ΣΕ ΕΙΔΑ

Χλόη, χάρηκα πολύ που μιλήσαμε και σε γνώρισα! Θέλω να ξαναβρεθούμε για βόλτα με τα πόδια ή με ποδήλατο! Στείλε μήνυμα εδώ. Ο Κώστας με το ποδήλατο.

Ήσουν στη θέση 17D στην πτήση Κωνσταντινούπολη-Αθήνα με Turkish airlines 12/5. Καθόμουν στη σειρά 18 και με βοήθησες να ανεβάσω τη χειραποσκευή μου στο ντουλάπι πάνω από τα καθίσματα. Στο τέλος της πτήσης την κατέβασες κιόλας. Σε κοιτούσα όταν περιμέναμε τις αποσκευές στο Ελ. Βενιζέλος!Κοιτούσες κι εσύ! Όταν πήρα τη βαλίτσα μου, πέρασα από δίπλα σου και σου είπα απλά ευχαριστώ. Χτυπάω το κεφάλι μου που δεν είπα κάτι παραπάνω! Είμαι να σκάσω!

Σε είδα στα επίσημα θύρα 33 και καθόμουν στην πρώτη σειρά όταν πέρασες χαμογελώντας και έκανα στην άκρη. Το αστέρι της βραδιάς! Σε κοίταξα για λίγο, με κοίταξες και εσύ. Ο χρόνος πάγωσε. Μαζί με το πρωτάθλημα έμοιαζε ήδη σαν νταμπλ... Πρόσεξα ότι είχες tattoo στο χέρι και ήσουν με μια φίλη σου. Θα ήθελα να σε ξαναδώ.

Blondie με κότσο στα μαλλιά, γαλάζια μάτια, με piercings στα αυτιά και τη μύτη. Μου έκοψες την ανάσα. Ήσουν σε γαλάζιο Atos στη Λεωφόρο Μεσογείων προς Αθήνα. Κατάλαβες ότι είσαι εσύ... Δεν με είδες ποτέ, αλλά, όπως λέει και η στήλη «Σε είδα», θέλω να σε ξαναδώ.

«Δώστε πίσω τα λεφτά». Φανάρι. Μηχανές. Αprilia. Χαμογελάρα. Κώστας

...και κάπως έτσι, εντελώς αναπάντεχα, εξαφανίστηκε το παρελθόν... Και θα ήθελα να είσαι εσύ παρόν και μέλλον.

Για το ξανθό κορίτσι με το λουλουδάτο φόρεμα που περίμενε στο φανάρι και διέσχισε μπροστά μου τη διάβαση. Θα έχω την ευκαιρία να μυρίσω ξανά αυτό το άρωμα; Α και την κλεφτή ματιά…

Κόκκινη κλωστή πλεγμένη. Με την άσπρη ταιριασμένη όπου έχει κόρη ακριβή, του Μάρτη ήλιος μη την δει. Πολλή χαρά! Ντάνυ.

Χθες καθόσουν στην τζαμαρία με έναν υπολογιστή λίγο μετά της 9 το βράδυ. Δυσκολεύτηκα να σε αναγνωρίσω μετά την πρώτη φορά που σε είδα και χαιρετηθήκαμε την περασμένη εβδομάδα στο ίδιο μέρος μπροστά από το ταμείο. Κατάλαβα ποια ήσουν φεύγοντας όταν με κοίταξες. Ελπίζω να σε ξαναδώ στο ίδιο μέρος.

Μετάνιωσα που δε γύρισα το κεφάλι, δεν περίμενα να ήσουν εσύ γιατί δε περίμενα να πηγαίνεις τόσο γρήγορα. Δεν ξέρω γιατί, αλλά όλη μέρα είχα σκαλώσει.