ΣΕ ΕΙΔΑ

Καθόσουν σε ένα μαγαζί έξω μόνος σου, εσύ και το laptop σου. Βγαίνοντας έμεινε το βλέμμα μου για λίγο πάνω σου. Όμορφος.

Ντρέπομαι που γράφω εδώ, σε είδα στον Σκλαβενίτη στο City Plaza, δουλεύεις εκεί, στο υπουργείο σε πέτυχα, είσαι πανύψηλη και πανέμορφη, εγώ δεν είμαι ψηλός, φορούσα μαύρη μπλούζα, ήθελα να σου μιλήσω αλλά το θεωρώ άνανδρο να ενοχλείς κάποια στη δουλειά της.

Σε είδα στο πανηγύρι του Βελισσάρη στη Κατοχή Αιτ/νιας στις 13/8/23, σε λέγανε Φωτεινή και καθόσουν με μια μεγάλη παρέα. Φορούσες μαύρο φόρεμα, είχες σγουρό καστανόξανθο μαλλί, κάπνιζες τσιγάρα slim και χόρευες με κάποια άτομα από την παρέα σου στο άνοιγμα πίσω από τα τραπέζια. Στον μεγάλο χορό στον Βελισσάρη χορέψαμε και μαζί. Αν είσαι ελεύθερη και δεις το μήνυμα, θα ήθελα πολύ να μου στείλεις γιατί έχω πάθει μεγάλη ζημιά από όταν σε πρωτοείδα και δεν μπορώ να σε βρω στα social. Καθόμουν στο διπλανό τραπέζι. Πίστευα ότι κάπου θα σε πετύχαινα στο χωριό αλλά τζίφος.

Σε είδα εχθές στο αυτόματο βενζινάδικο και σε βοήθησα να συμπληρώσεις τα στοιχεία σου στον αυτόματο πωλητή. Φεύγοντας και ενώ έβαζες πετρέλαιο χαιρετηθήκαμε. Δυστυχώς αυτή η συνάντηση κράτησε ελάχιστα λεπτά. Από τότε δεν μπορώ να ξεχάσω αυτό το βλέμμα. Ελπίζω να το δεις!

Omonia Subway Station towards Kifissia, 07 Mar 2015, aprox. 15:45. I saw you such a long time ago and haven't forgotten you ever since. Very short blonde hair, light blue eyes, such a nice outfit. Absolutely, breathtakingly beautiful. I couldn’t take my eyes off you. I still regret not following you when you got off at the next station - Victoria. Up until this day I still wish I could see you again, if not for anything else, but to thank you for the warm look and sweet smile you gave me. A brief idea of what pure happiness would be like lasting as short as a blink of an eye…

Ήμουν με τη μαμά μου για καφέ. Φορούσες μαγιό και πήρες νερό από το μπαρ. Φεύγοντας συναντήθηκαν οι ματιές μας. Γαλάζια ή πράσινα μάτια έχεις... Πανέμορφα! Η ξανθιά με τα επίσης ανοιχτόχρωμα μάτια και το κεραμιδί φόρεμα. Αν το δεις, που δεν θα το δεις, στείλε... Χεχε

Σε είδα ενώ μετακομίζαμε. Δεν προλάβαμε να μιλήσουμε πολύ. Αν το δεις στείλε μου.

Σε είδα, στο Blue Star Myconos, κοκκινομάλλα με ένα γαλάζιο(?) φόρεμα, στις 13/08/23... Ανέβηκες στη Σύρο για Πειραιά. Σήκωσες δύο παλικάρια κι έκατσες με τη φίλη σου στις αριθμημένες 2819-2820 (τους ήξερα κι είχα κάτσει ήδη κι εγώ λίγη ωρα πριν σε αυτές τις θέσεις). Εγώ καθόμουν στον διάδρομο μετά την reception. Έκανες κάποιες βόλτες, σε χάζευα. Πιστεύω το κατάλαβες έστω κι αν με κοίταξες φευγαλέα. Σε κοίταξα πολλές φορές κι αφού έκατσες στη θέση. Σ' έψαχνα με το βλέμμα. Με είδες, πιστεύω, που σε κοιτούσα και μετά ξάπλωσες δίπλα στη φίλη σου. Περίμενα αρκετά, σχεδόν στο τέλος για να κατέβεις στον Πειραιά. Δεν σε είδα, έφυγα. Στείλε αν κατάλαβες.

9/8. Απίστευτη ομορφιά, εξαιρετικό στυλ και γούστο. Φορούσες άσπρο maxi, που έδενε απόλυτα με τα ξανθά μαλλιά και τον αέρα που εκπέμπεις, στον τρόπο που περπατάς, στο βλέμμα σου, σε όλα. Έκατσες στις μπροστινές θέσεις, κατέβηκες γύρω στις 10 το βράδυ στην Τσαλδάρη. Ήμουν με συγγενικό πρόσωπο, για αυτό δε μίλησα παρότι με μαγνήτισες. Θέλω να σε ξαναδώ.

Σαν άλλος Ρωμαίος με φλέρταρες κάτω από το μπαλκόνι μου στα Κουφονήσια. Είπαμε να συναντηθούμε στο Σορόκο πιο μετά αλλά δεν μπορέσαμε να εντοπίσουμε ο ένας τον άλλον μες την κοσμοσυρροή... Ζήτησα από τη σπιτονοικοκυρά σου το όνομά σου αλλά ξεγλίστρησε. Αν μια στο εκατομμύριο το δεις, είμαι η Ιουλιέτα σου... *Παρακαλώ μη μου στείλετε τρολ ή τυχαίοι.