «γίνει» ακόμα.
Αντ’ αυτού όμως ήπιαμε ένα πολύ καλό ροζέ κρασί δικής τους παραγωγής που μεταξύ μας δεν είχε και πολλά να ζηλέψει από πολλά γνωστά εμφιαλωμένα!
![img_2967.jpg img_2967.jpg](/images/w734/3/jpg/sites/default/files/img_2967_1.jpg)
Βεβαίως, τίποτα δεν είναι τυχαίο. Μιλώντας λίγο αργότερα, με τον ιδιοκτήτη Δημήτρη Λελούδα, ο οποίος σημειωτέον γεννήθηκε όπως και ο πατέρας του στο πίσω δωματιάκι της ταβέρνας κάτω από κάτι βαρέλια, μαθαίνω ότι είναι οινολόγος και σε συνεργασία με την επίσης οινολόγο Μαρία Τζίτζη επιμελούνται της παραγωγής των κρασιών της ταβέρνας. Κάθισε για λίγο μαζί μας και άρχισε να μας μιλάει με στοργή για το παρελθόν. Για τον Κυθνιό παππού του, που άνοιξε την ταβέρνα το 1928, σαν μπακάλικο, χασάπικο και ταβέρνα, στην αρχή – (ξέρετε: καμιά κονσέρβα, λίγες ελιές, παστές σαρδέλες και τα συναφή), για τον πατέρα του, για το πώς περίμεναν από έξω ουρά οι εργάτες της βραδινής βάρδιας που σχόλαγαν το πρωί, να ανοίξει το μαγαζί στις 9 για να φάνε μεσημεριανό, για το πώς άλλαξαν τα πράγματα, τον παλιό κόσμο που έφυγε, τη δυσκολία προσαρμογής στη νέα «κατάσταση». Η ιστορία της ταβέρνας, ακολουθεί στην πραγματικότητα την ιστορία της βιομηχανικής επανάστασης στην Αττική: την άνθιση της στις αρχές του 20ού αιώνα και την παρακμή.
![img_2969.jpg img_2969.jpg](/images/w734/3/jpg/sites/default/files/img_2969_0.jpg)
Καθίσαμε έξω, μια που η συνοδός μου επιμένει, παρά τις συστάσεις της επιστήμης, να είναι chain smoker, και πιάσαμε το ένα και μοναδικό τραπέζι που υπήρχε έξω. Βυθιστήκαμε στο γλυκό απόγευμα, με έναν ήλιο πότε να βγαίνει και πότε να χάνεται πίσω από τα σύννεφα, σε αυτήν την κάπως μελαγχολική μισοκατοικημένη πια, βιομηχανική περιοχή: κάποια εργοστάσια, ανακατωμένα με κουφάρια προβιομηχανικών κτηρίων, έρημες αγροικίες, παλιές βιοτεχνίες, εγκαταλελειμμένα περιβόλια και πάρκινγκ- σκουπιδότοποι. Η παραγγελία μας ήτο classique. Δηλαδή μπακαλιάρος ξηρός σκορδαλιά, που είναι και το απόλυτο must της ταβέρνας. Κατέφτασε σωστά τηγανισμένος και στεγνός, με τη σωστή σκορδαλιά στο πλάι, φτιαγμένη με ξερό ψωμί και αμύγδαλα και σαλάτα λάχανο πολίτικη με λίγο καρότο και σέλινο, τόσο όσο, μαριναρισμένη σε λαδολέμονο η οποία συνόδευσε με κομψότητα το κυρίως πιάτο. Πράσινες ελιές τσακιστές και ένα σαγανάκι τυρί φέτα με τομάτα και πιπεριές – το μόνο μη «κλασικό» πιάτο ταβέρνας - συμπλήρωσαν την κυριακάτικη πανδαισία.
![img_2968.jpg img_2968.jpg](/images/w734/3/jpg/sites/default/files/img_2968.jpg)
Για επιδόρπιο ζητήσαμε μία μερίδα κεφτεδάκια – αυτό ήταν ιδέα της φίλης που γνωρίζει πάντα το πού πρέπει να βάλει τη σωστή πινελιά.
Η κουζίνα του Λελούδα είναι η απολύτως κλασική κουζίνα της ταβέρνας που σχεδόν δεν υπάρχει πια. Τα στάνταρ είναι: σαλάτες, φάβα, τυροκαφτερή, κεφτεδάκια, μπακαλιάρος σκορδαλιά, πάντοτε εκλεκτές ελιές, ένα όσπριο, φρέσκες τηγανητές πατάτες και πιάτα ημέρας που εναλλάσσονται: κόκορας κοκκινιστός με χοντρά μακαρόνια, ζυγούρι κοκκινιστό, χοιρινό, γλώσσες αρνίσιες, πατάτες γιαχνί, μελιτζάνες, λαδερά. Τίμιες γεύσεις. Όλα μαγειρεμένα με φροντίδα και μεράκι από τη γυναίκα του Δημήτρη Λελούδα που διευθύνει την κουζίνα!
![img_2970.jpg img_2970.jpg](/images/w734/3/jpg/sites/default/files/img_2970_0.jpg)
Με αυτά και με αυτά, μείναμε συζητώντας και πίνοντας καθισμένοι στο πεζοδρόμιο της ταβέρνας έως ότου έπεσε η νύχτα, ακολουθώντας χωρίς να το συνειδητοποιήσουμε την παλιά παράδοση της αθηναϊκής λιτότητας: να συζητάς και να πίνεις αργά, εκλεκτό κρασί, τσιμπώντας κάτι από το μενού του παλιού κόσμου.
Υ.Γ. 1 Το λευκό κρασί άνοιξε με αγιασμό πέρσι στις 15 Δεκεμβρίου, ανήμερα του Αγίου Ελευθερίου:
«Για πρώτη φορά Κυριακή,
Λευκό, άσπρο κρασί θα ανοιχτεί,
μαζί με τη γιορτή του Λευτέρη,
στις μία το μεσημέρι,
η κάνουλα χωρίς τελειωμό θα ρέει.»
![1403593_10151489408184058_2077878785_o.jpg 1403593_10151489408184058_2077878785_o.jpg](/images/w734/3/jpg/sites/default/files/1403593_10151489408184058_2077878785_o.jpg)
Υ. Γ. 2 Έχει συχνά ζωντανή μουσική. Ενημερωθείτε τηλεφωνώντας ή από τη σελίδα του στο Facebook. Ιδιαίτερα μην χάσετε με τίποτα τις συνεστιάσεις – τσαμπουνογλέντια του (συλλόγου) των λαϊκών πνευστών του Αιγαίου που στην πραγματικότητα έρχονται και παίζουν μουσικοί από όλη την Ελλάδα. Ελπίζω να γίνουν και πάλι φέτος τις Απόκριες. Θα ενημερωθείτε από το προφίλ στο facebook της Σμαράγδας Διακογιάννη, που είναι και η μεγάλη ιέρεια και οργανώτρια όλων αυτών των θαυμάσιων συναντήσεων.
Υ. Γ. 3 Μην λησμονήσετε φεύγοντας να πάρετε χύμα κρασί για το σπίτι. Στη φωτό ανωτέρω ο παπάς ευλογεί τα καινούργια κρασιά.
Οινομαγειρείο Λελούδας. Σαλαμινίας 8-10, Ελαιώνας, 210 3464167, Fb: https://www.facebook.com/tavernaleloudas
Ανοιχτό όλα τα μεσημέρια, χωρίς ποτέ να διώχνει πελάτες που καταφθάνουν κάπως αργά. Κλείνει από ό, τι μου είπε κατά τις 7.00 μμ
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Σπιτικό τσίπουρο, μερακλίδικοι μεζέδες, νόστιμο τηγάνι και κατάσταση πάρτι
Όπως και η Colette έχει για τη ζωή την άποψη «διασκέδασέ το με κάθε τρόπο»!
Kονσεπτικό street food resto με άρωμα Αμερικής
Η ιστορία του ξεκινάει το 1972 όντας το πρώτο μαγαζί που άνοιξε στην περιοχή και συνεχίζεται ως σήμερα με πολλές αλλαγές, αλλά την ίδια αγάπη για το φαγητό
Εδώ κάθε τραπέζι είναι το «καλό» τραπέζι και κάθε πιάτο είναι ένα έργο υψηλής γαστρονομίας από αυστηρά επιλεγμένες πρώτες ύλες
Εδώ μπορείς επίσης να βιώσεις και την απόλυτη farm to table εμπειρία συμμετέχοντας σε ένα από τα μαθήματα μαγειρικής που πραγματοποιούνται καθημερινά
Ο σεφ Αυγουστής Γαλανός αναδεικνύει τα παραδοσιακά προϊόντα της Κιμώλου μέσα από μια σύγχρονη γαστρονομική οπτική
Σε μια από τις πιο όμορφες παραλίες του νησιού, στον Μαραθώνα, προσφέρει φρέσκα πιάτα από αγνές πρώτες ύλες της οικογένειας Μαρμαρινού, μαγειρεμένα από την κυρία Βούλα
Το μενού του διακεκριμένου Νίκου Κουτσουδάκη περιλαμβάνει από κρεατικά μέχρι θαλασσινά και μαγειρευτά.
Το εμβληματικό τηγανητό του μπαρμπουνάκι βρήκε τη θέα που του αξίζει
Μόλις άνοιξε στην οδό Αγίας Ειρήνης
Όταν η τέχνη φιλοξενεί ένα εστιατόριο
Ένα beach restaurant με καταγωγή από την Αίγυπτο
Χειροποίητες δημιουργίες, χωρίς χρωστικές και αγαπημένες γεύσεις
Ο απόλυτος προορισμός του Ξυλόκαστρου κλείνει 10 χρόνια επιτυχημένης πορείας,
Happy vibes και ατμόσφαιρα party όλη ημέρα
Ένα μοναδικό εστιατόριο πάνω στη θάλασσα
Πανοραμική θέα στην ανοιχτή θάλασσα και πεντανόστιμο φαγητό
Και ταιριάζει ταμάμ στο αθηναϊκό καλοκαίρι
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.