Πάω χρόνια στο νησί και το λατρεύω, γυρίζω ξανά και ξανά την ενδοχώρα και γλυκαίνομαι από τους Κυκλαδίτες και την αυθεντική ζωή τους, κολυμπάω στις ονειρεμένες του παραλίες, ξέρω απ’ έξω κι ανακατωτά κάθε μικρή και μεγαλύτερη ταβέρνα που μαγειρεύει την ντόπια κουζίνα. Όμως φέτος, αρχές καλοκαιριού, βρίσκομαι και πάλι εδώ, στον αγαπημένο τόπο, αυτή τη φορά καλεσμένη σε ένα γαστρονομικό τριήμερο που διοργανώνει το καινούργιο και λαμπερό εστιατόριο Barozzi. Ανοιχτό από πέρυσι πάνω σε μια εξαιρετική θέση στο λιμάνι, -για όσους ξέρουν εκεί που παλιότερα υπήρχε το Escoba-, είναι ένα εστιατόριο που ξεφεύγει από τα γαστρονομικά δεδομένα του νησιού και αξιοποιώντας τον πλούτο των εξαιρετικών ντόπιων προϊόντων προτείνει μια φρέσκια προσέγγιση.
Μαθαίνω πως το όνομα του εστιατορίου δόθηκε σε ανάμνηση των Ενετών Della Rocca - Barozzi, αρχοντική οικογένεια που ήρθε στο νησί μετά την κατάληψη της Κρήτης από τους Τούρκους, απόγονοί της και οι σημερινοί ιδιοκτήτες του εστιατορίου, Διονύσης Αλιμπέρτης και Ευθύμης Αλιμπέρτης. Τον υπέροχο χώρο με τις λιτές αρχιτεκτονικές γραμμές υπογράφει το αθηναϊκό αρχιτεκτονικό γραφείο GFRA και ο Τάσος Γούσης, το μενού επιμελείται ο σεφ Μιχάλης Μερζένης (γνωστός από το Drakoulis Meat & Row) και το υποστηρίζει προσθέτοντας συνεχώς και νέα πιάτα ο ταλαντούχος Νίκος Κωστιδάκης. Τη λίστα των ποτών επιμελείται ένα πολύ γνωστό όνομα, ο mixologist Χρήστος Χουσέας, ενώ σύμβουλος εστιατορίου και υπεύθυνος για όλες τις μικρές ή μεγαλύτερες λεπτομέρειες, από τη διακόσμηση που συνδυάζει την urban αισθητική με τη νωχέλεια και την ομορφιά του ναξιώτικου καλοκαιριού μέχρι την art de la table και τα της κουζίνας είναι ο αεικίνητος και πανταχού παρών Γιάννης Ζυγομαλάς.
Οι δυο πραγματικά απολαυστικές βραδιές στο Barozzi ξεκίνησαν όχι τρώγοντας, αλλά…πίνοντας. Ωραιότατα κοκτέιλ φτιαγμένα από τον Χουσέα, τέλεια negroni (9 «μυστικά» συστατικά βάζει ο αλχημιστής…) και άλλες δικές του εμπνεύσεις με μυρωδικά και κυκλαδίτικα βότανα σε κοκτέιλ φτιαγμένα ανάλογα με τα γούστα μας. Η ίδια sur mesure φιλοσοφία περνάει και στην ώρα του φαγητού, καθώς ο Χρήστος επιδιώκει τα ποτά του να συνδυάζονται τέλεια με τα πιάτα του μενού. Το δείπνο της πρώτης βραδιάς ήταν πραγματικά εντυπωσιακό. Από το υπέρκομψο… δεντράκι που είχε πάνω του, σαν καρπούς, δυο μακαρόν γεμιστά με κρέμα από αρσενικό τυρί Νάξου μέχρι το άγριο στρείδι με το ζελέ βότκας, κι από τον γύρο κουνελιού με τζατζίκι ραπανιού σε αέρινες τορτίγιες, μέχρι τον μουσακά από ντόπιο κατσικάκι και παλαιωμένη γραβιέρα Νάξου, τα καταπληκτικά νιόκι γλυκοπάτατας με την πλούσια κρέμα αρσενικού και το άρωμα φασκόμηλου αλλά και το κριθαρότο θαλασσινών με μελάνι σουπιάς και πέστο ρόκας.
Ο κατάλογος περιλαμβάνει πολλά ακόμη και εξόχως νόστιμα, ενώ το team της κουζίνας έχει τη δυνατότητα να μαγειρέψει και sur mesure δείπνα που θα ζητήσει κάποια παρέα. Τα κρασιά που «άλλαξαν» τα κοκτέιλ μας ήταν κυκλαδίτικα και όχι μόνο, το Barozzi διαθέτει μια εξαιρετική λίστα κρασιών από κάθε τόπο της Ελλάδας που φημίζεται για τα κρασιά του και μάλιστα σε πολύ καλές τιμές. Την άλλη μέρα απολαύσαμε ένα ακόμη συναρπαστικό δείπνο, αυτή τη φορά μαζί μας, σαν guest chef ήταν ο Πάνος Ιωαννίδης, ο κριτής του Master Chef, ο οποίος ενθουσιασμένος με την ποιότητα των ναξιώτικων πρώτων υλών απλά… μεγαλούργησε!
Τα πρωινά είχαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε και άλλα ωραία γαστρονομικά της Νάξου, μια και ο Διονύσης Αλιμπέρτης, ιδιοκτήτης του Barozzi, δεν είναι μόνο ένας φανατικός Ναξιώτης που θέλει να δείξει τις ομορφιές του νησιού του, κυρίως ανήκει στη νέα γενιά επιχειρηματιών που γνωρίζει ότι μόνο όταν όλοι είναι ενωμένοι στην ανάδειξη του κοινού στόχου μπορεί ο τόπος να πάει μπροστά.
Έτσι, ξεκινήσαμε από το περίφημο Ακταίον, το φημισμένο ζαχαροπλαστείο του νησιού, εκεί ο Σταμάτης Ξενάκης και η Καλίτσα Φράγκου φτιάχνουν με ντόπια υλικά παραδοσιακά, αλλά και σύγχρονα γλυκά, όπως τα μακαρόν με ελαιόλαδο, βασιλικό και περγαμόντο που βραβεύτηκαν, παρακαλώ, από τη γαλλική πρεσβεία. Περάσαμε και από τα Organic Islands του συμπαθέστατου Νίκου Χατζηανδρέου, για χρόνια στην Αθήνα σαν σύμβουλος επιχειρήσεων, γύρισε στον τόπο του και ασχολείται με τα αρωματικά βότανα. Είναι πιστοποιημένα και ήδη βραβευμένα, κυκλοφορούν μεμονωμένα ή ανάμεικτα (σε μείγματα που του φτιάχνει Βέλγος σεφ), φτιάχνει ακόμη και λουκούμια (έφαγα με άρωμα φασκόμηλου και ήταν τέλεια), καθώς και αιθέρια έλαια.
Κάποια άλλη στιγμή δώσαμε ραντεβού στην καινούργια κάβα –wine bar Οινοχώρος του νεαρού Κωνσταντίνου Μακρυδημήτρη, ο πατέρας του για χρόνια φτιάχνει κρασί από την περιοχή Τρανά Αμπέλια, τώρα το έχουν εμφιαλώσει (Τρανάμπελος λέγεται), αλλά έχουν και πολλά άλλα διαμάντια από όλες τις Κυκλάδες. Την τελευταία μέρα την περάσαμε περίπου σαν σχολική εκδρομή, πήγαμε στο Χαλκί και στην κιτροποιία Βαλληνδρά, κάναμε βόλτα στα μαγαζάκια του χωριού, καταλήξαμε στον Πύργο Μπαζαίου, αυτό το διαμάντι του νησιού που 18 χρόνια τώρα κινεί το Φεστιβάλ Νάξου με πολλές, πάντα καταπληκτικές εκδηλώσεις για όλο το καλοκαίρι.
Η Vioma Naxos, μια ομάδα νέων παιδιών που διοργανώνουν περιηγήσεις ώστε ο επισκέπτης να γνωρίσει την πραγματική ζωή του τόπου, μαζί με τον Νίκο Κωστιδάκη, τον σεφ του Barozzi, είχαν φτιάξει για όλους εμάς ένα καταπληκτικό πρωινομεσημεριανό με χίλια καλούδια: πίτες, καταπληκτικά ντόπια τυριά, ομελέτες, μαρμελάδες, βούτυρα κι όλα τα φρούτα, ντόπιους υπέροχους χυμούς «Χυμουδιά», όλα αυτά έγιναν ανάρπαστα κάτω από τον πλατύ ίσκιο των δέντρων. Αυτά τα ωραία συμβαίνουν τώρα στο νησί και βάζουν τη Νάξο σε σύγχρονη γαστρονομική ρότα, δίπλα στα άλλα «δυνατά χαρτιά» του Αιγαίου, τη Μύκονο και τη Σαντορίνη.
12°
