ΣΕ ΕΙΔΑ

Σε συνοικιακή ταβέρνα (ο μπάρμπα Θανάσης), καθόσουν απέναντί μου με ένα ζευγάρι και με κοιτούσες συνέχεια. Δεν μπορέσαμε να μιλήσουμε γιατί ήμουν με τα ανήψια μου και τους γονείς μου. Είσαι ακριβώς ο τύπος μου... εύχομαι να σε ξαναδώ.
 

... Να ξέρεις σε είδα, εκεί που πήγα να πάρω καφέ, κρυβόσουν πίσω από την κολώνα... Ρίσκαρες να έρθεις τόσο κοντά, γιατί να κρυφτείς; Θα ήθελα την επόμενη φορά να είσαι πιο αποφασιστικός...
 

Είχες έρθει με δύο φίλους σου. Φορούσες ροζ μπλουζάκι και τζιν παντελόνι. Σε κοίταξα, αλλά δεν έκανα κίνση επειδή ήσουν με αγόρια και δεν ήξερα αν είναι κάποιο παιδί το αγόρι σου. Αν είσαι μόνη, δώσ' μου μια δεύτερη ευκαιρία. 

Ελευθερίου Βενιζέλου, Π. Φάληρο, Παρασκευή 16.10 κατά τις 4 το μεσημέρι. Ξανθιά, φορούσες άσπρο μπλουζάκι, εφαρμοστό γκρι παντελόνι και μπήκες σ' ένα φαρμακείο. Εγώ ήμουν σε μαύρη μηχανή, χακί μπουφάν. Δεν μπορώ να σε βγάλω απ' το μυαλό μου. Είσαι πανέμορφη, είσαι θεά!
 

Ήρθες κι έκατσες στο διπλανό τραπέζι κατά τις 9, βρήκες μια φίλη. Παρήγγειλες κόκκινο κρασί, πίναμε μπύρες. Είσαι ψηλή, ξανθιά, καθόμουν διαγώνια με ένα φίλο αλλά δυστυχώς δεν ήρθα ποτέ να σου μιλήσω. Το μετάνιωσα. Φορούσα μπλε Polo κοντομάνικο και σορτς. Στείλε, Πέτρος.
 

Απευθύνομαι σε γυναίκα άνω των 45 που θέλει να ζει ποιοτικές στιγμές στον λίγο χρόνο που απομένει από τις δεσμεύσεις της ζωής. Θα 'θελα να είναι αξιόλογη και ενδιαφέρουσα, όχι παχουλή. Ευχαριστώ.
 

Σταθμός Ελληνικού. Κοιταχτήκαμε δύο τρεις φορές πριν μπούμε στο Α3 για Γλυφάδα. Καθόμουν στην απέναντι σειρά των καθισμάτων από εσένα. Διασταυρώθηκαν τα βλέμματά μας αρκετές φορές μέσα στο λεωφορείο, αλλά δίστασα έστω να κάνω κάποια κίνηση. Κατέβηκες μια στάση πριν από μένα και κοιταχτήκαμε για ακόμα μια φορά. Φόραγες ένα μπλουζάκι μωβ και μαύρο παντελόνι. Ξέρω οι πιθανότητες να το δεις είναι απειροελάχιστες αλλά αν τύχει θα ήθελα πολύ να σε ξαναδώ, μου άρεσες πολύ.
 

Καθόμασταν απέναντι στο κέντρο του λεωφορείου, στο Χ14 των 12.30, από Σύνταγμα προς Κηφισιά. Ήσουν ντυμένη στα μαύρα. Έκανες χαριτωμένο σχόλιο ότι πρέπει να χτυπάμε τα εισιτήρια για να βλέπουν ότι χρησιμοποιεί ο κόσμος τις γραμμές και να μην κόψουν το δρομολόγιο. Γέλαγα πίσω από τη μάσκα μου. Στη συνέχεια συζητάγατε με τη φίλη σου αν θα φάτε από τα Everest και τη ρώτησες αν έχει αχλάδια. Σου είπε «έχω μήλα» και τραγούδησες το «Μήλο μου κόκκινο». Κατέβηκες κάπου στον Ερυθρό Σταυρό και σε έχασα.
 

Κοιταχτήκαμε αρκετές φορές στα μάτια, περίμενα να βγούμε από το αεροδρόμιο να σου μιλήσω. Δεν πρόλαβα, μπήκες σε ένα αυτοκίνητο και χάθηκες. Ζητώ δεύτερη ευκαιρία.
 

Ήρθες. Μου είπες κάτι χαριτωμένο (λόγω συνθηκών, αλλά πολύ όμορφο και ευγενικό). Περίμενα να βρέξει για να έρθεις μέσα, αλλά ο καιρός δεν μου έκανε τη χάρη. Τα παπούτσια σου (Ν). Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία δεν λένε;