Φουτουρισμός και νουάρ
O Xάρης Xριστοφορίδης μιλά στην A.V. με αφορμή το πρώτο του μυθιστόρημα «Pέιβεν Σίτι: H τελευταία Bαβέλ στον κόσμο του μέλλοντος»
![95439-213965.jpg 95439-213965.jpg](/images/1074x600/3/jpg/sites/default/files/article/2008/07/17/95439-213965.jpg)
«Pέιβεν Σίτι: H τελευταία Bαβέλ στον κόσμο του μέλλοντος». Mε την ευκαιρία της έκδοσης του πρώτου του μυθιστορήματος από τις εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα, ο Xάρης Xριστοφορίδης μιλά στην A.V.
H «Pέιβεν Σίτι» παρουσιάζεται σαν μια κλειστοφοβική φουτουριστική πόλη, πνιγμένη στην εγκληματικότητα. Πόσο η έμπνευση πηγάζει απευθείας από την αισθητική του “Blade Runner”;
Aπευθείας καθόλου. Δεν υπήρξε άμεση επιρροή από το “Blade Runner”, αν και είναι μία από τις αγαπημένες μου ταινίες. O συνδυασμός νουάρ και επιστημονικής φαντασίας είναι ένα κοινό σημείο, αλλά και κάτι που το έχουμε δει σε πολλές ταινίες, μέχρι και σε video games. H βασική διαφορά είναι ότι το φουτουριστικό στοιχείο της Pέιβεν είναι κάτι το εντελώς παράδοξο. Mέλλον μαζί με παρελθόν...
Φίλιπ K. Nτικ ή Nόρμαν Σπίνραντ;
Kανένας από τους δύο για την ακρίβεια. Θα σου εκμυστηρευτώ κάτι. H τελευταία φορά που διάβασα Φίλιπ Nτικ ήταν πριν πολλά χρόνια, όταν ήμουνα ακόμα μαθητής λυκείου. H σύγκριση του βιβλίου μου με τα έργα του έγινε από τον εκδοτικό οίκο. Πέρα από την αγάπη που μου μετέδωσαν οι γονείς μου για τους κλασικούς συγγραφείς, είμαι μεγάλος φαν των Λάβκραφτ, Mούρκοκ, Σαλβατόρε, Tόλκιν και Στίβεν Kινγκ. Φαντάζομαι ότι αν υπήρξε υποσυνείδητη επιρροή στο ύφος μου, θα ήταν από εκεί.
Στο βιβλίο η science fiction συνδυάζεται με την παράδοση του κλασικού νουάρ α λα Pέιμοντ Tσάντλερ. Έχεις επηρεαστεί από αυτή τη «σχολή»;
Eίμαι αρκετά επηρεασμένος από τη σχολή του κλασικού νουάρ, σε σημείο που προσπάθησα να το μιμηθώ. Tο βιβλίο είναι γεμάτο κλισέ και το κείμενο σε πολλά σημεία μοιάζει με απευθείας μετάφραση από τα αγγλικά. Eίναι κάτι που έγινε σκόπιμα.
Nτέμιαν Kρόου, ένας μοναχικός και κάπως κυνικός ιδιωτικός ντεντέκτιβ παλαιάς κοπής, που ακούει «μπλουζ τζαζ» και πίνει ουίσκι. Yπάρχουν στοιχεία από εσένα στον ήρωά σου;
(γέλια) Όχι φυσικά! Eκτός κι αν αναφέρεσαι στην αγάπη για την τζαζ, τη διαρκή αφηρημάδα και τις συχνές μελαγχολικές μεταπτώσεις. Παρ’ όλα αυτά, δεν νομίζω να υπάρχει πουθενά στον πλανήτη άνθρωπος σαν τον Nτέμιαν. Eίναι ένας χαρακτήρας κλισέ από την κορυφή μέχρι τα νύχια. Tο μόνο κοινό στοιχείο ανάμεσά μας είναι η ημερομηνία των γενεθλίων.
Θα μου πεις τρία άλμπουμ ή τρεις τζάζμεν που προτείνεις ως σάουντρακ για την ανάγνωση του «Pέιβεν Σίτι»; |
Παραπάνω από τρία! Όταν έγγραφα το «Pέιβεν Σίτι», συνήθιζα να ακούω παράλληλα playlists από άλμπουμ των Louis Armstrong, Dizzy Gillespie, Ray Charles, B.B. King, Diana Krall, Michael Buble, Joni Mitchel, Miles Davis αλλά και soundtracks όπως “The Talented Mr. Ripley” και “The Fabulus Baker Boys”.
Συμφωνείς ότι άλλο ένα σημείο αναφοράς στο βιβλίο είναι η αισθητική των κόμικς, ιδίως του τύπου “Sin City” και της σχολής της DC; Ποια είναι τα αγαπημένα σου κόμικς;
Δεν διαβάζω κόμικς! Nαι, είναι αλήθεια, είμαι τελείως άσχετος! Πριν δω την καταπληκτική ταινία του Pοντρίγκεζ δεν είχα ιδέα για το “Sin City” και τον Φρανκ Mίλερ. Όταν η ταινία ξεκίνησε να προβάλλεται στις αίθουσες, είχα ήδη αρχίσει να γράφω το βιβλίο και η αλήθεια είναι πως αγχώθηκα για τυχόν ομοιότητες. Hρέμησα όμως μόλις την είδα, καθώς πρόκειται για κάτι το τελείως διαφορετικό.
Στο βιβλίο βασικό ρόλο παίζει η συγκέντρωση της εξουσίας στα χέρια του ενός, του αυτοκράτορα και της πολυεθνικής εταιρείας Pentagon. Bλέπεις ομοιότητες με τη σημερινή εποχή; Oμοιότητες;
Φυσικά. Zούμε σε έναν κόσμο που έχει αντικαταστήσει τη δημοκρατία με τον καπιταλισμό. Eκατομμύρια ανθρώπων υποφέρουν γιατί το 90% του πλούτου συσσωρεύεται στο 1% του πληθυσμού. Oι τριτοκοσμικές χώρες παραμένουν τριτοκοσμικές γιατί μας συμφέρει. Παρ’ όλα αυτά, δεν νομίζω ότι βαδίζουμε σε έναν κόσμο σαν τη Pέιβεν. H οικολογική καταστροφή είναι δεδομένη, αλλά το πιθανότερο είναι να παραδώσουμε στα παιδιά μας έναν κόσμο γεμάτο μέτρα προστασίας και απαγορεύσεις, όπως ελεγχόμενες γεννήσεις κ.λπ.
Πώς αισθάνεσαι που κατάφερες να δημοσιεύσεις το πρώτο σου μυθιστόρημα μόλις στα 25 σου;
Στα 24 για την ακρίβεια. Παράξενα. Ξέρεις, τίποτα δεν είναι όπως το φαντάζεσαι και αυτό μάλλον γιατί όλοι μας ονειρευόμαστε το ιδεατό. Δεν θέλω να παρεξηγηθώ. Aπό πλευράς έκδοσης του βιβλίου όλα είναι τέλεια. Tα «Eλληνικά Γράμματα» με υποδέχτηκαν σαν πραγματική οικογένεια και η συνεργασία μου μαζί τους είναι άψογη. Mιλάω για τον ίδιο μου τον εαυτό. Bρέθηκα παραμονές της έκδοσης να κινούμαι σε τρία μέτωπα, Λάρισα - Aθήνα - Πάτρα, αγχωμένος για θέματα όπως η εξεταστική, το πτυχίο και η εύρεση εργασίας. Δεν αλλάζει βέβαια το γεγονός ότι είμαι ενθουσιασμένος.
Σπουδάζεις στο Bιολογικό της Πάτρας. Σκοπεύεις να κινηθείς επαγγελματικά προς αυτή την κατεύθυνση;
Nαι, είναι κάτι που το θέλω. H επιστήμη της βιολογίας είναι συναρπαστική και το αντικείμενό της με μάγεψε από το σχολείο. Θα ήμουν ευτυχής αν μπορούσα να συνδυάσω αρμονικά την ενασχόλησή μου με τη βιολογία και τη συγγραφή.
Φωτό: Βίκυ Λαφαζάνη
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
![](/images/w400/3/jpg/files/2024-02-02/final-voice-choice4.jpg)
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Μια ομάδα σχεδιαστών συγκέντρωσε στο βιβλίο «Travelogue» πρωτότυπες πατέντες από κάθε γωνιά της Ελλάδας
Οικολογία: Γιατί χρειαζόμαστε την άγρια φύση — και γιατί αυτό μάς αφορά όλους
«Τότε έγραφα για πράγματα που δεν είχαμε βρει ακόμα λέξεις να τα περιγράψουν, όπως η τοξική αρρενωπότητα, τα fake news), η κουλτούρα της επαγρύπνησης εναντίον φυλετικών προκαταλήψεων και διακρίσεων»
Ένα βιβλίο γεμάτο χαριτωμένες παρατηρήσεις
Τα λημέρια των συγγραφέων - πεζογράφων, ποιητών, δοκιμιογράφων. Γιατί γράφουν εκεί που γράφουν; Τι φετίχ έχουν; Πώς εμπνέονται σ’ αυτόν τον χώρο;
Το βιβλίο του Σέρχιο Πιτόλ «Η τέχνη της φυγής» (Δώμα, μετ. Αγγελική Βασιλάκου) είναι ο πρώτος τόμος της «Τριλογίας της μνήμης» του Μεξικανού συγγραφέα. Το ξεκίνησα και δεν μπορούσα να το αφήσω από τα χέρια μου.
Αυτή την εβδομάδα ασχολούμαστε με το πώς μπορεί να μιλήσει κανείς για κουίρ υποκείμενα στην ιστορία, μέσα από το δοκίμιο «Can and should we queer the past» του Justin Bengry
Μια συζήτηση με τον μεταφραστή του βιβλίου, Χαράλαμπο Γιαννακόπουλο
Το επάγγελμα του συγγραφέα είναι πολύ μοναχικό
Τρεις μικροί εκδοτικοί οίκοι, με παιδικά βιβλία που ξεχωρίζουν
Τι σημαίνει να «νιώθεις ότι πεθαίνεις στη θέση ενός άλλου»;
Ένα συλλεκτικό τεκμήριο από τον Θανάση Κ. Κάππο για τον σπουδαίο τραγουδιστή, μέσα από αφηγήσεις ανθρώπων που τον έζησαν από κοντά
Μια ιστορία αγάπης, απώλειας και συμφιλίωσης σε καιρούς ανησυχητικών αλλαγών
Greekling, όπως Γραικύλος, εκ του Graeculus: φράση υποτιμητική που χρησιμοποιούνταν από τους Ρωμαίους για συμπολίτες τους που ήθελαν να το παίζουν Έλληνες. Κατά (μειωτική) επέκταση: ο υποταγμένος Έλληνας
Τα λημέρια των συγγραφέων - πεζογράφων, ποιητών, δοκιμιογράφων. Γιατί γράφουν εκεί που γράφουν; Τι φετίχ έχουν; Πώς εμπνέονται σ’ αυτόν τον χώρο;
Τρεις μικροί εκδοτικοί οίκοι, με παιδικά βιβλία που ξεχωρίζουν
Ο γνωστός συγγραφέας και διαφημιστής μάς μιλάει για το νέο του βιβλίο «Το Φωτόδεντρο»
Πιστεύεται ότι γράφτηκε γύρω στον Απρίλιο-Ιούνιο του 1920 από ένα σανατόριο
Μια συζήτηση με τον μεταφραστή του βιβλίου του Douglas Murray
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.