Καθημερινότητα στην πόλη, φλερτ παντού, φλογερές εξομολογήσεις, σέξι λογάκια, ερωτικές ιστορίες, μεγάλες αγάπες
Ήμουν με το χιλιάρι στη Λένορμαν, είχα συνοδηγό. Όταν έκαψες το κόκκινο, σε ερωτεύτηκα. Δεν φορούσα ούτε εγώ, αλλά καλύτερα να φοράς κράνος...
Ήμουν με τη γιαγιά μου. Με το που ήρθα στην είσοδο μίλαγες με τη security. Να ξέρεις ότι είσαι πανέμορφη. Μου αρέσεις πάρα πολύ, δεν ξέρω γιατί δεν σου μίλησα. Μετά στο ταμείο σε ξαναείδα μαζί με τη security και χαμογέλασες. Αυτό το ωραίο χαμόγελο δεν θα το ξεχάσω ποτέ.
Μπήκα στη στάση ΕΡΤ στο λεωφορείο 316 προς κατεύθυνση Αρτέμιδα. Καθόσουν πίσω πίσω στις πλαϊνές καρέκλες. Μίλαγες στο τηλέφωνο ιταλικά, είχες ένα τατουάζ στο χέρι, στο αριστερό μια κιθάρα. Κοιταζόμασταν. Κατέβηκες 1 στάση πριν το κέντρο υγείας και με κοίταξες μόλις σηκώθηκες να χτυπήσεις για στάση. Μακάρι να σε ξαναδώ.
Κυριακή 18/06 και ώρα περίπου 11 το βράδυ σε είδα να περπατάς στην οδό Λυκαβηττού. Φορούσες μακρύ φόρεμα με λουλούδια και ένα μεγάλο καπέλο. Με εντυπωσίασες τόσο πολύ μόλις σε είδα και εύχομαι να σε ξαναδώ από κοντα, έστω και τυχαία. Είμαι το παλικάρι με το ασημί Peugeot Rallye που περναύσε αργά από δίπλα σου με δυνατή μουσική. Αν είσαι εδώ, στείλε μήνυμα, θα χαρώ πολύ. Σε ευχαριστώ.
Ένα καθημερινό πρωινό που πάω για δουλειά... Η ώρα 9:20. Μοναστηράκι προς Αεροδρόμιο. Δεν προλαβαίνεις καλά - καλά να μπεις μέσα στο βαγόνι και σε έχω ήδη προσέξει από το τζάμι από μέσα. Τόση εντύπωση μου έκανες. Τόση που μάλλον καρφώθηκα που με κοιτούσες κι εσύ μετά... Τι να το κάνεις; Δε μίλησα, δε μίλησες, κατέβηκα Σύνταγμα, αντίο. Κι ενώ λέω «ήταν μία ωραία τυχαία συνάντηση, τέλος», τσουπ! Μετά από 2 εβδομάδες πάλι μπροστά μου! Ή μάλλον πίσω μου, με την άκρη του ματιού μου σε είδα καθώς κατέβαινα πάλι Σύνταγμα. Ίδια ώρα, στάση, βαγόνι. (Φτουυυυ, τι να σου κάνει μόνο μία στάση κοινή) Φορούσες ένα στρατιωτικό backpack, μάσκα, ψηλός, γεροδεμένος με ξυρισμένο κεφάλι. Δεν σε αφήνω να ξαναφύγεις αν σε ξαναδώ! Υ.Γ. Μιλήστε, παιδιάααα! Μην τα κρατάτε! Θα μένετε να τα γράφετε σε posts μετά 😝 (self included)
Μάλλον δουλεύεις στο μαγαζί. Ήμουν με έναν φίλο και καθόμουν απέναντι αριστερά σου, είμαι μελαχρινός με γυαλιά. Εσύ καθόσουν πλάτη στο stage δίπλα από το ταμείο. Είσαι ξανθιά με τζινάκι, λευκό χαμηλό παπούτσι, κάτι πολύ όμορφα σκουλαρίκια, μπεζ ή λευκή ζακέτα και ένα πανέμορφο βλέμμα. Κοιταζόμασταν συνεχώς και όταν έφυγες βγήκα έξω να σου μιλήσω αλλά είδα ότι γνώριζες σχεδόν όλο το μαγαζί και κόμπλαρα. Ελπίζω να το δεις. Σίγουρα θα καταλάβεις ποιος είναι αν το δεις. Δεν σταμάτησα να σε κοιτάω. Θα ήθελα πολύ να σε γνωρίσω.
Χθες το απόγευμα, ιδρωμένη και κουρασμένη από το περπάτημα, αποζημιώθηκα με το ωραίο σου βλέμμα στο μάρκετ στα Δικαστήρια. Με κοίταξες κι εσύ για κάποια δευτερόλεπτα ενόσω ήμουν στο ταμείο. Πρέπει να ήταν η πρώτη φορά που πήγαινες στο συγκεκριμένο μάρκετ γιατί ζήτησες μεγάλο καρότσι, ενώ δεν είχε ποτέ παρά μόνο καλάθια. Δεν νομίζω να σε ξαναδώ, εύχομαι να είσαι καλά πάντα.
Σε έχω δει αρκετές φορές μόνο από μακριά (και μόνο σε γιορτές). Εσύ δεν ξέρω αν με έχεις προσέξει. Ελπίζω να σε ξαναδώ σύντομα και να καταφέρω να σε γνωρίσω καλύτερα επιτέλους Π.! ~Δεν πιστεύω ότι υπάρχει πιθανότητα να το δεις αυτό, αλλά αααν το δεις, μακάρι να καταλάβεις ότι πάει σε εσένα~ Από τη Γ. 🏀💙🤫
Καθημερινότητα στην πόλη, φλερτ παντού, φλογερές εξομολογήσεις, σέξι λογάκια, ερωτικές ιστορίες, μεγάλες αγάπες
9°
