Πότε θα αγαπήσουμε τον εαυτό μας και τον διπλανό μας;

Αγαπημένη Μυρτώ, θέλω να εκφράσω την αγανάκτησή μου σε όλο αυτό το χάος που επικρατεί σε αυτή την πόλη και σε αυτή τη χώρα! Πάθαμε αλλά δεν μάθαμε, όπως πάντα. Στην αρχή χεστήκαμε επάνω μας, κλειστήκαμε σπίτια, καραντινιαστήκαμε, προμηθευτήκαμε κούτες με μάσκες και γάντια για εφτά ζωές, τηρήσαμε ευλαβικά, που λέει και ο Παπαδόπουλος, τα δύο μέτρα και όλες τις σχετικές οδηγίες και όταν βαρεθήκαμε, τώρα δηλαδή, ξεχυθήκαμε όλοι μαζί στις πλατείες, στα μαγαζιά, στα σούπερ μάρκετ, στις παραλίες σα να μην υπάρχει αύριο. Ανοίγω τηλεόραση και φρίττω ! Τι απόσταση και τι μάσκα και τι προσοχή, όλα πήγανε στο διάολο. Πότε θα συνειδητοποιήσουμε επιτέλους τι σκατά οφείλουμε απέναντι στον άλλο; Πότε θα αγαπήσουμε τον εαυτό μας και τον διπλανό μας; Πότε θα μάθουμε να ζούμε; Έτσι είναι ο Έλληνας, θα μου πεις. Ναι, έτσι είναι αλλά εγώ τι φταίω;