Η ιστορία του Λούκα Μόντριτς δεν είναι σαν όλες τις άλλες. Ο σταρ της Ρεάλ Μαδρίτης δεν πέρασε τη ζωή του Μπαπέ, ούτε είχε όλα τα εφόδια, για να μάθει ποδόσφαιρο, έτσι όπως το απαιτούν οι σύγχρονες καταστάσεις. Στην ηλικία των 6 δεν ήταν σε κάποιο πρόγραμμα υποδομής, ούτε είχε ήδη συμβόλαιο με κάποια ομάδα. Αντιθέτως, είδε την παιδική του ηλικία να καταστρέφεται από τη δίνη του πολέμου στη Γιουγκοσλαβία και τον εαυτό του να παλεύει για ζωή. Είδε επίσης τον παππού του να δολοφονείται από Σέρβους και το σπίτι του να γκρεμίζεται. Πρόσφατα, έγινε γνωστό, ότι άθελά του συμμετείχε σε γυρίσματα του BBC, όπου ο νεαρός Λούκα φαίνεται να κουμαντάρει κατσίκες, σαν έμπειρος βοσκός.
Ο Μόντριτς όμως δεν το έβαλε κάτω. Ο πόλεμος τελείωσε, η οικογένειά του μετακόμισε και ο ίδιος είδε τη ζωή του να ξαναγεννιέται, ενώ τίποτα δεν ήταν ρόδινο και πάλι. Η οικογένειά του έδωσε τα τελευταία χρήματά της για να πάρει ο Λούκα το δελτίο του στη Ζαντάρ. Πέντε χρόνια στην κροατική ομάδα ήταν αρκετά για να δείξει τι περίπου μπορεί να κάνει. Η Ντινάμο Ζάγκρεμπ επενδύει στο ταλέντο του και αμέσως τον στέλνει δανεικό στο σκληρό πρωτάθλημα της Βοσνίας για να εξελιχθεί.
Η συνέχεια είναι λίγο πολύ γνωστή. Ο Μόντριτς κάνει τρεις γεμάτες χρονιές στο Ζάγκρεμπ και σε ηλικία 23 ετών θα δει την Τότεναμ να σπαταλά 20 εκατομμύρια ευρώ για να τον αποκτήσει. Δύο χρόνια μετά θα ακούσει τον προπονητή του, Χάρι Ρέντναπ, να λέει για αυτόν: «ομολογώ πως στην αρχή πίστευα πως είναι ένας Eyeal Berkovic: εκπληκτικός όταν έχει την μπάλα, αλλά πολύ διαφορετικός χωρίς αυτή. Κατάλαβα ότι είναι θαρραλέος σαν λιοντάρι. Είναι ένας εξαιρετικός παίκτης, το όνειρο κάθε προπονητή. Προπονείται σαν τρελός, δεν διαμαρτύρεται ποτέ, δεν τον νοιάζει πόσο θα παίξει, είναι πολύ καλός με ή χωρίς την μπάλα και μπορεί να νικήσει όλους τους αμυντικούς. Όποιον και αν έχει απέναντί του, μπορεί να τον νικήσει. Επίσης, μπορεί να πάρει την μπάλα από οποιονδήποτε και όχι μόνο να μη τη χάσει, αλλά να δημιουργήσει και κάτι εξαιρετικό».
Αυτό ήταν. Ο Λούκα Μόντριτς, που πολλοί χαρακτήριζαν ως τον Κροάτη Κρόιφ, ήταν έτοιμος για το επόμενο βήμα. Έχει συμμετάσχει με την Εθνική Κροατίας στο Μουντιάλ του 2006 και το Euro του 2008 και προετοιμάζεται για το Euro 2012. Τότε σκάει το «μπαμ». Η Ρεάλ Μαδρίτης θα δαπανήσει περίπου 30 εκατομμύρια ευρώ για να τον αποκτήσει, μια κίνηση που έμελλε να δέσει το κέντρο της και να αλλάξει την ιστορία υπέρ της. Ο Μόντριτς θα κατακτήσει από τότε 4 Τσάμπιονς Λιγκ, σε όλα ως βασικό μέλος της Ρεάλ, ωστόσο θα βλέπει πάλι τους πιο δυναμικούς Ρονάλντο, Μπέιλ και Μπενζεμά να παίρνουν όλα τα εύσημα. Αυτό είναι το τίμημα των χαρισματικών χαφ όμως. Τα ίδια πέρασαν και οι Τσάβι – Ινιέστα με τον Μέσι και δεν είδαν τους κόπους τους να δικαιώνονται με προσωπικούς τίτλους.
Φέτος όμως, φαίνεται να είναι η χρονιά που οι κόποι του αφανούς ήρωα της Ρεάλ θα δικαιωθούν. Ο Μόντριτς, ως ο αδιαφιλονίκητος ηγέτης μιας καλοδουλεμένης ομάδας, όπως η Κροατία, θα τη στείλει στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Το χάρισμα του κροάτη μέσου αρχίζει επιτέλους να αναγνωρίζεται παντού. Βασικό γρανάζι της πρωταθλήτριας Ευρώπης και ηγέτης της δευτεραθλήτριας κόσμου, ο Μόντριτς πλέον μπορεί να ακούσει διθυράμβους. Πήρε την πρώτη Χρυσή Μπάλα, αυτή του Μουντιάλ και μπορεί να περιμένει και για τη δεύτερη και να γίνει ο πρώτος που σπάει το δίπολο Ρονάλντο – Μέσι. Πάντως και να μην τα καταφέρει, ο Λούκα Μόντριτς μπορεί να αισθάνεται δικαιωμένος. Από τη δυστυχία του πολέμου σε μια φτωχή οικογένεια, έχει γίνει ο ήρωας ενός έθνους και ένας από τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές στον κόσμο.
11°
