Η Βιγιαρεάλ θα αντιμετωπίσει στον τελικό του Γιουρόπα Λιγκ την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, σπάζοντας την κατάρα του Χουάν Ρόμαν Ρικέλμε.
Το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο μπαίνει σε εκείνη εβδομάδα του χρόνου στην οποία κρίνονται οι δύο μεγαλύτεροι τίτλοι. Ο τελικός του Τσάμπιονς Λιγκ μπορεί για μερικούς να ήταν αναμενόμενος καθώς απαρτίζεται από τις ομάδες που στο καλοκαιρινό παζάρι έριξαν τα περισσότερα λεφτά όμως δεν συμβαίνει το ίδιο και με τον τελικό του Γιουρόπα Λιγκ. Η σταχτοπούτα Βιγιαρεάλ θα αντιμετωπίσει την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και έχει βάλει ως στόχο να σπάσει την πρωτοκαθεδρία των Αγγλικών ομάδων το τελευταίο διάστημα. Για να συμβεί αυτό όμως, έπρεπε πρώτα να σπάσει την κατάρα του Ρικέλμε.
Η ιστορία ξεκίνησε πριν από περίπου 15 χρόνια, στους ημιτελικούς Τσάμπιονς Λιγκ του 2006. Η Βιγιαρεάλ είναι μία πόλη 50.000 κατοίκων που διαθέτει όμως τεράστια παράδοση στο ποδόσφαιρο. Πολλοί μεγάλοι παίκτες έχουν παρελάσει από το Μαδριγάλ, το γήπεδο της ομάδας. Την σεζόν 2005-06, με μπροστάρηδες τους Ντιέγκο Φορλάν, Σάντι Καθόρλα, Μάρκος Σένα και φυσικά τον Χουάν Ρόμαν Ρικέλμε θα βρεθεί στον ημιτελικό του Τσάμπιονς Λιγκ. Μοναδικό εμπόδιο για τον πρώτο της τελικό σε οποιαδήποτε ευρωπαϊκή διοργάνωση είναι η Άρσεναλ.
Αυτή η Βιγιαρεάλ ήταν μια ομάδα που συνδύαζε όλα τα στοιχεία που μας κάνουν να λατρεύουμε το ποδόσφαιρο. Είχε σκληράδα Λατινικής Αμερικής, το απρόβλεπτο που μπορούσαν να προσφέρουν σχεδόν όλοι στο ρόστερ της και μια ξεχωριστή ομορφιά όταν η μπάλα περνούσε το κέντρο. Ήταν η εποχή που μία προμενάδα του Φορλάν, όπως έλεγε και ο Αλκέτας Παναγούλιας, αρκούσε για να φέρει το χαμόγελο στα χείλη σου. Ο Ρόμαν Ρικέλμε ήταν όμως ξεχωριστός. Ο παίκτης από τον Σαν Φερνάντο της Αργεντινής ήταν ο φυσικός ηγέτης της Βιγιαρεάλ σε εκείνη την πορεία.
Μετά από μία πάρα πολύ σκληρή αναμέτρηση στο Χάιμπουρι του Λονδίνου, που έληξε με 1-0 υπέρ των Λονδρέζων, οι Ισπανοί καλούνται να ανατρέψουν το εις βάρος τους σκορ στον επαναληπτικό ως γηπεδούχοι. Ακολουθεί ένας ακόμα αμφίρροπος αγώνας στην Ισπανία με την Βιγιαρεάλ να πιέζει για την ισοφάριση του σκορ του πρώτου αγώνα. Λίγα λεπτά πριν την λήξη παρουσιάζεται μια χρυσή ευκαιρία. Οι γηπεδούχοι κερδίζουν πέναλτι και ο Χουάν Ρόμαν Ρικέλμε στήνει την μπάλα στα 11 βήματα. Είναι η ώρα να γραφτεί ιστορία αλλά όχι έτσι όπως την φαντάζονται οι οπαδοί του Κίτρινου Υποβρύχιου. Το ίνδαλμα πολλών εφήβων και ένας παίκτης που στιγμάτισε τα παιδικά μας χρόνια παίρνει φόρα και σημαδεύει στην κάτω δεξιά γωνία. Ο Λέμαν αποκρούει και η καρδιά πολλών θαυμαστών του Αργεντίνου ραγίζει. Ακόμα και οι μεγάλοι παίκτες όμως αστοχούν καμιά φορά.
Μετά από από το βραδάκι της 25ης Απριλίου 2006, η Βιγιαρεάλ συνέχισε να είναι συνεπής με τις επιταγές του σύγχρονου ποδοσφαίρου. Δεν άλλαξε την φιλοσοφία της. Παρέμεινε ένα κλαμπ το οποίο προσπαθεί να παράγει παίκτες από τις ακαδημίες, παίζει επιθετικό ποδόσφαιρο και δεν μπορείς ποτέ να την υποτιμήσεις. Είναι η ομάδα που αρκετά συχνά τρυπάει το ταβάνι των δυνατοτήτων της. Εκείνο το βράδυ όμως έδειχνε να την στοιχειώνει και κάθε φορά που έφτανε στην πηγή δεν μπορούσε να πιει νερό. Ακολούθησαν ακόμα δύο παρουσίες σε ημιτελικούς, αυτή την φορά όμως για το Γιουρόπα Λιγκ. Το 2011 την αποκλείει εύκολα η Πόρτο και το 2016 καταρρέει μέσα στο Άνφιλντ και χάνει την πρόκριση.
Η κληρωτίδα φέτος όμως είχε κέφια και έφερε στον δρόμο της για την τρέχουσα σεζόν την ομάδα που την απέκλεισε με τον πιο σκληρό τρόπο πριν από 15 χρόνια. Η Άρσεναλ δεν έχει ούτε την αίγλη ούτε στα αστέρια του παρελθόντος, όμως αποτελούσε αντικειμενικά ένα δύσκολο εμπόδιο για τον τελικό. Αυτή την φορά όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά. Η νέα φουρνιά παικτών είναι αποφασισμένη να σβήσει αυτή την κακιά ανάμνηση από τους οπαδούς και να την αντικαταστήσει από μία πολύ πιο όμορφη. Με 2-1 στον πρώτο αγώνα και έπειτα από 90 λεπτά αίμα και άμμου στο Έμιρέιτς, η Βιγιαρεάλ βρίσκεται σε έναν ευρωπαϊκό τελικό και προκαλεί ντελίριο στον κόσμο της. Είναι γεγονός πλέον πως η κατάρα έσπασε. Η εικόνα του Ρικέλμε να κοιτάει το κενό φαίνεται πλέον μακρινή.
Στον πιο σημαντικό αγώνα της σεζόν θα βρει μπροστά της το φαβορί, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Η Βρετανοί σίγουρα τρομάζουν και προέρχονται από μια αξιοπρόσεκτη πορεία στην Πρέμιερ Λιγκ. Τα «Κίτρινα Υποβρύχια» όμως έχουν διάφορα όπλα στην φαρέτρα τους. Ο Ουνάι Έμερι κάθεται στον πάγκο, ο οποίος ομολογουμένως διαθέτει το know how του θεσμού μιας και έχει τρεις κατακτήσεις με την Σεβίλλη. Στα χαφ βρίσκονται οι Παρέχο, Κοκλέν που ήρθαν από την γειτόνισσα Βαλένθια και συνθέτουν ένα πολύ ποιοτικό τρίο μαζί με τον Τριγκέρος. Αυτοί οι τρεις δεν γινόταν να μην κάνουν το «κανόνι» Ζεράρ Μορένο να φορτώσει τα δίχτυα με 23 τέρματα και να βάζει πλώρη για μεγαλύτερες brands. Δίπλα στον αρχισκόρερ υπάρχουν πάντα οι έμπειροι Πάκο Αλκάθερ και Μπάκα που δεν είναι το ίδιο φαντεζί, όμως ξέρουν να βάζουν την μπάλα στα δίχτυα με 21 γκολ συνολικά. Τρεις επιθετικοί με 44 γκολ, δεν το λες και άσχημα.
Η περίπτωση της Βιγιαρεάλ πάντα συγκεντρώνει το ενδιαφέρον των φιλάθλων όλου του κόσμου. Πρόκειται για την ομάδα μιας πόλης 50.000 κατοίκων που απαρτίζεται από πολύ μικρά διαμερίσματα και αγαπάει παθολογικά τον σύλλογο της περιοχής. Προσπαθεί να πετυχαίνει τους στόχους της με σκληρή δουλειά, δέσιμο ανάμεσα στα μέλη της και συνεχόμενο overachieving. Δεν θα βάλει ποτέ τα περισσότερα λεφτά στο μεταγραφικό παζάρι και δημιουργεί ένα αίσθημα οικογένειας ανάμεσα στα στελέχη και τον κόσμο της. Δεν ξεχνιούνται από κανέναν περιστατικά όπως εκείνο που εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, η διοίκηση της Βιγιαρεάλ δώρισε εισιτήρια διαρκείας στους άπορους οπαδούς της.
Ο τελικός της Τετάρτης αναμένεται με τεράστιο ενδιαφέρον από όλους τους ποδοσφαιρόφιλους. Σε αυτούς όμως που καρδιά τους τσαλαπατήθηκε το 2006, ίσως θέλουν λίγο παραπάνω η Βιγιαρεάλ να γυρίσει στην Ισπανία με την κούπα.
9°
