H Πανσέληνος του Ταύρου και το Φεστιβάλ του Βεσάκ

Η φετινή Πανσέληνος του Ταύρου, στις 7 Μαΐου 2020, γίνεται μέρες μετά την έναρξη της χαλάρωσης των μέτρων περιορισμού της κυκλοφορίας. Η βασική ενέργεια της Πανσελήνου του Βεσάκ είναι το φως: το φως της γνώσης, της κατανόησης, το φως που φανερώνει την ομοιότητα και κάνει τελικά δυνατή τη συμπάθεια και, τελικά, το φως της σοφίας. Στη Ανατολή, την ημέρα αυτής της Πανσελήνου γίνεται το μεγάλο Φεστιβάλ του Βεσάκ που τιμά τον Βούδα και τη διδασκαλία του για τη μετουσίωση της επιθυμίας σε σοφία.

Καθόλου παράδοξα, στον χάρτη της Πανσελήνου για την Ελλάδα, η ενέργεια αυτή ζητά να εκφραστεί φωτίζοντας τον χώρο που σχετίζεται με τους νέους στόχους για προσωπική και συλλογική διεύρυνση. Ουσιαστικά υποστηρίζει τη δυνατότητα να αγκαλιάσει κανείς τις αρνητικές ή δύσκολες εμπειρίες και συνειδητοποιήσεις του προηγούμενου διαστήματος και να τις χρησιμοποιήσει ως ενδείξεις για το πού υπάρχει χώρος για βελτίωση. Είναι πιο εύκολο αυτές τις μέρες και το διάστημα που θα ακολουθήσει την Πανσέληνο να ανακτήσουμε την πίστη στον εαυτό μας και τη δύναμή μας και συνεπώς στη δυνατότητά μας να βελτιώσουμε τις συνθήκες της προσωπικής, επαγγελματικής και συλλογικής μας ζωής. Οι δρόμοι για να γίνει αυτό διαγράφονται καθαρότεροι καθώς στο φως των ημερών το νήμα που συνδέει παρελθόν, παρόν και μέλλον ακτινοβολεί ευδιάκριτο.

Μπορούμε να συνδέσουμε το παρελθόν, δηλαδή όσους και όσα μας δυσκόλεψαν, τις παραλείψεις και τις απογοητεύσεις, τις ματαιώσεις και τις ενοχές, με το παρόν, δηλαδή τις δυνατότητες μας, τα χαρίσματά μας, τις ευκολίες μας και έτσι να δούμε να προβάλλει αυτό που χρειάζεται ώστε στο μέλλον να μην αντιμετωπίσουμε τα ίδια εμπόδια και προβλήματα. Υπάρχει ο πειρασμός να μπούμε σε φλυαρίες και κυκλικές συζητήσεις με τους ανθρώπους της καθημερινότητάς μας, επαναλαμβάνοντας τα ίδια πράγματα, εμμένοντας σε ό,τι δυσαρεστεί τον καθένας μας και τονίζοντας όσα μας πλήγωσαν ή μας απογοήτευσαν ξανά και ξανά. Να προσπαθήσουμε να ανταποδώσουμε τη «χάρη» με αρνητικά σχόλια, με κόντρες για το ποιος θα βγει από πάνω, με συναισθηματικούς χειρισμούς και καταφεύγοντας σε επιθετικές κουβέντες και στάσεις που δικαιολογούμε ως «άμυνα» για να μην πληγωθούμε. Να δώσουμε δηλαδή στον εαυτό μας την άδεια να πει και να κάνει αντίστοιχα με όσα μας έκαναν. Νομίζω ότι είναι κατανοητό ότι αυτά οδηγούν σε φαύλους κύκλους, μέχρι κάποιος να επιλέξει να σταθεί έξω από τον κύκλο.

Η ενέργεια της Πανσελήνου αυτής δίνει ακριβώς αυτή τη δυνατότητα, να ανοίξουμε καινούριους κύκλους γνώσεων, γνωριμιών, επαγγελματικών ασχολιών, ακόμη και τρόπου σκέψης και συμπεριφοράς, οι οποίοι μπορούν να μας οδηγήσουν σε ένα διαφορετικό, ικανοποιητικότερο, πιο ισορροπημένο αποτέλεσμα. Έχουμε την ευκαιρία να βγούμε έξω από τις τακτικές συναντήσεις και κουβέντες που μας έχουν κουράσει πριν καν ξεκινήσουν επειδή γνωρίζουμε ακριβώς πώς θα εξελιχθούν, σαν να είμαστε ηθοποιοί που ο καθένας λέει τις ατάκες του. Υπάρχει κάπου βαθιά μέσα μας η υποψία ότι αν δεν παίξουμε αυτό το γνωστό σενάριο, ίσως θα υπάρξει μόνο σιωπή και τίποτα να ειπωθεί. Είναι τόσο κακό αυτό; Είναι τόσο κακό να κάνουμε μία παύση για να σκεφτούμε μια απάντηση με μεγαλύτερη κατανόηση; Λίγο πιο γενναιόδωρη, πιο δίκαιη, ίσως πιο ακριβή; Είναι μια πολύ χρήσιμη σιωπή ή παύση, αυτή που αποφεύγουμε. Είναι λίγος χρόνος να βγούμε έξω από τον φαύλο κύκλο μιας δυσάρεστης επανάληψης, μιας κουβέντας που πάντα καταλήγει σε καυγά, μίας συνάντησης που πάντα καταλήγει σε κούραση, μίας επαφής που ποτέ δεν καταφέρνει τη σύμπνοια.

Η ενέργεια της Πανσελήνου του Ταύρου θέλει μια μικρή παύση, ένα μικρό θάρρος, μία βαθιά ανάσα σαν αυτές που παίρνουμε πριν κάνουμε βουτιά στη θάλασσα. Τότε μπορούμε να βουτήξουμε στο φως της και να βρούμε πώς μπορούμε να βρούμε καλύτερους τρόπους, πιο διάφανους, πιο ανθρώπινους, να αγκαλιάσουμε αντί να σπρωχνόμαστε. Αυτό πριν και πάνω από όλα μεταφράζεται στην αναγνώριση των ωραίων μας ποιοτήτων και στην πίστη ότι επαρκούν για να κάνουμε μία αρχή στη σωστή κατεύθυνση. Για να μιλήσουμε στους συγγενείς και τις παρέες μας, στους επίδοξους και υπάρχοντες συνεργάτες μας, στους γνωστούς και μη ανθρώπους γύρω μας, μέσα από τις ικανότητές μας και τους στόχους που αυτές κάνουν εφικτούς, όχι μέσα από τις ελλείψεις και τις αποτυχίες μας.

Αυτές τις μέρες πριν ενδώσουμε στη φλυαρία της απογοήτευσης, της καταπίεσης, της άρνησης, αξίζει μία βαθιά ανάσα της δυνατότητας, του χαρίσματος, της τρυφερής και χαρούμενης πλευράς μας. Θα μας βγάλει, σαν μακροβούτι, σε καθαρότερα νερά.

Περισσότερα για το κάθε ζώδιο εδώ