EDITO

Αν στη Θεσσαλονίκη είχε αρχίσει πριν μερικά χρόνια, στην Αθήνα η ιστορία ξεκίνησε μόλις το καλοκαίρι.

«Σ’ ένα χρόνο διανύουμε την πορεία ενηλικίωσης που άλλοι διήνυσαν σε 30 χρόνια».

Την προηγούμενη βδομάδα, ο Γιώργος Παπανδρέου δραματοποίησε με λάθος τρόπο το δίλημμα που έβαζε όλη η αντιπολίτευση γι’ αυτές τις εκλογές.

Λένε κάποιοι με μια δόση χαιρεκακίας, σίγουροι ότι τίποτα δεν πρόκειται ν’ αλλάξει σ’ αυτή τη χώρα.

Εντάξει, το εμπεδώσαμε όλοι, οι εργαζόμενοι κάποιων ΔΕΚΟ όσο χρεοκοπούσαν οι εταιρείες τους τόσο μεγάλωναν τις αποδοχές τους.

Τις τελευταίες μέρες ένα συγκλονιστικό γεγονός «πυροδότησε τις πολιτικές εξελίξεις».

Κάποτε στα αεροδρόμια, στις καινούργιες πόλεις, κοίταζα πρώτα πρώτα τα περιοδικά στο περίπτερο.

Δεν ήμουνα ποτέ από τους φανατικούς οπαδούς του Μεγάλου Πάρκου στο Ελληνικό.

Απορροφημένη στους αριθμούς του χρέους, η κυβέρνηση ξέχασε ποια είναι η πραγματική δουλειά της.

Το σύστημα είχε τη μορφή μιας πυραμίδας. Στην κορυφή βασίλευε η κλεπτοκρατία. Και στη βάση οι πελατειακές σχέσεις