ΣΕ ΕΙΔΑ

Γεια. Σε είδα στη στάση Κολόμβου, Θεσσαλονίκη, γύρω στις 9 το πρωί. Πήγες να ανέβεις στη γραμμή 2 και σε ρώτησα αν πηγαίνει ΚΤΕΛ. Μου απάντησες θετικά. Ανταλλάξαμε μερικές ματιές αλλά γενικά είμαι ντροπαλή και δεν τόλμησα να σου μιλήσω. Κατέβηκες νωρίτερα. Μου χαμογέλασες, σου χαμογέλασα και έφυγε το λεωφορείο. Φορούσα ροζ παντελόνα και είχα τα μαλλιά πλεξουδάκια.

Σε βλέπω από το απέναντι διαμέρισμα, να κυκλοφορείς στο σαλόνι σου μόνο με το λευκό στριγκάκι σου ή και τελείως γυμνή. Με έκανες και πήρα κυάλια... Να ξέρεις απόψε βράδυ θα μείνω και εγώ γυμνούλης για πάρτη σου.

Γύρω στις 10 π.μ. και κάτι μπήκες στη γραμματεία εξωτερικών ιατρείων, ενώ εγώ ήμουν ήδη εκεί και έφευγα. Σε κοίταξα και σε άκουσα που είπες στον υπάλληλο ότι ήρθες για εξέταση. Φορούσες κοντό παντελόνι και κοντομάνικο μπλουζάκι.

09 Ιουλίου, Κυριακή, στο καράβι Διονύσιος Σολωμός μπήκε πολύς κόσμος από Σέριφο και ψάχνανε όλοι να κάτσουνε κάπου, ήρθε πρώτος ο πατέρας σου και με ρώτησε αν μπορεί να κάτσει σε μια από τις καρέκλες. Του είπα «φυσικά ναι» και πιάσαμε κουβέντα. Κατάλαβα ότι είναι πολύ υψηλού επιπέδου άνθρωπος και ότι έχει μεγάλη καλλιέργεια! Μετά από αρκετή ώρα ήρθες και εσύ με τη μητέρα σου και το σκυλάκι σου, αλλά δεν σε είχα δει καλά, ήμουν πολύ διακριτικός. Πιάσαμε την κουβέντα λίγο πριν δέσει το καράβι και με γοήτευσε η παρουσία σου, αλλά κυριότερα το δικό σου επίπεδο που φυσικά το πήρες από αυτούς τους αξιολάτρευτους γονείς! Δεν σε ρώτησα όμως τίποτα άλλο και θέλω να σε γνωρίσω καλύτερα. Στείλε μου μήνυμα αν το δεις.. Αν το δει κάποια φίλη της κοπέλας, το μόνο που ξέρω είναι ότι το σκυλάκι είναι ένα french bulldog και λέγεται Grey.

Ξέρω ότι διαβάζεις αυτή τη στήλη. Κατερίνα, σου γράφει αυτός ο τύπος, που πάντα ήθελε να σου κρατάει το χέρι όταν περπατούσατε στα Αναφιώτικα, στο Σύνταγμα και σε άλλες περιοχές της Αθήνας. Ήσουν και θα είσαι πάντα μέσα στη καρδιά μου, δεν ξεχνώ καμία στιγμή από όσες ζήσαμε μαζί, απλά παραμένει αυτό το γιατί, δεν το αισθάνθηκες και εσύ... Υ. Γ. Ο Ι. σου

Σου αρέσει και εσένα το μασάζ, μου είπες! Ε, τότε γιατί δεν κάνουμε μία ανταλλαγή; Πλάκα δε θα είχε;

Κοιταχτήκαμε σε φανάρι στη λεωφόρο Αθηνών. Δυστυχώς όσο και να προσπαθούσαμε στη διαδρομή, τελικά μας έπιασε κόκκινο φανάρι στην πλατεία Καραϊσκάκη. Σου μίλησα και σε ρώτησα πού πας, εσύ μου είπες Πεδίο του Άρεως και εγώ σου είπα Κουκάκι. Θα ήθελα να βρεθούμε, και να τα πούμε σε ταχύτητα περιπάτου αυτή τη φορά.

Στα αριστερά της σκηνής όπως βλέπαμε Στέρεο Νόβα, εγώ παρέα με δύο άντρες, χόρευα, εσύ είχες γυρίσει προς τα μένα, χόρευες με την παρέα σου. Στο τέλος της συναυλίας με κοίταξες με νόημα κι έκανα πως δεν κατάλαβα, έφυγα. Θα είχε ενδιαφέρον τελικά να μιλάγαμε.

Όμορφος και εντυπωσιακά πανύψηλος. Πήρες τον καφέ σου από τον φούρνο της γειτονιάς, στον «Καλογέρη». Κρίμα που δεν είδα τα μάτια σου, τα έκρυβες με τα γυαλιά ηλίου.

Καθόσουν στο παράθυρο και κρατούσες το συγκεκριμένο βιβλίο. Είσαι πανέμορφη και θα χαιρόμουν να σε γνωρίσω.