ΣΕ ΕΙΔΑ

Blue Star Delos: Στο πλοίο από Αθήνα προς Πάρο. Βάσω.

Τέλος Αυγούστου. Ξανθιά χυμώδης ηλιοκαμένη, απέναντι από ασπρομάλλη συνοδό με τσιμπούκι.

Είχα υπηρεσία στο λιμάνι, με ρώτησες για την τράπεζα

​Λιώνω για σένα… κάποια πρωινά σε βλέπω, αλλά σε χάνω… κάποιες φορές σε βλέπω και στη γειτονιά

Σε βλέπω σχεδόν κάθε βδομάδα, κοιταζόμαστε αλλά ποτέ δεν ρώτησα το όνομά σου. Θυμάσαι;

Θέλεις να ζήσουμε το υπέρτατο όνειρο μαζί;

Κοντούλη, ξανθούλη με τα πολλά tattoo... έκανες βιτρίνα... και σε χάζευα! Με έστειλες!

Είσαι μελαχρινή με σκουλαρίκι στη μύτη, ακόμα ακούω τα κουδουνάκια σε κάθε σου βήμα. Θα ξανάρθω...

Φαγωθήκαμε με τα μάτια, αλλά δεν έκατσε να μιλήσουμε... Έπρεπε

«Μελαχρινή κοπελιά με τα ξυρισμένα μαλλιά στο πλάι, που έδινες μπίρες και ποτά στο live, είσαι αστέρι»