Στο Β18

Κατά 90% ήσουν εσύ. Πρέπει να ήσουν εσύ. Δεν μπορεί να υπάρχει άλλη κοπέλα με τέτοια ομοιότητα. Η στάση «ύποπτη», τα γαντάκια τα κομμένα, το περπάτημα και το βλέμμα. Κατέβηκες μετά από λίγες στάσεις και άλλαξες λεωφορείο. Σίγουρα δεν θα σου μίλαγα πρώτος. Και που σε κοίταξα, ντρεπόμουν. Άλλωστε το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού. Έλαμπες. Συγγνώμη εάν σε αναστάτωσα πρωί πρωί, και γενικά συγγνώμη για τη στάση μου προ 3ετιας. Εύχομαι να είσαι καλά στη ζωή σου και να έχεις βρει αυτό που σου αξίζει. Γιατί αξίζεις πολλά. Και πάλι συγγνώμη, Ευαγγελία, εστώ και από εδώ μέσα...