ΣΕ ΕΙΔΑ

Περίμενα έξω από τον Ιανό στην Αριστοτέλους· πέρασες δίπλα μου· σε κοίταξα και με κοίταξες· μπήκες μέσα· μπήκα μέσα· περνώντας από μπροστά μου κοιταχτήκαμε και μου χαμογέλασες· σου χαμογέλασα· νόμιζα ότι έφυγες· βγήκα έξω· σε έχασα… Θελω να σε βρω· *εγώ με ροζ βερμούδα και άσπρη μπλούζα!!!

Σε είδα να χαμογελούν τα μάτια σου και σκέφτηκα πόσος καιρός έχει περάσει να δω κάτι τέτοιο. Κάτι μέσα μου σκίρτησε, κάτι που κοιμόταν εδώ και καιρό. Σε είδα να τρέχεις με την ψυχή στο στόμα, πάνω κάτω τον δρόμο, για να εξυπηρετήσεις τους λουόμενους που κάθονταν να δροσιστούν με μια μπύρα. Είχες ωραία μάτια, ζεστά, κάστανα που έκρυβαν μια λάμψη μέσα τους και φορούσες μια μαύρη μπλούζα με νεκροκεφαλή. Είχες και από εκείνα τα χαμόγελα που αργείς να τα ξεχάσεις, τέτοια χαμόγελα που σε αναστατώνουν, κάτι τέτοιες αυγουστιατικες νύχτες...

Χαμογελάσαμε, ανταλλάξαμε δυο κουβέντες, αλλά δεν μπόρεσα την μπίρα να σου δώσω. Σ' την χρωστάω, μια και με το παραπάνω από κοντά.

Πώς θα γίνει να μη μείνουμε στο βλέμμα μόνο; Ε; Είμαι κότα να σου μιλήσω, κάνε κάτι γιατί χανόμαστε.

Ήσουν στο 36 ταμείο απόγευμα Σαββάτου. Μπροστά μου πατέρας με παιδί που τα είχε κάνει όλα ώπα. Ανταλλάξαμε πολλές ματιές και χαμόγελα αλλά δεν πρόλαβα να σου μιλήσω. Πήρες τα πράγματα, τα πέρασες γρήγορα από τα ταμείο για να μην περιμένει κόσμος. Θα έρχομαι κάθε μέρα μέχρι να σε δω ξανά.

Ήσουν με τη φίλη σου και χορεύατε, ήρθα μίλησα σε αυτή και της είπα ότι μου αρέσεις, αλλά φεύγαμε με την παρέα και τα έχασα λίγο και σας είπα να έρθετε στο μπιτς μπαρ, αλλά δεν ήρθατε, δεν τρέχει και τίποτα αλλά, εντάξ', αν θέλεις στείλε μήνυμα.

Μόλις είχες φτάσει. Ρώτησες για κάτω Αχαρναί και Πειραιά. Ρώτησα τον μηχανοδηγό και σου λέω μπες. Μελαχρινάκι, μου έφτιαξες τη μέρα.

Πέμπτη απόγευμα έξω από την ACS στην ουρά. Εγώ είχα ήδη πάρει τα δέματά μου και εσύ ήρθες με τη φίλη σου και με ρώτησες αν είμαι ο τελευταίος στη σειρά και σου απάντησα «όχι, περάστε». Φορούσες μαύρα, εγώ μια γαλάζια μπλούζα. Θα ήθελα να τα πούμε.

Ανεβαίνεις τη Θηβών, ύψος Θηβών 118 Περιστέρι, Πέμπτη 27/07/2023, ώρα 21:15. Ήσουν ψηλός, με ωραίο κούρεμα και γκρι σορτσάκι, γεροδεμένος. Με είδες και δεν πρόλαβα να μιλήσουμε. Θα χαρώ να σε γνωρίσω.

Γεια. Σε είδα στη στάση Κολόμβου, Θεσσαλονίκη, γύρω στις 9 το πρωί. Πήγες να ανέβεις στη γραμμή 2 και σε ρώτησα αν πηγαίνει ΚΤΕΛ. Μου απάντησες θετικά. Ανταλλάξαμε μερικές ματιές αλλά γενικά είμαι ντροπαλή και δεν τόλμησα να σου μιλήσω. Κατέβηκες νωρίτερα. Μου χαμογέλασες, σου χαμογέλασα και έφυγε το λεωφορείο. Φορούσα ροζ παντελόνα και είχα τα μαλλιά πλεξουδάκια.