ΜΙΛΑ ΜΟΥ ΒΡΩΜΙΚΑ

Δεν ξέρω πώς να το διαχειριστώ. Νιώθω ότι ζηλεύω

Δεν ξέρω τι είναι καλύτερο για μένα για να είμαι ευτυχισμένη

Μου είπε ότι έχει σκοπό να γυρίσει Ελλάδα σε κανένα εξάμηνο

Ξέρω –φυσικά– ότι δεν είμαι κούκλα, αλλά πιστεύω πως αξίζω κι εγώ να ζήσω τους φοιτητικούς έρωτες

Το αγόρι μου λέει ότι δεν μπορεί την απόσταση και τα σχετικά

Είναι δύσκολο να αλλάξω στέγη χωρίς δουλειά

Ή να κάτσω στην καναπεδάρα μου, στο σπιτικό μου, στην ησυχία μου;

Προσπαθώ να αδιαφορώ, αλλά όλο φάτσα μούρη είναι

Τώρα είμαι πολύ μπερδεμένη με ποιον τελικά θέλω να είμαι

Και ερωτώ, τι μπορώ να κάνω σε όλη αυτή την παράνοια;