ΙΣΤΟΡΙΕΣ

«Έκλεισα τα μάτια και ονειρεύτηκα μια λυτρωτική παραλία που θα είναι προσβάσιμη και δροσερή κάθε εποχή»

Ένα παραμύθι για τις έγνοιες που δεν έχω θα τελείωνε περιμένοντας το επόμενο καλοκαίρι για τη συνέχεια

«Με αγκάλιασε και μου έδωσε ένα παρατεταμένο φιλί στο στόμα. Βούτηξε στο νερό φιλάρεσκα και άρχισε να κολυμπά ξεμακραίνοντας»

Όλη αυτή η αίσθηση ήταν μάλλον ό,τι καλύτερο μπορούσα να έχω ως «καλοκαίρι μαζί της»

«Με την διαφορά ότι η γιαγιά δεν θα γυρίσει ποτέ πίσω πλέον»

«Το άρωμα που είχε γίνει το κοινό μας eau de toilette ευθύνεται για τις φανταστικές ή, όπως αποδείχθηκε τελικά, πραγματικές αναθυμιάσεις»

«Το ανάγλυφο στο μάρμαρο παρίστανε χαρούμενους χορευτές. Στο κάστρο ανεβήκαμε μέσα στη ζέστη με δυσκολία. Χωρίς νερό»

Η Ανδριάννα Αμπατζή είναι μαθήτρια Δευτέρας Γυμνασίου

Να ξυπνάς, να κοιμάσαι με λαχτάρα. Με εκείνες τις πεταλούδες των 15 χρόνων μας.