Φαρμακείο απέναντι από την εκκλησία Αγίου Σωτήρος

Ήταν Παρασκευή απόγευμα γύρω στις 8 με 8.30. Ήσουν σε υπηρεσία (λέω υπηρεσία γιατί είσαι στους Δίας). Είχες έρθει στο καφέ απέναντι από την εκκλησία να πάρεις καφέ. Με κοίταξες και σε κοίταξα έντονα. Μετά μπήκαμε και οι δύο στο φαρμακείο δίπλα και μιλήσαμε. Αλλά φοβήθηκα να σου ζητήσω το τηλ μπροστά σε όλους. Από κείνη την ημέρα κοιτάω όλες τις βάρδιες με συναδέρφους σου και δε σε βρίσκω. Πού είσαι; Δε γίνεται να μη με θυμάσαι. Δε γίνεται να μη σε βρω. Θέλω να μάθω το όνομά σου τουλάχιστον..