ΣΕ ΕΙΔΑ

Καστανομάλλα, πράσινα μάτια, νομίζω ότι το όνομά σου αρχίζει από Μ. Θα ήθελα να σε γνωρίσω. Λόγω του ότι ήσουν στον χώρο εργασίας σου, δεν μπορούσα να σου μιλήσω. Με εξυπηρέτησες την Τρίτη 15 Δεκεμβρίου.
 

Κάθε μέρα στο Ε14. 08.55 κατεβαίνεις Ιλίσια και 17.05 επιστρέφεις... Πρασινογάλαζα μάτια, καφέ τσάντα, και λαδί μπουφάν...
 

Αεροδρόμιο Άμστερνταμ. Πετούσαμε μαζί για Αθήνα. Τα βλέμματά μας συναντήθηκαν πολλές φορές. Αδιάκριτα αμήχανα χαμόγελα πίσω από τις μάσκες και διάχυτη ερωτική ατμόσφαιρα. Μετάνιωσα που δε σου μίλησα και με την αποβίβαση εξαφανίστηκες. Αυτές οι ανεκπλήρωτες ενέργειες αφήνουν τιμήματα που πονάνε. Να περνάς καλά στην λαμπερή Αθήνα ❤

Φαρμακείο ΙΚΑ. Είχες προηγούμενο νούμερο από εμένα, αλλά έφυγα λίγο πριν από εσένα. Αφού έσκισες την πλαστική σου σακούλα κατά λάθος.?. Σε θαύμαζα καθ' όλη την αναμονή. Θα σε ξαναδώ;

Σου έπεσε ενα χαρτονόμισμα, σου το υπέδειξα, είπες ευχαριστώ, με κέρασες καφέ, μου συστήθηκες, απομακρύνθηκες κι έφυγα. Τι κουτό...
 

Είναι Δευτέρα 07/12/20, λίγο μετά τις 2 μ.μ. Ο ήλιος λάμπει μετά τη βροχή. Είμαι στο Lidl Δάφνης-Υμηττού για ψώνια και βλέπω εσένα: ψηλή, μελαχρινή, ωραία κορμοστασιά και ντύσιμο. Φορούσες μπεζ μπλούζα και παντελόνι κολλητό ίδιου χρώματος με μεγάλες τσέπες στους υπέροχους γλουτούς σου. Ευτυχώς που έχεις καμπύλες. Φαινόταν και το cameltoe σου. Ήσουν φανταστική και είναι κρίμα που δεν βρήκες αυτό που ήθελες. Ρώτησες τον κοντύτερό σου (και μου) σεκιουριτά για την έξοδο. Ελπίζω να σε ξαναδώ, κατά προτίμηση με παρόμοιο ντύσιμο που αναδεικνύει τη σιλουέτα σου. Και μην ντρέπεσαι καθόλου για τους γλουτούς και το cameltoe σου, κούκλα μου...
 

Περιμέναμε όρθιοι στο πεζοδρόμιο κοιτάζοντας τα νούμερα. Είχες το 158 και συζητήσαμε πόσο μοιάζει με 153. Σε ρώτησα αν χρειάζεσαι να σου φέρω κάτι και μου είπες πολύ ευγενικά ότι είσαι εντάξει. Διάλεξα λάθος πλευρά να σε περιμένω να βγεις και έφυγες προς την άλλη κατεύθυνση. Έχεις υπέροχα μάτια και φωνή. Πάμε μια βόλτα με καφέδες στο τετράγωνο αντί να χαιρετιόμαστε από μακριά;
 

Εγώ μπλε μάσκα, εσύ μαύρη. Σε είδα στο μετρό σήμερα 21.00, μπλε γραμμή. Άκουγα μουσική και διάβαζα βιβλίο. Ήρθες κι έκατσες απέναντί μου. Έβαλες ν'ακουσεις μουσική και άνοιξες βιβλίο. Διαβάζαμε, μετά κοιταζόμασταν, μετά κοιτούσαμε έξω. Φορούσες κόκκινο φούτερ και είχες κίτρινο σακίδιο. Κατέβηκες Χολαργό, κοιταχτήκαμε από το παράθυρο, χαιρετηθήκαμε, σαν να είχαμε κάνει κάποια κρυφή συνωμοσία. Δεν τόλμησα να σου γράψω πάνω στο βιβλίο, όπως σκεφτόμουν. Θα ήθελα πολύ να σε ξαναδώ.
 

Συναντηθήκαμε το απόγευμα κοντά στον Ασημακόπουλο. Κοιταχτήκαμε δύο φορές και δε σου μίλησα (ο χαζός). Αν το δεις στείλε!
 

Με κοιτούσες έντονα, θέλω να σε δω ξανά.