Πανσέληνος στο ζώδιο της Παρθένου

Την Τετάρτη, 2 Σεπτεμβρίου 2020, γίνεται η φετινή πανσέληνος της Παρθένου η οποία εγκαινιάζει το φθινόπωρό μας. Ο ωροσκόπος και ο κυβερνήτης του χάρτη της για την Ελλάδα είναι επίσης στην Παρθένο, τονίζοντας περαιτέρω τις ενέργειες του ζωδίου αυτές τις ημέρες.

Η Παρθένος είναι ένα ζώδιο που έχει το μοναδικό χάρισμα να μπορεί να αποθεώνει ακόμη κι αυτά που φαίνονται ασήμαντα στα μάτια των υπολοίπων. Η ενέργειά του μας βοηθά να έρθουμε σε επαφή με τον ωραίο και τον όχι και τόσο ωραίο τρόπο να κάνουμε το οτιδήποτε, όπως και να εκτιμήσουμε πως στο καθετί μπορεί να βρεθεί χάρη, όταν του δώσουμε την φροντίδα που χρειάζεται. Ίσως αν έπρεπε να διαλέξω μια λέξη για να συνοψίσω το άνθος της ενέργειας του ζωδίου, θα διάλεγα τη λέξη «μεράκι» επειδή συνδυάζει αγάπη και γενναιόδωρη προσπάθεια στη σωστή κατεύθυνση και με τον σωστό τρόπο ή τεχνική, τα οποία εξασφαλίζει η γνώση. Μεράκι για τη ζωή μας την ίδια, είτε λέγεται ρουτίνα, είτε σχέση, είτε δουλειά, είτε αγαπημένη ασχολία.

Η ενέργεια του ζωδίου μπορεί συχνά να καταλήξει σε νεύρωση, τελειομανία, ατελείωτη πολυασχολία και πολυλογία, φαρισαϊσμό, επίκριση και γενικά μια τέτοια προσκόλληση στο «φαίνεσθαι» και στην τέλεια επιφάνεια των πραγμάτων που χάνεται ολότελα η επαφή με το πραγματικό και την ουσία τους. Αυτό συμβαίνει όταν το «μεράκι» της Παρθένου δεν βρίσκει μια κατεύθυνση που να συγκινεί και να αγαπά. Τότε η ενέργεια αυτή αναλώνεται στην επιφάνεια, πάντα με τη βαθύτερη ελπίδα ότι όταν κάτι γίνει τέλειο επιφανειακά θα αγαπηθεί και θα μπορέσει να συγκινήσει.

Από μια νεαρή αλλά εξαιρετικά ταλαντούχα και ήδη υπερεπιτυχημένη μπαλαρίνα διάβασα πως «το κίνητρό μου για να δουλέψω παραπάνω και να προσπαθήσω περισσότερο, είναι η ίδια η δουλειά». Νομίζω ότι έχει εκφράσει πολύ ωραία τη φροντίδα και τον ενθουσιασμό που αυτο-ανανεώνεται, όταν οποιοδήποτε αντικείμενο συγκινεί κι αγαπιέται.

Τις μέρες που έρχονται αυτό το απαλό και περιεκτικό και ταυτόχρονα εξαιρετικά αποτελεσματικό δυναμικό της Παρθένου αφθονεί. Η πανσέληνος, για την Ελλάδα, το εστιάζει στους «δράκους» που κουβαλήσαμε από την προηγούμενη σεζόν. Δηλαδή σε επίμονες απόψεις που πλέον έχουν αρχίσει να προξενούν άγχος, συγκρούσεις και πίεση, σε αμφιβολίες για τις δυνατότητές μας να ανταπεξέρθουμε σωματικά, συναισθηματικά και νοητικά στα σχέδια και τους στόχους μας, σε φλύαρες φοβίες που όμως πάντοτε πηγάζουν από μια περιορισμένη οπτική ή από άγνοια, σε καταβεβλημένα σώματα από την έλλειψη φροντίδας και τρυφερότητας.

Ίσως δεν υπάρχει καταλληλότερη ενέργεια για να πάρει αυτό το κουβάρι και να το μεταμορφώσει σε υλικό καταλληλότερο για τη νέα σεζόν που ξεκινά, από αυτή του ζωδίου της Παρθένου. Πρώτα, όμως, θα ρίξει φως στις ατέλειες που υπάρχουν κι εκεί χρειάζεται ψυχραιμία και να μη βιαστούμε. Η βιασύνη οδηγεί σε δραματικές κι ανεξέλεγκτες κινήσεις ειδικά σε ερωτικό και οικονομικό επίπεδο, σε μια προσπάθεια, με δύναμη και πίεση, να αποδείξουμε ότι αυτό που είναι ατελές, μόνο φαίνεται έτσι. Δηλαδή να ενισχύσουμε το λάθος από τον φόβο να μην αποδειχθεί ότι όντως είναι λάθος. Σε μια τέτοια πορεία θα φορτωθούμε επίσης λίγες ενοχές και (λάθος προσανατολισμένη) αίσθηση καθήκοντος, ακόμη και θα δικαιολογήσουμε σκληρότητες και πολλές πολλές περιττές δουλειές κι ασχολίες. Έτσι, αντί να ξεμπλέξουμε το κουβάρι και να φροντίσουμε τις υποθέσεις μας με λίγη αγάπη που θα μας επιτρέψει να συγχωρήσουμε και να αποδεχτούμε τα λάθη, κάνουμε αψυχολόγητες κινήσεις κι έξοδα μεγαλώνοντας το βαθμό δυσκολίας.

Ωστόσο, πάντοτε υπάρχει αρκετός χρόνος και αρκετό σθένος για να διορθώσουμε ή να ξεπεράσουμε ένα λάθος που είχαμε το κουράγιο να δούμε. Αυτές τις μέρες είναι χρήσιμο να πάρουμε βαθιά ανάσα και να το παραδεχτούμε, ειδικά όταν είμαστε εμείς οι κύριοι υπεύθυνοι γι’ αυτό. Στη συνέχεια υποστηρίζεται κάθε προσπάθεια αποκατάστασης που γίνεται φροντισμένα, υπομονετικά και αφού έχουμε πάρει τον χρόνο για να δούμε τα πράγματα όσο σφαιρικότερα μπορούμε τώρα. Ακόμη και οι στόχοι που θέτουμε, καλό είναι να είναι ωραίοι, όχι πρόχειροι ή κατάλληλοι μόνο και μόνο γιατί τους θέλει κάποιος άλλος.

Αν και σε πρώτη ανάλυση ακούγεται ελάχιστα παρηγορητικό, η στιγμή που συνειδητοποιούμε ότι κάτι είναι στραβό όπως και την έκταση της στραβωμάρας του, μετά την πρώτη ψυχρολουσία, μετά τα νεύρα, τον πανικό ή την απογοήτευση, μετά την αίσθηση του κατεπείγοντος ή της παραίτησης, η στιγμή αυτή, είναι εξαιρετικά δυναμική. Είναι ένα κρίσιμο σημείο όπου κάτι είναι γεγονός και δεδομένο και έχουμε την επιλογή να χρησιμοποιήσουμε όλες τις ικανότητες και τις δυνάμεις μας για να αποδείξουμε πως όχι μωρέ δεν είναι λάθος, ή να τις χρησιμοποιήσουμε για να δούμε τι διάολο πήγε στραβά και να δούμε πώς θα φτιάξουμε κάτι ωραιότερο μελλοντικά. Η επιλογή είναι δική μας και όλο το μεράκι, η ευφυΐα και η αφοσίωση της Παρθένου για αυτό που αγαπά και βρίσκει όμορφο, είναι στη διάθεσή μας αρκεί να τα θελήσουμε.