Χρειάζεται η ποίηση στην Ελλάδα του 2015;
Η Χριστίνα Οικονομίδου, ο Βασίλης Αμανατίδης και ο Βασίλης Ρούβαλης σχολιάζουν τη θέση της ποίησης σήμερα
![32823-103920.jpg 32823-103920.jpg](/images/120x120/3/jpg/sites/default/files/contributor/32823-103920_0.jpg)
![91553-184734.jpg 91553-184734.jpg](/images/1074x600/3/jpg/sites/default/files/article/2015/03/19/91553-184734.jpg)
Βασίλης Αμανατίδης
Όπως σημείωνα πρόσφατα και στο 4ο τεύχος του περιοδικού «ΦΡΜΚ»: «Η ποίηση στην Ελλάδα πλέον είναι πλούσια σε βιταμίνες, υπάρχει κάτι για τον καθένα. Ωστόσο, η κυρίαρχη αντίληψη για την ποίηση έχει ακόμη πολύ κεφαλαίο το “π”, επιζητά μονοσήμαντες καταγωγικές ολότητες, απεύχεται τις προσμείξεις και τις επιμειξίες». Κατά τα άλλα, παρά τον όντως ευεργετικό πλουραλισμό των φωνών και τρόπων, διαβλέπω τελευταία τη μάλλον ισχυρή ανάδειξη ενός κεκαλυμμένου ή και ανερυθρίαστου νεοσυντηρητισμού: μια αυστηρή νοσταλγία για παλαιότερες μορφές ποίησης. Πρόκειται για φαινόμενο που συνδέεται με την «κρίση», αλλά έχει βαθύτερες ρίζες στον ελλαδικό χώρο, όπου η διείσδυση του μοντερνισμού έγινε διακεκομμένα, καθυστερημένα και τσαπατσούλικα, και όπου ο μεταμοντερνισμός ηχεί ακόμη ως ηθικό όνειδος ή ανιστορικό καλαμπούρι. Και κάτι ακόμη: Σε ενδεχόμενα δημοσιογραφικά ερωτήματα –καλοθρεμμένα και αυτά από την κρίση–, του τύπου: «Πού είναι οι διανοούμενοι; Γιατί σιωπούν οι ποιητές;», έχω σταθερή απάντηση: «Ο συνεπής και δρων ποιητής, αυτός που ζει στην εποχή του και δεν αντιμετωπίζει την ποίηση ως μουσειακό είδος, θα κάνει έτσι κι αλλιώς ποίηση που αντανακλά τις τρέχουσες εξελίξεις. Μόνο που θα το πράξει με την ακατάτακτη ελευθερία που δύσκολα θα γίνει αντιληπτή από το δημοφιλή δημοσιογράφο». Κατά τα άλλα, όντως, η ποίηση πλέον στην Ελλάδα είναι πολύπλευρη και πλούσια σε βιταμίνες, αρκεί να μαθαίνουμε σιγά-σιγά να αποφεύγουμε τους κινδύνους είτε της υπερβιταμίνωσης (συναισθηματισμοί, ρητορεία, υψηλοί τόνοι, ασάφεια και κοινοτοπία κ.λπ.) είτε της υποβιταμίνωσης (συντηρητισμός, περιχαράκωση, εγωτισμός, μισαλλοδοξία κ.λπ.).
Ο Βασίλης Αμανατίδης είναι ποιητής, πεζογράφος, μεταφραστής και περφόρμερ
Χριστίνα Οικονομίδου
Χρειάζεται η ποίηση στην Ελλάδα του 2015;
Η απάντηση σ’ αυτό το ερώτημα είναι αναμφίβολα υποκειμενική. Για μένα η ποίηση είναι κάτι σαν άδηλη αναπνοή, εξίσου απαραίτητη στις καλές και τις κακές στιγμές. Στη δύσκολη αυτή εποχή για όλους μας, άλλωστε, μπορεί να αποτελέσει το ελάχιστο αντίβαρο στο βαρύτατο τίμημα της αδιαφορίας του σύμπαντος για το ιδιαίτερό μας «μαρτύριο», για το γεγονός ότι αυτά που μας ταλαιπωρούν προσωπικά,αθροίζονται αριθμητικά, σε ποσοστά, κάτω από γενικούς τίτλους και κατηγορίες.
Όπως έχω ξαναπεί, κατά τη γνώμη μου η ποίηση είναι, μεταξύ άλλων, το τεντωμένο σεντόνι που μας διασώζει όταν πέφτουμε στο κενό. Γι’ αυτό και καθένας μας είναι δυνάμει ποιητής. Και χαίρομαι που επιβεβαιώνομαι καθημερινά, βλέποντας εδώ κι εκεί έναν ποιητή να αναδύεται, όχι μόνο μέσ’ από τις λέξεις αλλά, κυρίως, μέσ’ από τις πιο απλές και ταπεινές χειρονομίες. Παραδόξως –ή όχι και τόσο- η Αθήνα, η Ελλάδα της ανέχειας, παράγει απείρως περισσότερη ποίηση από εκείνη της επίπλαστης ευμάρειας.
Η ποιήτρια Χριστίνα Οικονομίδου διδάσκει Δημιουργική Γραφή στο Μικρό Πολυτεχνείο
Βασίλης Ρούβαλης
Η πρωτοτυπία του ποιητικού λόγου αποτελεί ένα σημαίνον στη σύνολη καλλιτεχνική δημιουργία. Οσοδήποτε κι αν παραθλάται η συμβολή του στο πνευματικό γίγνεσθαι μιας κοινωνίας, όπως της ελληνικής, παραμένει ένα πεδίο αναγνωρίσιμο, συμβολικό, βαρυσήμαντο. Λέγεται πως «είναι κακή εποχή» για ποιήματα, ωστόσο ποτέ άλλοτε δεν ήταν διαφορετικές οι συνθήκες στην Ιστορία του Λόγου. Ετούτο μάλλον το αντιλαμβάνονται λίγοι «διάκονοι» της ποίησης, οι ποιητές, όλοι όσοι συνεχίζουν αθόρυβα να συνθέτουν με λέξεις τις απαραίτητες παραλλαγές του κόσμου… Γι’ αυτό λοιπόν απαιτείται ιδιαίτερη προσέγγιση σ’ αυτή την τέχνη και συνειδητά οι δημιουργοί να καλλιεργούν το ρόλο τους – είναι το δίπολο που μπορεί να ευεργετεί διαρκώς, εντέλει, την ύπαρξη.
Ο Βασίλης Ρούβαλης είναι συγγραφέας και εκδότης του περιοδικού-εκδόσεων (.poema..)
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Μάθε απο το παρελθόν σου, αγάπησε τον εαυτό σου, ζήσε τη ζωή που σου αξίζει
Γράφοντας για αυτά που έχουν σημασία, με τον πιο συναρπαστικό τρόπο
Μιλήσαμε με αφορμή το νέο της βιβλίο «Η φωνή στα χέρια της» που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ίκαρος
Βιβλία για ένα μακρύ, καυτό και διαβαστερό καλοκαίρι!
Τι τη συγκινεί, τι τη θυμώνει, τι νοσταλγεί στην καθημερινή της ζωή και τι της λείπει από το παρελθόν; Μιλήσαμε μαζί της με αφορμή το πρώτο της βιβλίο με ποιήματα
Πώς η επιμονή, η αφοσίωση στη δημιουργική σου φωνή και μια σειρά από ευφάνταστα σωματικά τελετουργικά μπορούν να δώσουν φτερά στην καλλιτεχνική δημιουργία
Διαβάστε δύο ποιήματα από τη νέα συλλογή που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη
Η ψυχαναλύτρια Galit Atlas φωτίζει τη σκοτεινή επικράτεια του ασυνείδητου, αυτή που μας στοιχειώνει εν αγνοία μας
Τα λημέρια των συγγραφέων - πεζογράφων, ποιητών, δοκιμιογράφων. Γιατί γράφουν εκεί που γράφουν; Τι φετίχ έχουν; Πώς εμπνέονται σ’ αυτόν τον χώρο;
Tι μας ενδιαφέρει η πεισιθάνατη αναζήτηση ενός μετανάστη Ιρανού που μέσα σε όλα τα άλλα είναι και ορφανός από μητέρα, ενώ ο πατέρας του δουλεύει σε εκτροφείο ορνίθων;
Μια συζήτηση για το βιβλίο της «Πρόσωπα του μύθου, του θρύλου, της μουσικής» και το πώς οι μύθοι και οι θρύλοι εικονογραφούν ένα είδος πρωτόγονης ψυχολογίας
«Η ζωή με το δικό σου φως» του Abdellah Taïa είναι μια γοητευτική καταβύθιση σ’ έναν κόσμο άγνωστο, σκληρό και ανθρώπινο, όπου οι κατηγοριοποιήσεις και οι κανόνες της Δύσης δεν χωρούν
Μια συζήτηση με τους συγγραφείς για τον ρόλο του επιχειρείν στη δημοκρατία
Ο υδράργυρος ανεβαίνει και τα συναισθήματα στις σελίδες κορυφώνονται
Τα βιβλία που θα προσθέσουμε στις καλοκαιρινές μας αναγνώσεις
Σπουδή εφηβικής αφύπνισης, παραμένει ένα από τα πιο αγαπημένα βιβλία του 20ού αιώνα
«Το τρίτο στεφάνι», οι περιπέτειες του λογοτέχνη με τον νόμο στην Αυστραλία και η οριστική επιστροφή του στην Ελλάδα καταγράφονται στο βιβλίο «Το Τέρας και ο Κολοσσός»
Βιβλία για ένα μακρύ, καυτό και διαβαστερό καλοκαίρι!
Βιβλία για ένα μακρύ, καυτό και διαβαστερό καλοκαίρι!
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.