- CITY GUIDE
- PODCAST
-
25°
Ένα βιβλίο πλεγμένο από άρθρα
Καλή και ανάποδη - Ο πολιτισμός του πλεκτού, Κατερίνα Σχινά (εκδ. Κίχλη)
![89254-200437.jpg 89254-200437.jpg](/images/1074x600/3/jpg/sites/default/files/article/2015/02/26/89254-200437.jpg)
Ένα βιβλίο για το πλέξιμο και την κουλτούρα του, τις αναμνήσεις και τις συνεκδοχές του, γραμμένο «στα ελάχιστα κενά του βιοπορισμού» σε μορφή άρθρων για το περιοδικό «Τhe Book’s Journal», από το 2010-12. Μόχθος απλήρωτος δηλαδή, έργο αγάπης, ένα βιβλίο πλεγμένο από άρθρα. Σημειώσεις και σκαριφήματα που για χρόνια κουβαλούσε μαζί της η αυτοβιογραφούμενη πλέκτρια για να τα συναρμόσει τελικά και να τα καταθέσει εδώ σε ολοκληρωμένη μορφή. «Αντί για πουλόβερ, έπλεξα αυτό το βιβλίο».
Βιβλίο που ταυτόχρονα αποτελεί τον παρθενικό συγγραφικό απόπλου μιας παλαίμαχης κριτικού λογοτεχνίας για την οποία, προφανώς, ήγγικεν η ώρα να μπει η ίδια στα χωράφια που μέχρι τώρα προσέγγιζε με λελογισμένη μετροέπεια. Έστω και αν η ίδια η Κ.Σ. δεν λογίζει το πόνημά της για λογοτεχνία: «Γράφουν πολλοί άλλοι, πολύ καλύτερα» θα καταθέσει σε μια πρόσφατη παρουσίαση του βιβλίου.
Μετουσιωμένη σε κείμενο η κόκκινη κλωστή της φτάνει μακριά, τυλίγοντας ολόκληρο τον πλανήτη και μάλιστα σε βάθος χρόνου: από τις tricoteuses της Γαλλικής Επανάστασης, τις παράφορες «ερινύες της γκιλοτίνας» που συνωθούνταν γύρω από τις λαιμητόμους σέρνοντας τα κουβάρια τους, μέχρι το πλέξιμο σαν σύγχρονη μορφή ακτιβισμού, π.χ. το Global Knit-in που οργανώθηκε κατά τη διάρκεια της Συνδιάσκεψης των G8 στον Καναδά, το 2002.
Το πλέξιμο στην πολιτική και στη λογοτεχνία, σαν πατριωτική δράση και σαν μήνυμα αντι-βίας, το πλέξιμο ως έρρυθμη περισυλλογή και ως τρισδιάστατο μαθηματικό μοντέλο. Το πλέξιμο ως μανιφέστο αυτεξουσιότητας: «Φοράω αυτό που θέλω, φτιαγμένο όπως το θέλω, σε ένα και μοναδικό αντίτυπο. Το πουλόβερ μου είμαι εγώ».
Ανεκδοτολογία, επίσημη και ημιεπίσημη, αποσπάσματα και φωτογραφίες από εφημερίδες, ιστορικά βιβλία, το διαδίκτυο. Ακόμα, ποιήματα μέσα στο σώμα του κειμένου αλλά και στο τέλος του βιβλίου, σε μετάφραση της συγγραφέως. Όλα μαζί τεκμηριώνουν την δημοσιογραφική της εμπειρία και τη συνθετική της δεινότητα.
Το όχημα της αρθρογραφίας επιτρέπει στα κείμενα μια έντονη προφορικότητα και συγκεκριμένη απεύθυνση: «σας βεβαιώνω», «ας είμαστε σοβαροί», «λέτε να ίδρωσε το αυτί του»..., όπου η κοινότητα αναγνωστών (εν)νοείται μέσα στη θέρμη και τον αυθορμητισμό της ζωντανής φωνής. Επιπλέον, ο φινετσάτος πραγματισμός της Σχινά διέπεται παντού και πάντα από το θάρρος της γνώμης της: «Κοιτάξτε με, μπορώ να αποσπώ την ομορφιά από διαδικασίες ακραία συντηρητικές», όπως δήλωνε στην πρώτη νιότη της.
Τα αυτοβιογραφικά επεισόδια εντείνουν τη συμμετοχική σχέση με τον αναγνώστη με άλλη, άλλοτε αποτελεσματικότητα. Η Ιστορία πρώτη, «Το βεραμάν της Αναρχίας», είναι, ίσως, από τις πιο άμεσες: «Δεν της ομολόγησα ποτέ πόσο αντιπαθούσα τις κούκλες, πόσο απεχθανόμουν τα χάντρινα μάτια τους, τα άκαμπτα μέλη τους, τα πορσελάνινα μάγουλά του».
Ενδιάμεσα, η γραφή πυκνώνει αποκτώντας το ειδικό βάρος του δοκιμιακού λόγου, όπως π.χ. στη σύνοψη της έννοιας του απεχθούς (του διαβόητου abject) της Τζούλια Κριστέβα ή στα σχόλια για την υπονόμευση της έμφυλης διαφοράς από την εικαστικό Θάλεια Χιώτη. Σε αυτές τις διαδρομές, τα περιγράμματα των συλλογισμών είναι διακριτά και οι αναλύσεις κατά κανόνα καλά χωνεμένες – με εξαιρέσεις όπως οι στριφνές «υπερβολοειδείς επιφάνειες», από τις οποίες η συγγραφέας, καθ’ ομολογιαν της, αποσύρεται ηττημένη, αν και όχι αποκαρδιωμένη.
Σε κάθε περίπτωση, η εξύφανση, αλλού αραιή, αλλού πυκνή, αυτού του πολυφωνικού έργου πετυχαίνει μέσα από τη στόχευσή της να δημιουργήσει ένα σύνολο μεγαλύτερο από το άθροισμα των συστατικών του.
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
![](/images/w400/3/jpg/files/2024-02-02/final-voice-choice4.jpg)
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Μια συζήτηση με τον μεταφραστή του βιβλίου, Χαράλαμπο Γιαννακόπουλο
Το επάγγελμα του συγγραφέα είναι πολύ μοναχικό
Τρεις μικροί εκδοτικοί οίκοι, με παιδικά βιβλία που ξεχωρίζουν
Τι σημαίνει να «νιώθεις ότι πεθαίνεις στη θέση ενός άλλου»;
Ένα συλλεκτικό τεκμήριο από τον Θανάση Κ. Κάππο για τον σπουδαίο τραγουδιστή, μέσα από αφηγήσεις ανθρώπων που τον έζησαν από κοντά
Μια ιστορία αγάπης, απώλειας και συμφιλίωσης σε καιρούς ανησυχητικών αλλαγών
Greekling, όπως Γραικύλος, εκ του Graeculus: φράση υποτιμητική που χρησιμοποιούνταν από τους Ρωμαίους για συμπολίτες τους που ήθελαν να το παίζουν Έλληνες. Κατά (μειωτική) επέκταση: ο υποταγμένος Έλληνας
Τα λημέρια των συγγραφέων - πεζογράφων, ποιητών, δοκιμιογράφων. Γιατί γράφουν εκεί που γράφουν; Τι φετίχ έχουν; Πώς εμπνέονται σ’ αυτόν τον χώρο;
Τρεις μικροί εκδοτικοί οίκοι, με παιδικά βιβλία που ξεχωρίζουν
Ο γνωστός συγγραφέας και διαφημιστής μάς μιλάει για το νέο του βιβλίο «Το Φωτόδεντρο»
Πιστεύεται ότι γράφτηκε γύρω στον Απρίλιο-Ιούνιο του 1920 από ένα σανατόριο
Μια συζήτηση με τον μεταφραστή του βιβλίου του Douglas Murray
Η αργεντινή συγγραφέας μιλάει για το νέο της βιβλίο «Η δική μας πλευρά της νύχτας» και το Φεστιβάλ ΛΕΑ
Τρεις μικροί εκδοτικοί οίκοι, με παιδικά βιβλία που ξεχωρίζουν
Η Athens Voice προτείνει τα βιβλία των διακοπών
Ο Ισλανδός ποιητής, συγγραφέας, μουσικός και εκδότης μιλάει στην Athens Voice
Το graphic novel «Σκιές στο φως» περιγράφει κυρίως την προσωπικότητά του από την παιδική του ηλικία και τα καθοριστικά πρώτα χρόνια του στην Αγγλία, μέχρι την καθιέρωσή του
Η μόνη απαίτηση είναι το βιβλίο να σε διασκεδάζει, ανεξάρτητα από το αν καταφέρει να κάνει οτιδήποτε άλλο
Ο Θανάσης Παπανδρόπουλος και ο Κώστας Χρηστίδης δίνουν μία διαφορετική υπόσταση στην έννοια του επιχειρείν και του χώρου μέσα στον οποίον αυτό μπορεί να αναπτυχθεί
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.