- CITY GUIDE
- PODCAST
-
28°
«Το Άγριο Βιβλίο», ή: H υπέροχη μαγεία της ανάγνωσης
Για το βιβλιοφιλικό μυθιστόρημα του Χουάν Βιγιόρο που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Carnívora (μετάφραση Χριστίνα Φιλήμονος)
«Το Άγριο Βιβλίο» του Χουάν Βιγιόρο: Ένα βιβλίο από το Μεξικό, που μιλά στην καρδιά κάθε αναγνώστη, τωρινού και μελλοντικού
Πόσο όμορφο βιβλίο. Πόσο όμορφο! Δεν υπάρχει περίπτωση να μην το βρει απολαυστικό οποιοσδήποτε αναγνώστης, κάθε ηλικίας: από 10 χρονών και πάνω. Τα παιδιά θα μαγευτούν, αλλά όχι λιγότερο από τους μεγάλους. Αυτοί, ίσως μαγευτούν ακόμη περισσότερο. Χαιρόμαστε πολύ που η Carnívora ξεκίνησε και μία σειρά βιβλίων για εφήβους.
Είναι ένα βιβλίο που μιλάει για τα βιβλία. Και το κάνει με χιούμορ και έξω καρδιά. Ή μάλλον, είναι μια ερωτική επιστολή προς τα βιβλία. Μια ερωτική επιστολή μεταμφιεσμένη σε ένα προεφηβικό, coming of age μυθιστόρημα, μια περιπέτεια μέσα —κυριολεκτικά— σε μια βιβλιοθήκη. Γιατί το σπίτι του θείου Τίτο, όπου θα βρεθεί να περάσει τις καλοκαιρινές του διακοπές ο δεκατριάχρονος πρωταγωνιστής, ο Χουάν, είναι ΟΛΟΚΛΗΡΟ μια βιβλιοθήκη. Και μάλιστα μια βιβλιοθήκη μεγάλη, πελώρια, και κυρίως χαοτική, κυκλική, ή καλύτερα σπειροειδής, και λαβυρινθώδης. Είναι μια βιβλιοθήκη της άμμου, καθώς εδώ τα βιβλία δεν έχουν ποτέ, ή τέλος πάντων όχι όποτε τα αναζητάς, συγκεκριμένες θέσεις, αλλά ίσα-ίσα μπορεί να σου κρύβονται ή να πετάγονται μπροστά σου κάποια άλλη στιγμή, ή όταν θα σε απασχολούν αλλότριες σκέψεις. Πρέπει όμως κι εσύ να είσαι κάπως «ειδικός» για να δουλέψει έτσι η βιβλιοθήκη του θείου Τίτο. Πρέπει να έχεις κι εσύ μια κάποια παραξενιά. Ο Χουάν την έχει, και με το παραπάνω.
Το «Άγριο βιβλίο» είναι ΓΕΜΑΤΟ με πράγματα που θέλεις να υπογραμμίσεις. Γεμάτο, στ’ αλήθεια. Μην το κάνετε! Γρήγορα θα δείτε πως είναι μάταιο, γιατί τα κομμάτια αυτά —ξαναλέμε— είναι πραγματικά πολλά. Δεν αξίζει τον κόπο να απομονώσεις ένα ή δύο ή είκοσι. Ωστόσο εδώ, τυχαία σχεδόν, θα βάλουμε δυο-τρία. Όπως αυτό, που απαντά στην πιο ανόητη ερώτηση που επινοήθηκε ποτέ στην ιστορία των ανόητων ερωτήσεων: «Τα έχεις διαβάσει όλα αυτά τα βιβλία της βιβλιοθήκης σου;»
Μια ερωτική επιστολή προς τα βιβλία, μεταμφιεσμένη σε ένα προεφηβικό, coming of age μυθιστόρημα
Φυσικά και όχι. Ο σκοπός της βιβλιοθήκης δεν είναι να διαβάσεις όλα τα βιβλία της, αλλά να μπορείς να τα συμβουλευτείς όποτε θέλεις. Τα βιβλία βρίσκονται εδώ, σε περίπτωση που τα χρειαστείς. Έχω περάσει όλη τη ζωή μου διαβάζοντας, αλλά υπάρχουν πολλά πράγματα για τα οποία δεν γνωρίζω τίποτα. Το σημαντικό δεν είναι να έχεις όλη την πληροφορία στο κεφάλι σου, αλλά να ξέρεις πού μπορείς να τη βρεις. Η διαφορά ανάμεσα σε έναν υπερόπτη κι έναν σοφό άνθρωπο είναι ότι ο υπερόπτης λαμβάνει υπόψη του μόνο αυτά που ήδη ξέρει, ενώ ο σοφός αναζητά αυτό που δεν γνωρίζει ακόμη.
Ή αυτό, που μας μιλά για τα βιβλία και την τάση τους να αλλάζουν θέση στα ράφια:
Υπάρχουν δύο τρόποι να φτάσει ένα βιβλίο στα χέρια σου: ο συνηθισμένος κι ο μυστικός. Ο συνηθισμένος είναι όταν το αγοράζεις, σου το δανείζουν ή σου το χαρίζουν. Ο μυστικός είναι πολύ πιο σημαντικός, γιατί τότε είναι που το βιβλίο επιλέγει τον αναγνώστη του. Καμιά φορά μπορεί να μπερδέψεις τους δύο τρόπους και να νομίσεις ότι εσύ αποφάσισες ν’ αγοράσεις ένα βιβλίο, όμως στην πραγματικότητα το ίδιο το βιβλίο στάθηκε εκεί για να το δεις και να το θελήσεις. Τα βιβλία δεν θέλουν να διαβαστούν απ’ τον οποιοδήποτε, θέλουν να διαβαστούν απ’ τους καλύτερους, γι’ αυτό και ψάχνουν τους αναγνώστες τους.
Ή αυτό, όπου μάς συστήνεται ο ίδιος ο Μπόρχες:
Όταν η ενέργεια ενός αναγνώστη είναι πολύ ισχυρή, μπορεί να προκαλέσει θύελλα βιβλίων. Αυτός είναι ο εκλεκτός τρικυμιώδης αναγνώστης. Τα ράφια στροβιλίζονται σαν να παρασύρονται από τυφώνα. Ελάχιστες φορές έχει συμβεί αυτό. Το είχε καταφέρει ένας Έλληνας στη Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας, ένας οξύθυμος Ιταλός μοναχός τον Μεσαίωνα, ένας Αργεντινός στην Εθνική Βιβλιοθήκη της οδού Μεξικού, στο Μπουένος Άιρες... Πρόκειται για μεμονωμένα περιστατικά. Συνήθως τα βιβλία μετακινούνται χωρίς να αντιλαμβάνεσαι πώς. Τα βήματά τους είναι αόρατα. Και ξαφνικά εμφανίζονται μπροστά σου.
Θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε έτσι για πολύ, αλλά στο τέλος θα φτάναμε να θυμίσουμε —πάλι— τον Μπόρχες, κι εκείνο το διήγημά του με τους Κινέζους χαρτογράφους που, υπακούοντας στον αυτοκράτορά τους για έναν όλο και πιο λεπτομερή χάρτη, κατάλαβαν πως θα κατέληγαν με έναν σε κλίμακα 1:1, που θα ήταν δηλαδή ίσος με το πραγματικό τοπίο. Πράγμα κάπως άβολο, είτε πρόκειται για τον χάρτη μιας αχανούς χώρας, είτε —έστω— για μια μικρή παρουσίαση ενός μικρού μυθιστορήματος.
Θα κλείσουμε λέγοντας πως αυτό είναι ένα βιβλίο που μιλάει (κι ας το ξανάπαμε) για τα βιβλία. Για την ανάγνωση. Για τα όνειρα. Και για την αγάπη. Και μέσα στις σελίδες του έχει περιπέτεια, μαγεία, έρωτα, χτυποκάρδια, κίνδυνο, συγκίνηση, ένα λούτρινο κουνέλι, διαζύγια, γάτες, την πιο όμορφη φαρμακοποιό του κόσμου, πολύ τσάι, πολλά πεντανόστιμα φαγητά, βιβλία που αλλάζουν την ιστορία τους ανάλογα με το ποιος τα διαβάζει, βιβλία που προφητεύουν, βιβλία που δεν μπορεί να τα διαβάσει κανείς, βιβλία μοχθηρά και βιβλία σοφά, βιβλία χωρίς καθόλου γράμματα, βιβλία που κρύβονται μέσα στη θάλασσα των λέξεων όπως ο Μόμπι-Ντικ κρύβεται στον ωκεανό των αιώνιων εννοιών, και βιβλία που δεν είχαν ποτέ τους αναγνώστες και τους φοβούνται, όπως ένα άγριο πουλάρι δεν έχει δει ποτέ του αναβάτη — τα πάντα.
Αν το χαρίσετε σε ένα παιδί, θα το κάνετε ευτυχισμένο. Αν αυτό το παιδί είστε εσείς, επίσης.
* * *
«Το Άγριο Βιβλίο» του Χουάν Βιγιόρο: Δυο λόγια για την υπόθεση
«Όλα ξεκίνησαν με τη μυρωδιά του πουρέ», μια μυρωδιά που στη ζωή του Χουάν, του δεκατριάχρονου πρωταγωνιστή, «είχε πάντα τη γεύση προβλημάτων». Ένα απ’ αυτά, ο ξαφνικός χωρισμός των γονιών του, θα τον αναγκάσει να περάσει τις καλοκαιρινές του διακοπές στο σπίτι του θείου Τίτο, ενός ιδιόρρυθμου βιβλιόφιλου, που πίνει δεκαπέντε κούπες τσάι τη μέρα και φοβάται τα λούτρινα παιχνίδια. Και αυτό που στην αρχή φάνταζε ως οι πιο βαρετές διακοπές του κόσμου θα εξελιχθεί σε μια μοναδική περιπέτεια στις λαβυρινθώδεις βιβλιοθήκες του θείου Τίτο, με στόχο την ανακάλυψη ενός ατίθασου βιβλίου που αποφεύγει τα ανθρώπινα χέρια και κρύβει στις σελίδες του ένα μυστικό προορισμένο για τον εκλεκτό αναγνώστη που θα καταφέρει να το τιθασεύσει.
Χουάν Βιγιόρο: Λίγα λόγια για τον συγγραφέα
Ο Χουάν Βιγιόρο (Πόλη του Μεξικού, 1956) είναι ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους Λατινοαμερικανούς πεζογράφους. Σπούδασε κοινωνιολογία και έχει διδάξει σε πανεπιστήμια παγκοσμίου φήμης, όπως το UNAM του Μεξικού, και, ως επισκέπτης καθηγητής, στα Yale, Princeton, Stanford και Pompeu Fabra της Βαρκελώνης. Έχει συνεργαστεί με εφημερίδες όπως οι New York Times και η El País της Ισπανίας. Έχει επανειλημμένως τιμηθεί με τα σημαντικότερα λογοτεχνικά βραβεία (Βραβεία LIBER 2019, Manuel Rojas Ibero-American Fiction, José Donoso Ibero-American Literature Prize, Herralde Prize και Mazatlán Literature Prize) και τα έργα του έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες. Το «Άγριο Βιβλίο» έχει ξεπεράσει σε πωλήσεις το ενάμισι εκατομμύριο αντίτυπα και έχει μεταφραστεί σε πάνω από 10 γλώσσες. Αναμένεται η μεταφορά του στη μεγάλη οθόνη.
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Για το βιβλιοφιλικό μυθιστόρημα του Χουάν Βιγιόρο που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Carnívora (μετάφραση Χριστίνα Φιλήμονος)
Διαβάστε το ποίημα από τη συλλογή «Κλαγγή των όπλων», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη
Μάθε απο το παρελθόν σου, αγάπησε τον εαυτό σου, ζήσε τη ζωή που σου αξίζει
Γράφοντας για αυτά που έχουν σημασία, με τον πιο συναρπαστικό τρόπο
Μιλήσαμε με αφορμή το νέο της βιβλίο «Η φωνή στα χέρια της» που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ίκαρος
Βιβλία για ένα μακρύ, καυτό και διαβαστερό καλοκαίρι!
Τι τη συγκινεί, τι τη θυμώνει, τι νοσταλγεί στην καθημερινή της ζωή και τι της λείπει από το παρελθόν; Μιλήσαμε μαζί της με αφορμή το πρώτο της βιβλίο με ποιήματα
Πώς η επιμονή, η αφοσίωση στη δημιουργική σου φωνή και μια σειρά από ευφάνταστα σωματικά τελετουργικά μπορούν να δώσουν φτερά στην καλλιτεχνική δημιουργία
Διαβάστε δύο ποιήματα από τη νέα συλλογή που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη
Η ψυχαναλύτρια Galit Atlas φωτίζει τη σκοτεινή επικράτεια του ασυνείδητου, αυτή που μας στοιχειώνει εν αγνοία μας
Τα λημέρια των συγγραφέων - πεζογράφων, ποιητών, δοκιμιογράφων. Γιατί γράφουν εκεί που γράφουν; Τι φετίχ έχουν; Πώς εμπνέονται σ’ αυτόν τον χώρο;
Tι μας ενδιαφέρει η πεισιθάνατη αναζήτηση ενός μετανάστη Ιρανού που μέσα σε όλα τα άλλα είναι και ορφανός από μητέρα, ενώ ο πατέρας του δουλεύει σε εκτροφείο ορνίθων;
Μια συζήτηση για το βιβλίο της «Πρόσωπα του μύθου, του θρύλου, της μουσικής» και το πώς οι μύθοι και οι θρύλοι εικονογραφούν ένα είδος πρωτόγονης ψυχολογίας
«Η ζωή με το δικό σου φως» του Abdellah Taïa είναι μια γοητευτική καταβύθιση σ’ έναν κόσμο άγνωστο, σκληρό και ανθρώπινο, όπου οι κατηγοριοποιήσεις και οι κανόνες της Δύσης δεν χωρούν
Μια συζήτηση με τους συγγραφείς για τον ρόλο του επιχειρείν στη δημοκρατία
Ο υδράργυρος ανεβαίνει και τα συναισθήματα στις σελίδες κορυφώνονται
Τα βιβλία που θα προσθέσουμε στις καλοκαιρινές μας αναγνώσεις
Σπουδή εφηβικής αφύπνισης, παραμένει ένα από τα πιο αγαπημένα βιβλία του 20ού αιώνα
«Το τρίτο στεφάνι», οι περιπέτειες του λογοτέχνη με τον νόμο στην Αυστραλία και η οριστική επιστροφή του στην Ελλάδα καταγράφονται στο βιβλίο «Το Τέρας και ο Κολοσσός»
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.