ΠΟΙΗΣΗ

Ένα βιβλίο για ανοιχτές πληγές και για πληγές που ήταν κλειστές και ξανάνοιξαν (εκδ. Βακχικόν)

Μικρόφωνο στον Nomik για την ποιητική του συλλογή Αποχέτευση

Ποιητές της γενιάς του ’30, οι δύο νομπελίστες, είχαν παράλληλες πορείες, κοινά βιώματα, αλλά και διακριτό ύφος γραφής

«Στο τέλος του μαρτυρίου μου υπήρχε μία πόρτα. Άκουσέ με: αυτό που ονομάζεις θάνατο το θυμάμαι»

... το πουλί που θάθελε να ζήσει, για να μπορεί να φοβηθεί πως κάποια μέρα θα πεθάνει...

Ο δρόμος προς το σοσιαλισμό περνάει απ΄ την κατάργηση των δρόμων

Η ATHENS VOICE διαλέγει κάθε μέρα τις αναρτήσεις που συζητήθηκαν περισσότερο στα social media

Δεν ήταν τίποτα, ησύχασε. Δεν ήσουν τίποτα, παρά το σπασμένο φτερό μιας πεταλούδας.

«Τι περίεργο που θυμόμαστε τα φιλιά μετά το θάνατο»

«Ένας τόπος όλο κενοτάφια, μάντρες και πλαστικά κυπαρίσσια»