Βιβλιο

Σεξουαλικές φαντασιώσεις γυναικών, επιλεγμένες από την Τζίλιαν Άντερσον

Προσοχή: Αυστηρώς Ακατάλληλο

kyriakos_1.jpg
Κυριάκος Αθανασιάδης
8’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
Σεξουαλικές φαντασιώσεις γυναικών, επιλεγμένες από την Τζίλιαν Άντερσον
Η εικόνα είναι φτιαγμένη με το πρόγραμμα Copilot.

Για το βιβλίο «Θέλω» της Τζίλιαν Άντερσον (μετάφραση Μαρία Παπανδρέου, 392 σελίδες, Εκδόσεις Bell)

Προσοχή! Το κείμενο περιέχει ακατάλληλη φρασεολογία

Χθες Παρασκευή 6 Σεπτεμβρίου κυκλοφόρησε σε πολλές χώρες ταυτόχρονα (και στην Ελλάδα από τις Εκδόσεις Bell, στην εκπληκτική μετάφραση της Μαρίας Παπανδρέου) το «Θέλω», σε επιμέλεια της Τζίλιαν ΆντερσονΔιαβάζουμε στο οπισθόφυλλο:

Τι θέλεις όταν δε σε βλέπει κανείς; Τι φαντασιώνεσαι όταν σβήνουν τα φώτα; Όταν σκέφτεσαι το σεξ, τι θέλεις πραγματικά; Όταν μιλάμε για το σεξ, μιλάμε για τη γυναικεία υπόσταση και τη μητρότητα, την απιστία και την εκμετάλλευση, τη συναίνεση και το σεβασμό, τη δίκαιη μεταχείριση και την κοινωνική ισότητα, την αγάπη και το μίσος, την ηδονή και τον πόνο. Κι ωστόσο πολλές από μας δε μιλάνε γι’ αυτό καθόλου. Σ’ αυτό το πρωτοποριακό βιβλίο, η Τζίλιαν Άντερσον επιλέγει και προλογίζει τις ανώνυμες σεξουαλικές φαντασιώσεις εκατοντάδων γυναικών απ’ όλο τον κόσμο (μεταξύ αυτών και η δική της ανώνυμη φαντασίωση). Τα κείμενα είναι εκπληκτικά: ξεχειλίζουν πόθο, φόβο, οικειότητα, ντροπή, ικανοποίηση και, τελικά, απελευθέρωση. Φαντασιώσεις για έναν απαγορευμένο παρτενέρ ή για πολλαπλούς συντρόφους, για σεξ γλυκό και τρυφερό ή παθιασμένο και παιχνιδιάρικο, γραμμένες από γυναίκες που δεν έχουν καμία σεξουαλική εμπειρία ή από γυναίκες που έχουν αμέτρητες, αυτές οι επιστολές ανοίγουν ένα παράθυρο στο πιο κρυφό κομμάτι του μυαλού μας. Το «Θέλω» αποκαλύπτει πώς νιώθουν οι γυναίκες για το σεξ όταν είναι τελείως ελεύθερες να είναι ο εαυτός τους. Τι θέλεις εσύ;

Τζίλιαν Άντερσον
Τζίλιαν Άντερσον

Πώς προέκυψε το βιβλίο «Θέλω» της Τζίλιαν Άντερσον

Γράφει στην πολύ ενδιαφέρουσα Εισαγωγή της η Τζίλιαν Άντερσον:

Το πρότζεκτ «Αγαπητή Τζίλιαν» ήταν μια παρότρυνση προς τις γυναίκες να μοιραστούν τις σεξουαλικές φα­ντασιώσεις, τις σκέψεις και τα συναισθήματα που τόσο πολλές από μας κρατάμε μέσα μας και που τόσο σπάνια εξωτερικεύουμε. […] Οι εκδότες μου δημιούργησαν μια πλατφόρμα στην οποία θα στέλνονταν οι επιστολές ανώνυμα. Και με­τά απλά περιμέναμε… […] Όταν έληξε η προθεσμία υποβολής, το σύνολο των επιστο­λών αριθμούσε 800.000 λέξεις –είχαμε λάβει συμμετοχές που έφταναν για τουλάχιστον οχτώ τόμους. […] Το κάλεσμά μας προκάλεσε ένα χείμαρρο ειλικρινών, αυθόρμητων, σπαρακτικών, αστείων και γνήσια άσεμνων εξομολογήσεων, αποκαλύ­πτοντας φαντασιώσεις τόσο πλούσιες και ποικίλες όσο και οι συγγρα­φείς τους. […] Λάβαμε επιστολές από κορίτσια στην εφηβεία που δεν έχουν βιώσει ακόμα την πρώτη τους σεξουαλική εμπειρία· από σινγκλ γυναί­κες παγιδευμένες στον ατέρμονο κύκλο των γνωριμιών μέσω ίντερνετ και των περιπετειών της μιας βραδιάς· εξουθενωμένες γυναίκες με μικρά παιδιά· γυναίκες παντρεμένες ή σε μακροχρόνιες σχέσεις που νιώθουν απογοητευμένες ζώντας τα ίδια και τα ίδια· τρανς γυναίκες και άτομα που αυτοπροσδιορίζονται ως non-binary· και γυναίκες εξήντα και εβδομήντα χρονών, που διαπιστώνουν ότι το σεξ μετά την εμμηνόπαυση παραμένει πολύ σημαντικό. Επιστολές γυναικών απ’ όλο τον κόσμο –από την Κολομ­βία ως την Κίνα, από την Ιρλανδία ως την Ισλανδία, από τη Λιθουανία ως τη Λιβύη, από τη Νέα Ζηλανδία ως τη Νιγηρία, από τη Ρουμανία ως τη Ρωσία. Επιστολές από γυναίκες που είναι πανσέξουαλ, μπαϊσέξουαλ, ασέξουαλ, αρομαντικές, λεσβίες, στρέιτ και κουίρ.

Και παρακάτω:

«Θέλω» της Τζίλιαν Άντερσον (μετάφραση Μαρία Παπανδρέου, 392 σελίδες, Εκδόσεις Bell)

Σε πολλές επιστολές, η ικανοποίηση και η διέγερση της επιστολογράφου συνδέονται με το πόσο σέξι νιώθει η ίδια ή με το πόσο ανησυχεί για το πώς τη βλέπουν οι άλλοι. Κάποιες από τις γυναίκες γράφουν ότι αδυνατούν να συμπεριλάβουν τους αληθινούς εαυ­τούς τους στις φαντασιώσεις τους –φαντάζονται ότι είναι ο άντρας στο κέντρο της δράσης, ή μια άγνωστη γυναίκα, ή μια αψεγάδιαστη εκδοχή του εαυτού τους, «νεότερη και με πιο στητό στήθος». Αυτές οι ωραιοποιη­μένες σεξουαλικές φαντασιώσεις είναι προφανώς ένας ασφαλής τρόπος απόδρασης από την αυτοκριτική, την αμηχανία και την ανασφάλεια για το σώμα μας και τις επιδόσεις μας. Μπορούμε να χαλαρώσουμε, να είμαστε οι πιο ωραίες, οι πιο σέξι εκδοχές του εαυτού μας, και να σταματήσουμε να ανησυχούμε για το «τέλειο» σώμα, τα κιλά της εγκυμοσύνης ή τους κιρ­σούς. […] Υπάρχουν φαντασι­ώσεις BDSM όπου οι συμμετέχοντες παίζουν συναινετικά τόσο τον κυ­ριαρχικό όσο και τον υποτακτικό ρόλο, και άλλες που μιλάνε για εναλ­λαγή μεταξύ των δύο. Φαντασιώσεις με σκοινιά και ξυλιές, κολάρα και μαστίγια, δεμένα μάτια και χέρια, πνίξιμο και δέσιμο, πρωκτικές σφή­νες, ντίλντο και δονητές σε όλα τα σχήματα και μεγέθη. Είναι ενδιαφέ­ρον το γεγονός ότι πολλές από τις γυναίκες που γράφουν ότι ονειρεύο­νται κάποι@ να τις εξουσιάζει και να τ@ παραδίνουν τον έλεγχο κάνουν καριέρα σε θέσεις ευθύνης και εξουσίας, ή είναι αυτές που επωμίζονται το μεγαλύτερο βάρος της φροντίδας του σπιτιού και της οικογένειάς τους.

Τζίλιαν Άντερσον: «Αν έχω μία ελπίδα γι’ αυτό το βιβλίο, είναι ότι θα συμβάλει στο ξεκίνημα μιας καινούργιας συζήτησης για τη σεξουαλική δύναμη, ιδίως για τις γυναίκες».

Το «Θέλω», προφανώς, είναι μοναδικό και πρωτοποριακό, και είμαστε βέβαιοι ότι θα διαβαστεί πολύ. Αλλά δεν θα διαβαστεί μόνο, και όχι απλώς με ικανοποίηση (και από τα δύο φύλα). Πιστεύουμε ότι για πολλές γυναίκες θα παίξει έναν απελευθερωτικό ρόλο. Γιατί, σε μία πατριαρχική κοινωνία —και η δική μας τέτοια είναι ακόμη—, οι σεξουαλικές φαντασιώσεις έχουν (και) αυτήν την ιδιότητα: να ανοίγουν τα μάτια, να σπάνε αλυσίδες και ταμπού, και να ενδυναμώνουν.

Αν έχω μία ελπίδα γι’ αυτό το βιβλίο [καταλήγει η Τζίλιαν Άντερσον], είναι ότι θα συμβάλει στο ξεκίνημα μιας και­νούργιας συζήτησης για τη σεξουαλική δύναμη, ιδίως για τις γυναίκες. Η σεξουαλική απελευθέρωση πρέπει να σημαίνει ελευθερία να απολαμ­βάνουμε το σεξ με τους δικούς μας όρους, να λέμε αυτό που θέλουμε και όχι αυτό που αναγκαζόμαστε ή πιστεύουμε πως πρέπει να θέλουμε. Ένα είναι σίγουρο: οι σεξουαλικές φαντασιώσεις εξακολουθούν να παίζουν ουσιαστικό και υγιή ρόλο στις ζωές μας ως γυναικών και genderqueer ατό­μων. Και έχουμε όλες και όλ@ τη δύναμη να πούμε –και να αποκτήσουμε– αυτό που πραγματικά ΘΕΛΟΥΜΕ.

* * *

Ακολουθεί ένα πολύ μικρό μέρος από τις επιστολές. Τις παραθέτουμε αλογόκριτες, όπως παρουσιάζονται στο βιβλίο. Σαν σεξουαλικές φαντασιώσεις, είναι προφανώς αυστηρώς ακατάλληλες.

ΗΠΑ Μπαϊσέξου­αλ Σε συμβίωση

Μου φαίνεται πολύ δύσκολο να καταλάβω ποιες είναι πραγματικά οι δικές μου φαντασιώσεις. Πολλά απ’ αυτά που δείχνουν τα πορνό απευθύνονται στους άντρες, και είναι τόσο πολλές οι προσδοκίες που έχουν από μας ως γυναίκες, που δυσκολεύομαι πολύ να ξεχωρίσω αυτό που πραγματικά με ερεθίζει απ’ αυτό που νιώθω ότι πρέπει να κάνω. Θα έλεγα ότι η νούμερο ένα φαντασίωσή μου είναι να με κάνει κάποι@ να νιώσω απόλυτα επιθυ­μητή. Θέλω @ σύντροφός μου να με ξεσκίσει –να εξερευνήσει το κορμί μου σαν να είναι ναρκωτικό γι’ αυτ@, να με κάνει να νιώσω ότι καυλώνει και μόνο που με βλέπει γυμνή. Όχι επειδή είμαι άλλο ένα γυμνό κορμί, αλλά επειδή είμαι εγώ, το δικό μου κορμί. Το να νιώθω τόσο μοναδική και το να το ακούω από κάποι@ άλλ@ με κάνει να νιώθω επιθυμητή γι’ αυτό ακριβώς που είμαι, χωρίς ανασφάλειες. Και όσο πιο επιθυμητή νιώθω ότι είμαι για τ@ σύντροφό μου στο κρεβάτι, τόσο πιο πολύ καυλώνω.

Ιρλανδία Ετεροφυλόφιλη Παντρεμένη

Θέλω να με χρησιμοποιούν. Θέλω να είμαι μια τρύπα για γαμήσια. Θέλω να υπάρχω μόνο για την καύλα. Θέλω όλες μου οι τρύπες να είναι γεμάτες. Το στόμα μου, γεμάτο. Το μουνί μου, γεμάτο. Ο κώλος μου, γεμάτος. Γεμά­τες όλες ταυτόχρονα, ενώ τα χέρια μου χουφτώνουν άπληστα πούτσους. Θέλω να με γαμάνε άγνωστοι. Θέλω να περιμένουν στην ουρά να έρθει η σειρά τους. Δε με νοιάζει τίνος είναι το κάθε καυλί, με νοιάζει μόνο ότι είναι όλα για μένα. Θέλω να με κοιτάνε. Θέλω ένα ακροατήριο να το δια­σκεδάζω. Ένα πλήθος να ζητωκραυγάζει όταν χύνω, ξανά και ξανά. Θέλω να είμαι αντικείμενο, να μην είμαι γυναίκα. Ονειρεύομαι να υπάρξω σ’ αυ­τή την αρχέγονη κατάσταση. Να δραπετεύσω από τις άπειρες σκοτούρες που έχω στο κεφάλι μου. Εκεί καταφεύγω όταν χρειάζομαι έμπνευση. Εκείνη με απελευθερώνει.

Βρετανία Ετεροφυλόφιλη Σε σχέση

Το καλό σεξ αρχίζει πολύ πριν πέσει το πρώτο ρούχο στο πάτωμα. Το σεξ είναι προσμονή, το σεξ είναι λαχτάρα, το σεξ είναι πόνος και το ξεγύμνω­μα χρόνιων ανασφαλειών και επιθυμιών, που διοχετεύονται σε μια πράξη πάθους και ιδρώτα. Όταν ήμουν πιο νέα, φαντασιωνόμουν ότι έκανα έρωτα. Ακόμα το κά­νω πότε πότε, αλλά πιο συχνά σκέφτομαι ότι πηδιέμαι. Η φαντασίωσή μου είναι ότι χάνω τον έλεγχο που επιμένω να ασκώ σε άλλους τομείς της ζωής μου. Σκέφτομαι ότι παίρνομαι σε κάθε γωνιά του στρώματος μ’ έναν τρόπο που μου δείχνει ότι είμαι ακαταμάχητη για το σύντροφό μου. Είμαι αμήχανα στρέιτ –έχω την αίσθηση ότι έχασα την ευκαιρία να εξερευνήσω τη σεξουαλικότητά μου στα είκοσί μου και ότι θα πρέπει να περιμένω τον επόμενο εκλογικό γύρο στα πενήντα μου, τότε που αρχίζουν να χαλάνε οι γάμοι. Θυμάμαι όμως ότι όταν ήμουν πιο νέα έβλεπα το Borgen: Συνω­μοσίες εξουσίας και είχα πάθει πλάκα με την Μπιργκίτε. Φανταζόμουν ότι γύριζε σπίτι μετά από μια ατέλειωτη μέρα φουλ πολιτικής, και με έπειθε να γαμηθούμε στο τραπέζι της κουζίνας υπό τον ήχο του πλυντηρίου και στο φως της ανοιχτής πόρτας του ψυγείου. Δεν το έχω συζητήσει ακόμα με τον ψυχοθεραπευτή μου, ούτε και θέλω ιδιαίτερα. Είναι μια παλιά φα­ντασίωση που φέρνω ξανά στο μυαλό μου, σε ήσυχες στιγμές της ημέρας ή λίγο πριν κοιμηθώ.

«Θέλω» της Τζίλιαν Άντερσον (μετάφραση Μαρία Παπανδρέου, 392 σελίδες, Εκδόσεις Bell)

Ρουμανία Μπαϊσέξουαλ Σε σχέση

Μια από τις πιο ουσιαστικές σεξουαλικές φαντασιώσεις μου είναι απο­τέλεσμα της απογοήτευσης που μου δημιούργησε ένα θρησκευτικό δόγμα που διδάχτηκα πριν από πολλά χρόνια: στην ορθόδοξη θρησκεία, απαγορεύεται στις γυναίκες να μπαίνουν στο ιερό. Υπάρχουν πολλοί πα­ρόμοιοι κανόνες –απαγορεύεται σε μια γυναίκα να μπει στην εκκλησία αν έχει περίοδο ή αν είναι μακιγιαρισμένη. Η απομάκρυνσή μου από τη θρησκεία συνέβη ταυτόχρονα με τη σεξουαλική μου εξερεύνηση, και την ίδια εκείνη εποχή γεννήθηκε κι αυτή η φαντασίωση. Πριν πεθάνω, πρέ­πει να βρω μια άδεια εκκλησία –εγκαταλελειμμένη ή όχι– και θέλω ένας άντρας να μου κάνει γλειφομούνι ενώ θα είμαι ξαπλωμένη στην Αγία Τράπεζα και τα βογκητά της ηδονής μου θα αντηχούν στο χώρο. Φαντα­σιώνομαι ακόμα και ότι βρίσκω έναν νεαρό ιερέα που είναι πρόθυμος να το κάνει χωρίς να φοβάται ότι θα τον τιμωρήσει ο Θεός του, γιατί πι­στεύω ότι το σεξ μπορεί να είναι μια από τις πιο θρησκευτικές εμπειρίες της ζωής μας.

Καναδάς Μπαϊσέξου­αλ Παντρεμένη

Η μητέρα μου πέθανε όταν ήμουν δεκατριών. Ήταν αποφασισμένη να μου μάθει όσο περισσότερα πράγματα μπορούσε, γιατί ήξερε ότι θα έφευγε νωρίς. Τη θυμάμαι να μου μιλάει για την περιτομή, το πέος και, φυσικά: «Φρόντιζε ο άντρας σου να καθαρίζει καλά κάτω από το πετσά­κι». Μου έμαθε πώς να τραβάω προς τα κάτω την ακροβυστία χρησιμο­ποιώντας ένα μολύβι τυλιγμένο με χαρτί. Μου φαινόταν πολύ παράξενο όταν ήμουν μικρή. Είχα μεγάλη περιέργεια να μάθω πώς ήταν το πέος και πώς μεγάλωνε. Στο σχολείο, έπρεπε να κάνουμε μια εργασία πάνω σ’ ένα σύστημα οργάνων του σώματος. Φυσικά, διάλεξα το ανδρικό αναπα­ραγωγικό σύστημα. Όταν ενηλικιώθηκα, συνειδητοποίησα πόσο όμορφο είναι το πέος. Επίσης είμαι πολύ καλή στο να πλένω και να ικανοποιώ έναν άντρα στο ντους. Ευχαριστώ, μαμά! Δε νομίζω ότι οι άντρες ξέρουν πόσο πολύ εμείς οι γυναίκες αγαπάμε μερικές φορές το πέος. Και αυτό με φέρνει στις φα­ντασιώσεις μου. Έχω μιλήσει στο σύντροφό μου γι’ αυτή τη φαντασίωση και έχουμε πειραματιστεί λίγο μ’ αυτήν. Τρελαίνομαι να βλέπω ένα πέος να κατουράει, με ερεθίζει τρομερά. Έχει κάτι πολύ αρρενωπό. Και κυριαρ­χικό, που μου αρέσει επίσης. Δεν είναι κάτι που μοιράζομαι με τον καθένα και πάντα φοβόμουν να το πω σε κάποιον πριν τον τωρινό μου σύντροφο. Κατούρημα, τη βρίσκω με το κατούρημα. ΤΗ ΒΡΙΣΚΩ ΜΕ ΤΟ ΑΝΤΡΙΚΟ ΚΑΤΟΥΡΗΜΑ! Αγχωτικό αλλά και ικανοποιητικό.

Ολλανδία Ετεροφυλόφιλη Σινγκλ

Ακουμπάω στην μπάρα μιας χαμηλά φωτισμένης, γεμάτης κόσμο παμπ. Στην ξύλινη πρόσοψη της μπάρας βρίσκονται πολλά οβάλ ανοίγματα που κλείνουν από μέσα με κινητά πάνελ. Γυναίκες που έχουν προνοήσει να φοράνε φούστα χωρίς εσώρουχο αποκάτω, στέκονται με τους καβάλους τους να ακουμπάνε στα πάνελ. Από τη μέσα μεριά, κρυμμένοι υπάλλη­λοι διαλέγουν ποιο πάνελ θ’ ανοίξουν. Στα κρυφά, βάζουν μουνοδάχτυλο, γλείφουν ή αγγίζουν με δονητές, άλλοτε μέχρι να επέλθει οργασμός, άλ­λοτε σταματώντας ξαφνικά και κλείνοντας το πάνελ. Το να κάνουμε σαν να μη συμβαίνει τίποτα είναι ένα απολαυστικό μαρτύριο. Αυτή η φαντα­σίωση με φτιάχνει κάθε φορά.

ΕΓΓΡΑΦΕΙΤΕ ΣΤΟ NEWSLETTER ΜΑΣ

Tα καλύτερα άρθρα της ημέρας έρχονται στο mail σου

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Γιώργος Αρβανίτης: Ένας τεράστιος καλλιτέχνης του κινηματογράφου
Γιώργος Αρβανίτης: Ένας μεγάλος καλλιτέχνης του κινηματογράφου

Το βιβλίο «Γιώργος Αρβανίτης, Μια ζωή στο φως» είναι εγχειρίδιο για όσους δουλεύουν στον κινηματογράφο και την τηλεόραση, κι ένα πολύ ωραίο, ταξιδευτικό, συγκινητικό βιβλίο για όλους τους άλλους

Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.