ΣΕ ΕΙΔΑ

Σάββατο βράδυ, σταμάτησες δίπλα μου στο φανάρι έξω από το τρένο, στο λιμάνι του Πειραιά. Οδηγούσαμε μέχρι τον Άγιο Νικόλαο δίπλα-δίπλα χαμογελώντας ο ένας στον άλλο. Θέλω να ξαναδώ το χαμόγελό σου.
 

Σάββατο βράδυ, σταμάτησες δίπλα μου στο φανάρι έξω από το τρένο, στο λιμάνι του Πειραιά. Οδηγούσαμε μέχρι τον Άγιο Νικόλαο δίπλα-δίπλα χαμογελώντας ο ένας στον άλλο. Θέλω να ξαναδώ το χαμόγελό σου.
 

Σκλαβενίτης (Ρέντη). Παρασκευή 12/2 προ χιονιά (μεσημεράκι). Κοιταχτήκαμε για πρώτη φορά -τυχαία- στην κυλιόμενη σκάλα (της εισόδου). Τη δεύτερη σχεδόν κουτουλήσαμε. Την τρίτη ένιωσα ότι κάτι θέλησες να μου πεις. Με κοίταξες... υπό γωνίαν και με νόημα. Κόμπλαρα. Άσε που έπρεπε να φύγω (όλοι βιαστικοί γίναμε στις μέρες μας!). Αν το δεις, στείλε... επειγόντως.

Γλυφάδα. Στο σαλονάκι αναμονής για τον οφθαλμίατρο, μου έφτιαξες τη μέρα, χάρη στο κινητό σου.... Θα ήθελα να σε ξαναδώ να γελάς.
 

Κόκκαλη, έξω από το Μέγαρο Μουσικής. 7:30 το πρωί έχεις παρκάρει με τη μηχανή της αστυνομίας στο πεζοδρόμιο. Τόσο καιρό χάνομαι στα πράσινά σου ματια και είπα καλημέρα... Σε ψάχνω πάντα!

Άγιοι Ανάργυροι. Σε είδα στην πλατεία. Μελαχρινή έως 30, περπατούσες γύρω στις 14.30, την 1η Φεβρουαρίου, με μαύρη μάσκα.
 

Ερμού. Εγώ περπατούσα, είχα στείλει 6. Εσύ περίμενες έξω από κατάστημα στην Ερμού. Καρφώθηκαν οι ματιές μας. Περιμένω πάλι το Click in a shop μήπως σε ξαναδώ.
 

My Market, Νέο Ηράκλειο. Μιλήσαμε στο πάρκινγκ. Σε βοήθησα με το καρότσι, γιατί είχες δύο και σου έφευγαν. Στειίλεεεε :) Είχα παρκάρει δίπλα σου.
 

Ελευσίνα. Σε είδα στο ΑΒ Βασιλόπουλο. Ξανθιά με κοντό καρέ και καφέ μπότες κοντά στις 1 το μεσημέρι... Αν με θυμάσαι, είμαι ο ψηλός με την μπάσα φωνή...

Περνούσα από δίπλα σου, μετά από τα γηπεδάκια, εσύ πήγαινες τα σκουπίδια. Συνταράχτηκε το είναι μου. Σαν να έβλεπα έναν άγγελο. Ακτινοβολούσες. Εγώ με τη μάσκα, εσύ όχι. Αν το δεις, επικοινώνησε.