Όμορφα μάτια

Σε είδα στη στάση του Ηλεκτρικού της Ομόνοιας. Σε είδα φευγαλέα, όσο αρκεί να ανοίξει και να κλείσει η πόρτα του τρένου. Ήσουν στην αποβάθρα. Δεν ήταν το παρουσιαστικό σου που μου κίνησε την προσοχή. Πρώτα πρόσεξα το πώς βοήθησες έναν παππού να ανέβει στο τρένο. Από την μια, κρατούσε το χέρι σου και από την άλλη εκείνο το λευκό μπαστούνι. Και έπειτα πρόσεξα τα μάτια σου και στάθηκα στο πρόσωπό σου, αυτά τα όμορφα μάτια γεμάτα καλοσύνη και συμπόνια. Και ανθρωπιά... Δεν μπορούσα να κάνω κάτι παρά μόνο να σε κοιτάζω με ένα χαμόγελο στα μάτια από την πόρτα του τρένου μέχρι να σε χάσω από το οπτικό μου πεδίο.