ΠΕΝΘΟΣ

Οι προετοιμασίες του χειμώνα, μια κληρονομιά

Το πένθος σε αγγίζει ακανόνιστα, περιοδικά, σαν τα κύματα. Το σίγουρο είναι ότι δεν πρέπει να τα προσπεράσεις.

Στον καφέ της παρηγοριάς, τρυγώ από τους πιο παλιούς στιγμιότυπα της μάνας μου που αγνοώ, επιβεβαιώνοντας ότι η ζωή ενός τόσο κοντινού ανθρώπου έχει πράγματα που δεν ήξερα και δεν θα μάντευα

Συσπειρώνομαι συνειδητά γύρω απ’ τη γνώση ότι, και χωρίς τη μαμά, συνεχίζει να υπάρχει αγάπη. Κι ότι, επομένως, μπορώ να την ζητήσω. Δεν θέλω καμία σκληρότητα, καμία ένταση, θέλω να παραμείνω μαλακός

Μία συζήτηση με τον ομότιμο καθηγητής Ψυχιατρικής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών