Τα απλά γνωστά μας μύδια έχουν κατακτήσει μια περίοπτη θέση στην ιστορία της γαστρονομίας. Οι Ρωμαίοι τα λάτρευαν και τα σέρβιραν συχνά στα συμπόσια, σύμφωνα με πηγές, τα αναφέρουν στην πρώτη επίσημη μελέτη «περί ερωτικών και διεγερτικών επιδράσεων» ως την πιο αποτελεσματική και διαδεδομένη τροφή της αυτοκρατορίας κατά τον 2 π.Χ αιώνα. Αργότερα οι φήμες λένε ότι ήταν το αγαπημένο πιάτο του Γάλλου βασιλιά Louis XVIII. Λέγετε ότι το 1235 ένα πλοίο που μετέφερε πρόβατα ναυάγησε στον κόλπο του Aiguillon νοτιοδυτικά της Γαλλίας .
Από όλο το πλήρωμα ο μόνος που σώθηκε ήταν ένας Ιρλανδός που ονομαζόταν Walton. Ο τυχερός αλλά και επινοητικός Ιρλανδός άπλωσε στο βούρκο ένα δίχτυ στερεωμένο σε τέσσερις πασσάλους για να μαζέψει τη τροφή του , γρήγορα όμως διαπίστωσε ότι η ομάδα των μυδιών που είχε κολλήσει στους πασσάλους αυξανόταν με πολύ γρηγορότερους ρυθμούς από ότι στο φυσικό τους περιβάλλον. Ο Ιρλανδός μάλλον σώθηκε γιατί μετέφερε τις γνώσεις του σε άλλους , και έτσι οι ιστορικοί πιστεύουν ότι από το 1246 άρχισε η πρώτη οργανωμένη προσπάθεια του ανθρώπου να καλλιεργήσει μύδια.
Side dishes tip: Πατάτες τηγανητές και για σκληρές περιπτώσεις, λίγη μαγιονέζα για να βουτάτε τις πατάτες .
Go Healthy tip: Αντί για βούτυρο χρησιμοποιήστε ελαιόλαδο.
12°
