H αλήθεια είναι πως όταν τη συγκρίνω με το παρελθόν της σίγουρα αισθάνομαι ένα έλλειμμα στην ποιότητα, αλλά μάλλον είναι η δική μου ενέργεια λιγότερη απ’ ό,τι πριν από 20 χρόνια που πρωτοπήγα στο νησί.
Μου μείνει αυτή η φωτογραφία με τη μαμά μου κι ένα ποίημα που με τον τρόπο του ο Γιώργος Σεφέρης τη μνημονεύει
Πέντε μανιβέλες για να γυρίσουν οι ανεμόμυλοι και με το αεράκι που θα βγάλουν θα πιω ούζο ξεροσφύρι δίπλα στο Theoxenia για ν’ απολαύσω το ηλιοβασίλεμα.
Το απογευματινό μπάνιο στον Άγιο Σώστη, όταν πέφτει ο ίσκιος του βράχου και το χρώμα των νερών στη Ρήνεια. Η σιμιγδαλένια άμμος παντού.
Στη Μύκονο πάω κάθε καλοκαίρι, από τότε που ήμουν 2 χρονών.
